Kaan’ın kalbi hâlâ hızla atıyordu. Mina’nın az önce dudaklarından dökülen sözler beyninde yankılanıp duruyordu.
Keşke bana geri dönsen kocam…
Bu cümle, geceyi alt üst etmişti. Onu göğsünde tutarken, bir yandan şok içindeydi. Çenesini hafifçe kavradı, yüzüne eğildi.
“Mina! Ne dedin sen? Bana bak, kime söyledin bunu?” diye sordu.
Mina ise dalgın, sarhoş ve gözleri yarı kapalıydı. Kaan, sabırsızca cevap almak için onu hafifçe salladı, “Söyle bana! Kocan mı var senin?!” diye homurdandı.
Ama Mina’dan net bir cevap gelmiyordu. Dudakları titriyor, gözleri kapalı kalıyordu. Kaan’ın sabrı tükenmişti. Daha sert seslendi, “Mina, uyan! Senin ağzından duymam lazım.”
Mina, yavaş yavaş kıpırdandı. Gözlerini ağır ağır araladı. Bakışları bulanık, sesiyse kısıktı ama yüzü muzır bir gülümsemeyle süslüy
