Zelal büyük bir hevesle Mirza için bulduğu kızı, yaşının küçüklüğünden dolayı nasıl eğitebileceklerini anlatırken, Zöhre gelinine dikkatle bakarak uzun zamandır merak ettiği soruyu sordu. Gözlerini kısıp hafifçe başını yana eğdi, sesine merakla karışık bir alay katarak, “Benim Güneş’i neden sevmediğim belli de, senin derdin ne bu kızla, onu anlamadım?” dedi.
Zelal, beklemediği bu soru karşısında afalladı. Ne diyeceğini bilemiyordu. Yüzüne bir anlık bir tereddüt düştü ama çabucak kendini toparladı. Geçmişe doğru, istemeden de olsa, anılarının içine daldı. O günü hatırladı… Salih için Güneş’i istemeye gittikleri o akşamı. Güneş, kahveleri dağıtmak için içeriye süslenerek girdiğinde, göz kamaştırıcı güzelliğiyle herkesi büyülemişti. O an Zelal’in içini tarif edemediği bir huzursuzluk kaplamı
