Askeriyeden çıkan Çilem, Afşin’in durup durup dişine bakacağını, kafasında kuracağını düşünürken aracını yavaş ve dikkatli bir şekilde kullanıyordu.
Betül’ün evine geldiğinde ağzı kulaklarındaydı.
Kapıyı kucağında Betül’ün oğluyla açan Songül, “Geldi yine işine tükürdüğüm,” diye mırıldandı.
Çilem, gülerken “Hala kızıyor musun ya? Abartma bu kadar işte, nasıl olsa bir doğu iline vereceklerdi,” dedi.
Songül, “Lan Karaman da doğu sayılıyor, belki oraya gidecektim, doğu kavramı senin kafandaki gibi değil doğu görevinde… Başını duman saran tek şey dağlar değil burada herhalde, sen de bir şey çekiyorsun bence,” dedi.
Belki yere düşer diye Çilem’in bileğine ufak bir tekme de attı. Çilem sendelese de duvara tutunup düşmekten paçayı kurtarmıştı.
Dudağında Songül’ün ödünç verdiği vişne rengi r
