29. BÖLÜM : GELMEDİ...

2091 Kelimeler

İnsanın kendini aynasız da olsa görmesi çok önemliydi. İnsanın kendini bilmesi aslında insanoğlunun tüm meselesiydi. Kendimi bilmeden sarf ettiğim sözler, gerçeği ne kadar taşıyordu bilinmezdi fakat aslında kendimi de bilmediğim bambaşka bir gerçekti. Aslı ortadayken benden düşüncesizce dökülen sözlerin suretini de benden alıp giden Mustafa'yla ardından öylece ortalarda kala kalmıştım. Tüm köy ahalisi onun düğünü için buradaydı fakat o tarlayı bahane edip, sırra kadem basmıştı. Bir günlük evli hâlimle herkesin gözü üzerimdeydi ve Şahinlerin evinde tek başıma anlamsızca sürükleniyordum. Yediğim kursağımdan geçmiyor; bana söylenen sözlere, arada edilen iltifatlara tâkatsizce cevap veriyordum. Kendimi bu ev içinde iğreti bir yamaymışım gibi hissediyordum. Kendimce her işe iştirak etmeye ç

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE