NAZENDE SEVGİLİM (MAHALLE)

7. Bölüm

Keyifli okumalar

Efsun Kurt

Sabahın güneşi yeniden doğmuştu. Benim için hayat yeniden başlıyordu. İçimde bir boşluk vardı. Yanımda annem ve babam yoktu. Ama dayım ve yengem vardı. Sevdiğim adam vardı. Bana her zaman destek olmuştu. Gözlerim dolduğunda Ceren odama girmişti.

"Ablaa"

Yanıma koşarak geldiğinde yatağa atlamıştı. Bugün kızın deli haline bayılıyorum. Ablasının gülü onun için herşeyi yapardım. Bana sarıldığında saçlarına öpücük kondurdum. Kahvaltı hazırlamak için mutfağa giderken arkamdan geldi.

"Abla eniştem uyanmış mı?"

"Bilmiyorum ki hiç aramadım."

Tam o sırada kapı çalmıştı. Ceren mutfakta çay koyarken bende kapıya baktım. Tarık elindeki poşeti bana uzattı. Simit falan almıştı. İçeri girdiğinde bana bakıyordu. Saçlarıma öpücük kondurdu.

"Günaydın Hanımlar."

"Günaydın canım nerdesin?"

"Sevgilim hastaneye başvuru yaptım. Hemen kabul ettiler."

"Bu senin için daha iyi olur."

"Sende lise Öğretmeni olursun."

Başımı sallarken derin bir nefes almıştım. Dolaptan kahvaltılık bir şeyler çıkardığımda Ceren çayları koymuştu. Sohbet eşliğinde kahvaltı biterken telefonum çalmasıyla cebimden çıkardım. Arayana baktığımda dayım arıyordu. Hemen cevap vererek durumu anlattım. Yengem buna sevinmişti.

Telefonun kapanmıştı. Balkonda çay içerken Tarık bana gülümsedi. Ceren yanıma geldiğinde Üniversiteyi anlatıyordu. Tarık kendi evine geçerken bende temizlik yapmaya karar verdim. İki saat sonra temizlik bitmişti. Ceren benimle dışarı çıkmak istedi.

Dışarı çıkıp alışveriş yaptıktan sonra okula bakmak için gittim. Ama keşke hiç gelmez olaydım. Burası okul mu? Yoksa akıl hastanesi mi? Gerçekten belli olmuyordu. Öğrenci desen psikopat gibi bir şey bir anda korktum.

"Abla eniştem gelseydi."

"Ceren korkma ben yanındayım."

Öğrenciler önümüzü keserken imayla konuştu. Bel altı falan laflar ediyordu. Ben şaşkınca bakıyordum ki Ceren ona ters ters bakıyordu. Gözlerini kısmış öfkeyle bakmıştı.

"Senin annen terbiye vermiyor mu?"

"Ceren ne diyorsun sen?"

"Abla karışma sen."

"Sana diyorum terbiye vermediler mi? Biri çıkıp annene veya kız kardeşine söylese ortalığı ayağa kaldırırsınız."

"Şey.. Özür dilerim haklısın edepsizlik ettim."

"Lütfen bir daha olmasın."

Öğrenciler susarken ben olaya şaşkınlık içinde bakmıştım. Cerenin ona böyle demesi onun özür dilemesi gerçekten şaşırtıcıydı. Bir an olay çıkacak sanmıştım. Derin bir nefes alırken müdürün odasına geldim. Adam önce bana bakıyordu.

" Hoşgeldiniz hocam."

"Hoşbulduk yeni taşındık biz anca gelebildim."

"Önemli değil yarın derse başlayabilirsiniz."

Başımı sallarken odadan çıktım. Ceren yanıma geldiğinde bana bakıyordu. Ne olduğunu soracağım anda gülme krizine girmesiyle şaşkınca baktım. Kulağıma fısıldadı.

" Müdürün göbeği çok büyük. "

" Ceren. "

Onun susmasıyla okuldan çıkarken Tarık kapıda bekliyordu. Bu adam ne zaman buraya gelmişti. Bana baktığında gülümsedi. Ne zaman aldığını bilmediğim arabaya şaşkınca baktım.

