Nihayet ertesi gün olmuş, Dilan güzelce hazırlanmıştı. Hafif bir makyaj yapmıştı yüzüne. Hiç bir şeyde abartıyı sevmediği gibi, makyajda da sevmezdi. El çantasını da ayarlayıp topuklu ayakkabılarını giydi. Odasından çıkıp, salona geçti. Çocuklar oyun oynarken, Nehir’de kitap okuyordu. Dilan yengesine doğru giderken Nehir başını kitaptan kaldırdı ve Dilan’ı bir güzel baştan aşağı süzdü. Dudakları memnuniyetle kıvrılmıştı.
“ Oooo Dilan hanım bu ne şıklık. “
“ Gerçekten güzel olmuş muyum yenge? “
“ Çok güzel olmuşsun canım benim. Ateş’in ağzı açık kalacak! “
Evet dün kafasını dağıtmak için yengesinin yanına geldiğinde, Nehir hemen Dilan’ın mutlu olduğunu anlamış, uzun sıkıştırmalar sonucu, Ateş’le buluşacaklarını öğrenmiş çok da sevinmişti. Ateş iyi bir adamdı. Ferman’dan Ateş’in uzun za
