Ben Kimim

Bölüm 5

Keşke çok tehlikeli bir kelime, sanki ne yapmak istediğimizi önceden belirliyor gibi. O yönde ilerlememizi istiyor sonra da bizi yüz üstü bırakıyor gibi. Aras Bey ile şirkete gittiğimizde Batı Beyin ısrarı üzerine kıyafet bölümüne götürüldüm. Aras Bey odasındaydı o sıralar. Bakınıp eline bir elbise aldı. Beyazdı elbise. Onu zorla giydirip makyaj yaptırdı. Saçlarımı saldılar, hafif bukle yaptılar. Üstten saçımın bir kısmını alıp yukarıya tutturdular.

Fotoğraf çekimine girdiğimde herkes bana bakıyordu. "Bana baksana" dedi fotoğrafçı. Kafamı kaldırıp ona baktığımda hepsi hayranlıkla bana bakıyorlardı. Çok utanmıştım. birkaç poz çektikten sonra dayanamadım.

"Biraz müsaadenizi isteyebilir miyim?" dedim bir su içsem iyi olacaktı. Yanaklarım kesin al al oldu. Kapıdan çıkarken Aras Bey ile karşılaştım. Bana bakmıyordu ilk. Sonra başını bana çevirdi. Beni gördü, kaşlarını çattı. Baştan aşağıya süzmeye başladı beni. Yanıma doğru ağır adımlarla ilerledi. "Uçurum" dedi şaşkınlıkla.

"Batı bey çok ısrar etti. Zorla fotoğraf çekimi yapıyor" dedim başımı yere eğecektim neredeyse. Çok utanıyordum. Böyle bakılmaya alışık değildim.

"Pek olmamış" dedi bana bakarak.

"Değil mi bende beğenmedim" dediğimde hafif gülümsedi. "Değiştireyim mi üzerimi"

"Rahatsız hissediyorsan değiştir" dedi bana tekrardan bakarak.

"Çok rahatsız hissediyorum" dediğimde yanıma gelip arkaya baktı. Kim var diye bakıyordu sanırım. Ona doğru döndüm. "Batı Beye söyler misiniz?" Omzunun üzerinden bana baktı. Sadece başını salladı. Gülümseyip soyunma odasına doğru ilerlemeye başladım. Arkamı döndüğümde bana baktığını gördüm. Gülerek bana bakıyordu. Soyunma odasına gidip üzerimi değiştirdim. Saçlarım aynı kalmıştı. Makyajın abartılı yanlarını çıkarttım.

Tekrar onların yanına geldiğimde "aaa" dedi Batı. "Neden çıkarttın ki üzerini" dedi gülerek, Aras Beye bakıyordu.

"Ben rahatsız oldum" dedim

"Çok güzel olmuştun, değil mi Aras" dedi Batı Bey. Sanki bir şeyler ima ediyor gibiydi. Aras Bey sinirle Batı beye bakıyordu. Ortamdan uzaklaşmak amacıyla, asansöre bindim. En üst kata bastım. 20 katlı binanın en üst katına çıktığımda çatıdaydım. Çatıya bir bank koymuşlardı. Oturup manzaranın tadını çıkartmaya başladım. Arkamdan sesler gelince, bir anda sese döndüm.

"Sende mi buradasın"          

"Yeni keşfettim diyelim" dedim Aras Beye bakarak. "Ama manzarası çok güzel"

"Öyledir, şirkette en çok sevdiğim yerden biri diyebilirim" gülümsedim böyle demesine.

"Sizi yalnız bırakayım o zaman"

"Neden" dedi yanıma doğru gelerek.

"Yani belli ki yalnız kalmak için çıkıyorsunuz buraya" dediğimde o da bana gülümsedi. O böyle gülünce içtenlikle. İçimdeki bir şeyler şahlandı. Başıma bir ağrı saplandı. Bir yerdeydim, saklanıyordum. Aras Beye bakıyordum. Bir kız ile el ele tutuşmuştu, atkısını çıkarıp, kızın boynuna sarıyordu. Sırtımı duvara yaslayıp, kalbimi tutuyordum. Sonra tekrar ona bakıyorum. Gülümsüyor. Başkasına bakarak gülümsüyor. Olduğum yerden üzülerek onlara bakıyorum.

Sendeleyince Aras Bey tuttu beni. Ona baktım şaşkınca. "İyi misin?" dedi endişeyle.

"Başım" dedim sadece "Ağrıyor" seni daha önceden tanıyormuşum meğer. Ama neden oradayım, neden sana gizlice bakıyorum bilmiyorum.

"Gel hadi aşağıya inelim" başımı salladım yavaşça. Asansöre binecekken başım döndü, geriye doğru Aras Beyin kucağına düştüm. "Uçurum" dedi tutarken.