"Bu kimin?"

"Bizim için aldım."

"Ne ara aldın?"

"Bugün aldım işte."

Arabaya binince eve gitmeye karar verdik yarın sabah erkenden okula gelmem gerekiyordu. Tarık hastaneye gidecekti. Eve varınca hemen yemek yapmaya başladım. Dayım merak edip aramıştı. Bir kaç güne onlar da geliyordu.

"Enişte ablamın okulunu gör rezillik."

"Lise öğrencileri işte."

"Merak etmeyin ben hepsini adam edeceğim."

Bunu yapacağımı biliyorlardı. Derin nefes aldığımda yemeği öyle yemiştim ki ikisi de bana şaşkınca beni izlemişti. Tarık gülmemek için kendini zor tutmuştu. Yemekten sonra çayları içerken Ceren uyumak için odasına gitti.

" Sevgilim benim de gitmem gerek."

"Biraz daha kalsan olmaz mı?"

Yüzüme şaşkınca bakarken bana sarılıp saçlarıma öpücük kondurdu. Ben ona yavaştan kapılmaya başladım. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki sıcak basmaya başladı. Derin bir nefes alırken ona sarılıp uyumak istedim. Gözlerim kapanırken saçlarımı okşadı.

...

Ankara da güneş doğarken kalkmak istedim. Ama bir çift kol buna izin vermiyordu. Tarık’ın bizde kaldığını unuttum. Zor da olsa kalkarken hemen hazırlanmak için odama geçtim. Üstümü değiştirip saçlarımı taradım.

"Aşkım ben çıkıyorum kahvaltı yaparsınız."

Evden çıkarken anahtarı elime aldım. İçimden dualar okumaya başladım. Bugün sorunsuz bir şekilde atlatayım başka bir şey istemiyordum. Lise öğrencilerle nasıl iletişim kuracağım bilmiyordum. Derin bir nefes alırken Öğretmenler odasına geldim. Bir kaç hocayla konuştum.

Aceleyle sınıfa girdiğimde ayağa kalktılar. Tekrar oturmalarını istedim. Hepsi aynı anda bana bakarken gülümsedim.

"Merhaba arkadaşlar benim adım Efsun Kurt yeni hocanız benim."

"Hoşgeldiniz hocam."

Hepsi kendini tanıtmaya başlamıştı. İlk ders sohbetle geçmişti. İkinci ders kitaptan konuları anlatırken bir öğrenci ayağa kalktı.

"Hocam ilk defa konuyu bu kadar net anladım."

"Neden daha önce anlamıyor muydun?"

"Hayır anlamıyorum çünkü sizden önceki hocamız anlatamadı."

"Herkes anlatamaz."

Lise o kadar sorunlu değildi. Zil çalarken dün ki öğrenci yanıma geldi. Benden özür dilemişti. Başka sınıflara girdiğimde aynı tepkiyi verdiler. Konular hep eksik anlatılmıştı. Ders bitene kadar sohbet ettik hepsi pırıl pırıl öğrenciydi. Okul çıkışı Tarık kapıda durunca öğrenciler bana bakıyordu.

"Ooo hocam eşiniz de geldi?"

"Nişanlım kendisi daha evlenmedik."

Tarık’ın bakışları bana döndü. Gülümserken öğrencilerim giderken derin bir nefes almıştım. Tarık bana gülümsedi.

"Nişanlım olduğunu söyledim çaktırma."

"Tabii ki sevgilim."

Araca binerken Cerenin onun çalıştığı hastanede staj gördüğünü söyledi. İçim rahatladı. Ceren doktor olmak istemişti. Eve girdiğim gibi kendimi koltuğa atmıştım. Ceren yemek yapmıştı.

"Hoşgeldiniz ablam nasıl geçti günün?"

"İdare eder işte senin?"

"Güzeldi var ya kızlar enişteme hayran kaldı."

