Adaya geldiklerinden beri üç gün geçmişti. Zaman su gibi akıp gitmişti. Mina, Kaan’la bu kadar yakın olmanın tehlikeli olduğunu biliyordu ama aynı zamanda onu çok özlemişti; bu yakınlık hoşuna gidiyordu.
Kaan ise sanki ateşe savrulan bir ateşböceği gibiydi; Mina'ya karşı anlam veremediği bir çekim ve korkusuzca üzerine gittiği bir cesaret vardı içinde.
Bugün adadaki son gündü. İkisi de bu gerçeğin burukluğunu taşıyordu.
Mina üzerinde mini şortu ve atletiyle, sabah sporundan dönmüş ve yorgunluk atmak için kendine bir kahve yapmıştı. Kahvenin hazır olduğunu belirten uyarı sesini duydu, tezgaha uzandı kahve makinesinden fincanı aldı.
Arkasını döndüğünde Kaan’ın sert göğsüne çarptı. Çıplak göğsünü ve karın kaslarını gördüğünde irkildi, geri çekilmek istedi ama tezgâha yaslanıp kaldı. Yut
