
İncidere sokaklarında devam eden bahar esintisi yaklaşan yazın habercisiydi.
Gün, ışığını taş duvarlara usulca değiyor; zaman, acele etmeyi unutmuş gibiydi yavaş yavaş akıp gidiyordu.
Bu sokaklarda her adım bir hatıraya, her bakış saklı bir sırra dokunuyordu.
Suskun bakışların ardında biriken duygular, söylenmemiş cümleler gibi havada asılıydı.
