AYLAR SONRA
Güneş pastanenin mutfağında kurabiyelerini yaparken Zelal heyecandan yerinde duramıyordu. “Akşam ne giyineceğim ben Güneş. Kafayı yiyeceğim.”
Güneş Zelal’e sakin olmasını söyledi. “Allah aşkına okyanusu geçip derede boğulacak değilsin” dedi.
Zelal kızlarını Ümit ile tanıştırdığı günü hatırladı. Çocuklar başta kabullenmek istememişlerdi hatta annelerine birkaç gün tavır yapmışlardı ama alışmışlardı. Alışma sürecinde Ümit’in kızlarıyla anlaşabilmelerinin etkisi büyük olmuştu elbette. Zöhre ile konuşan ise Zelal’e daima yanında olduğunu söyleyen Mirza olmuştu. Mirza annesine “Oğlunun açtığı yaraları kapatacak birisi çıktı karşına. Sen karışma.” demişti. Zöhre tek kelime bile edememişti. Mirzanın bir kardeş gibi arkasında durması Zelal’i çok duygulandırıyordu. Özellikle de ge
