Mirza eve dönerken direksiyonun başında sağ elini sertçe direksiyon simidine vurdu. İçinde yankılanan öfke, karnına oturan taş gibi ağır bir huzursuzlukla birleşmişti. Midesi bulanarak cebinden telefonunu çıkarıp titreyen parmaklarıyla numarayı çevirdi. Telefonun diğer ucundaki kişi açar açmaz Mirza’nın sesi geceyi yaran bir hançer gibi arabanın içinde çınladı. “Ne zaman bu s*ktiğimin operasyonu?” dedi, sesi öfke doluydu.
Şef, Mirza’nın hiddeti karşısında kısa bir duraksamayla ne olduğunu anlamaya çalıştı. Sesindeki gerginlik fazlasıyla belirgindi, belli ki sinirlerini kontrol etmekte zorlanıyordu. Hafif bir alayla, “Hayırdır Mirza ağam! Ne bu şiddet bu celal?” diye sordu. “Yeni bir şey var galiba.”
Mirza bir yandan trafiği gözlerken diğer yandan arkasını kontrol etmeye devam etti. İhane
