Demet Hanım kızlarına “Siz okuyun,” diye fısıldadı. “Böyle kocadan, ondan bundan korkmazsınız. Bileğinize altın bileziğinizi geçirin, kafanıza göre yaşayın! Kendi paranızı harcayın… Evlendiniz, baktınız koca öküz çıktı, koyun götüne tekmeyi… Ömrünüzü çürütmeyin bizim gibi…” dedi. Zehra da gelip sarılınca onun da saçını okşadı.
“Toparlayın,” dedi. “Şunu halledin, ben de mutfağa bir geçeyim… Gece sarma sardımdı, onu da götürürsün…”
Çilem, olayın sarma paketlemeyle bitmeyeceğini biliyordu.
“Anne ya gerek yok,” dese de Demet Hanım, “Yersiniz yersiniz, Songül de geliyor değil mi? O pek sever! İki öğününüzü savar, dışarıdan yemek zorunda kalmazsınız!” dedi.
Çilem, başını salladı. Az sonra kız nefes nefese odasına gelince valizini onun eline tutuşturdu.
“Ben annemin verdiklerini ancak taşırı
