SAHRA

"SAHRA! SAHRAA! NERDESİN ÇABUK GEL!" Evin içinde yankılanan ses beni daldığım güzellik uykusundan uyandırmıştı. Demek isterdim ama yorgunluktan uyuklarken patronumun sesi beni kendime getirmişti. Elimden düşmüş olan notebook'u aldığım gibi koşarak salondan büyük havuzun olduğu antreye çıktım. Tuana hanım şezlong da hala uzanıp meyve kokteyli içiyordu. Aklım ve bedenim ayrı hareket ediyordu . Beynim hala uyukluyordu. "Tuana hanım ?" "Nerdesin 1 saattir sesleniyorum. " "Dalmışım efendim Londra programınızı düzenliyordum. " "Anlat bakalım programı düzgün yapabilmiş misin? Ah umarım bu düzgündür. Çocukluk arkadaşım olmasaydın seni bir saniye yanımda tutmazdım." Dedi. Gözlerimi yumup sakinleşmeye çabaladım. Beni ilk küçük görmesi değildi. Borçlarını hatırla Sahra , ayda verdiğim 20 bin ev taksitini hatırla bebeğim. "........." Sırayla bütün gününü anlattım " 2 gün sonra da balo o günü kendinize tatil vereceğinizi söylediniz. Boş bıraktım. " "Aptal mısın Sahra! Çabuk ekle 8.30 kahvaltı- 09.00 masaj- 10.00 kuaför, makyöz gelsin. Öğlen yemegi sadece salata getiriyorsun. Küçük de olsa göbeğim çıksın istemiyorum. İş ortağı olmasını istediğim Aslan Kozoglu olacak. Ah kesinlikle hissediyorum Sahra bu işten öteye aşk ilişkisiyle devam edecek. " dediğinde gözlerindeki hayranlığını gördüm. Arada patronlugu unutup birlikte büyüdüğümüzü varsayarak konuşuyordu. "Tanışıyor musunuz?" Dedim gülümseyerek. Suratını somurtup. "Hayır ama tanışacağız balonun en güzeli olacağım. Ben adım atmadan o beni farkedecek. " içi giderek anlatması bende kıkırdamaya sebep olmuştu. "Hala burada misin? Çabuk yukarı çıkıp eksikleri kontrol et bavulları aşağı indir. 1 saate çıkıyoruz. " Bana bavulları indirmi dedi? En az 10 adet bavul vardı büyük boy nasıl indirecektim şu naif bedenimle. "Tuana hanım ben Sahra hanıma yardımci olayım. " Şoförü yardım için öne atıldığında , Tuana onu durdurmuştu. "Senin başka işin var... Gidip arabayı çalıştır soğusun içerisi. " ? Gözlerim yorgunluktan kapanırken kapıyı çektim. Son bavulu merdivenlerden tak tak yapa yapa indirdim. Ruhum çıkacaktı vicdansız pislik . Kendisi arka koltuğa yayılmış telefonuyla oyalaniyordu. Şoför elimdeki bavulu da bagaja yerleştirip kapısını kapattı. Öne binip adamın arabayı çalıştırmasini yarı açık gözlerle izledim. "Herşey tamam değil mi? Balo kiyafetimin olduğu bavulu unutmadin değilmi? " dediğinde algim kapanmıştı. "Hı hı..." Dediğimi hatırlıyorum gözlerimi kapatmadan hemen önce... Bölüm 1 devamı Hayatım boyunca hep çalışmak zorunda kaldım. Babam işinde çok iyi bir cerrahtı ama ne yazık ki geçirdiği trafik kazası bacaklarında güçsüzlüge ve elinde titremeye sebep olmuştu. İşini severek ve sayarak yapıyordu. Kazadan uzun bir süre yürüyemedi o dönemde abim birini bıçaklayıp hapse girdi annemde babamı terk etti. Babamin işsizlik maaşı dışında paramız yoktu. Bütün birikimi tedavisinde harcadık. Evimiz annemin adinaydı bizi terk eder etmez satışa çıkarmıştı. Babam yıllarca psikolojik tedavi gördü. Ben ise part time çalışıp hem okudum hem çalıştım hem babama baktım. Tuana'nin babasi Haldun bey, babamın üniversitesiden arkadaşıydı hep iç içeydik yıllarca ama kaza bütün ipleri koparmışti eskisi gibi samimiyet kurmuyorlardi bizimle. Düşenin dostu olmaz diye boşuna dememişler. Yine sağolsunlar yıllarca part time çalıştırıp iyi bir maaş verdiler. Yillar sonra babacığım ayaklandı ama elleri eskisinden kötüydü. Güç olmadığını söylüyordu. Benim için sorun değildi ölene kadar ona bakabilirdim. Neredeyse 60 yaşına ulaşmıştı. Çok geç baba olmuştu kariyeri için gençliğinden vazgeçmişti maalesef zirvedeyken yere çakılmıştı. Olsun... O benim canım babamdı varlığı yeterliydi. ? Otelin resepsiyonuna kimliklerimizi verip odalarımızın kartlarını aldık. Resepsiyon arkadan getirdiği 5 kutuyu masaya bırakıp. "Estes foram enviados para você, Sra. Tuana." Bunlar size gönderildi Tuana hanım. "Obrigado" Teşekkür ederim. "Sahra al kutuları odaya getir. " Dediğini ikiletmeden tableti kolumun altına sıkıştırıp üst üste dizilmiş kutuları elime aldım. Ne yazık ki önümu görmekte zorluk yaşıyordum. O ve yandaşları önde giderken ben arkalarında kalmıştım. Çarptığım şeyle kutular yerlere saçılmışti ama ağızları açılmamıştı. Tuana hanım arkasını dönme tenezzülünde bulunmadan "Beceriksiz! Derhal toparla ve odaya getir. " Dedi. Öfkeden kan beynine sıçramıştı. Kime ya da neye çarptığım aklımdan çıkmıştı. Başımı çevirip baktığımda karşımda siyah takım elbiseli adamla korkmuştum. "Sinto muito. Eu não pude ver você" Gerçekten üzgünüm. seni göremedim "Eu também não vi você. " ben de seni görmedim. dediğinde bir tık rahatlamıştım. Bu kadar siyah saçlara yeşil gözle,r küle dönmüş ormanın içindeki yeşil ağacı anımsatıyordu. Kutuları toplamak için eğildiğimde eliyle, elimden tutup uzanamadan durdurmuştu. Hemen arkasında duran adama işaret ettiğinde saniyeler içerisinde kutuları toparlamıştı. "Posso aprender seu nome?" Adınızı öğrenebilir miyim? "Sahra..." "Sahra.. Deixe as caixas no quarto dela" Sahra... Kutuları odasına kadar bırakın. "Obrigado." Teşekkür ederim Elimi elinden çekip asansörün olduğu bölüme ilerledim kutuları toplayan adam da bana eşlik ediyordu. Yine de içimdeki hisse engel olamayıp arkamı döndüm. Gözlerim onunla kesiştiğinde tebessüm edip baş selamı verdim. Önüme dönüp yoluma devam ettim. İçimde hissettiğim duygu yüzümde yer edinmişti. Sanırım ben aşık olmuştum... "