Bir hafta kadar sonra memleketlerinden dönenler yurda dolmaya başlamıştı.
Çilem, yurt penceresinden bakarken şikayet ettiği adamları bahçenin kenarında birkaç gençle konuşurken görünce kaşlarını çattı.
Songül’le aynı yurtta kalıyorlardı ama odaları farklıydı. Koşturarak kızın odasına geçip “Songül, pencereye gelsene,” dedi. Kaldıkları blok pencereleri kapı girişini görebiliyordu.
Songül yanına gelip “Ne oluyor kuzum, ne oldu,” dese de dediğini yaptı. Gözlüklerini yakasından çıkartıp işaret ettiği yere bir kez daha baktı. İlk baktığında göremese de gözlükleri takınca neyi işaret ettiğini seçebilmişti.
“Kızım bunlar o adamlar değil mi, almamışlar mı, burada mı dolanıyorlar!” dedi şaşkınca.
Odada bulunan kız, “Ne adamı,” deyip üst ranzadan onlarla birlikte dışarı bakmaya başlayınca Çil