Cerenin kurduğu cümleye şaşkınca bakıyordum. Herkes ona hayran kalmıştı. Gözlerimi kapatıp geri açarken ters ters bakıyordum. Ceren gülümsemeye çalıştı.

"Abla öyle bakma yüz vermedi."

"Emin misin?"

"Ben sana ne zaman yalan söyledim ablacığım."

"Ceren kaşınma istersen güzelim söyle bana kim o kızlar."

"Vallahi diyemem sözüm var. Enişteme sor."

Odasına kaçtığı gibi kapıyı kapattı. Derin bir nefes alırken gözlerim sevgilime döndü. Üstüme doğru gelirken beni kendine çekip öpmüştü.

"Sen beni kıskanıyor musun?"

"Sen söyle bakalım kim onlar?"

"Soruya soruyla karşılık verme güzelim."

"Sen de kızlara yüz verme o zaman."

Kapının çalmasıyla bakmak için giderken dayımla yengemi beklemiyordum. Şaşkınca bakarken bana bakıyordular.

"Kapıda mı, bekleyelim kızım."

"Özür dilerim girin."

Tarık gelenleri karşıladı. Dayım omzuna dokundu. Yengem bana imalı konuşma yapmıştı. Kraliçe herşeyi anlıyordu.

"Sizinle mi, kalıyor?"

"Karşı dairede ajan gibisin yenge."

Saçlarını savururken dayım kaşını kaldırdı. Salona geçerken Ceren odadan çıktı. Koşarak kollarına sarılıp oturdu. Dayımın gelişi beni de mutlu etmişti.

"Anlatın bakalım ne yapıyorsunuz?"

"Ben okula gidiyorum Lise Öğretmeni oldum."

"İyi sevindim senin adına."

"Senin yokluğunda Özge kudurdu camı çerçeveyi indirdi."

Yengemin söyledikleri karşısında şok oldum. Yine yerinde durmamış mıydı? Bu kız niye böyle yapıyordu. Derin bir nefes alırken dayım konuyu kapatmasını istedi. Yemeğe geçerken Tarık kendi evine geçmişti. Artık nişan falan olsun demişti. Tarık da kabul etmişti.

Akşam yemeğinden sonra kahve içerken Tarık’ın uyuduğuna emin oldum. Yorgun olup uyuyacağını söylemişti. Gece yarısı geçerken herkes kendi odasına gitti. Bende yatağa geçtim. Gözlerim kapanıyordu. Uykum gelirken kendimi uykunun en tatlı kollarına bıraktım.

....

Sabah erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Okula erken gitmem gerekiyordu. Lokmalarımı yerken hemen kalkıp çantamı aldım. Yengem odadan çıktı.

"Gidiyor musun?"

"Evet geç kaldım yenge."

"Tamam canım dikkat et."

Evden çıktığımda Tarık beni bırakmak için bekliyordu. Gözlerinde hala uyku akıyordu. Araca binerken gülümsedim. İyi ki hayatıma girmişti. Okulun önünde durunca indiğim gibi koşarak içeri girdim. Sınıfa girdiğimde öğrenciler bana baktı.

" Günaydın arkadaşlar."

"Günaydın hocam nasılsınız?"

"İyiyim siznasılsınız sınavlar yaklaştı çalışıyor musunuz?"

"Ama hocam bismillah daha yeni geldiniz sınava hazır bekliyorsunuz?"

"Emir hiçkaçışın yok canım kopya çekmen yasak."

Yerine oturduğunda sınıf kahkahayı atmıştı. En tembel öğrencimdi. Derslerde sürekli uyuyordu. Derin nefes aldığımda konuları anlatmaya başladım. Zil çaldığında sınıf çıktığında Emir'i yanıma çağırdım. Bana ailenin sıkıntısı olduğunu ve annesinin de hastanede tedavi olacağını söyledi. Onun için gerçekten üzülmüştüm.

Zil çaldığında tekrar geldiler. Konuya devam ederken biraz ara verdik konu akran zorbalığına gelmişti. Özellikle Ceyda onlardan çok çekmişti. Bunlar hep sosyal medya yüzünden oluyordu.

"Hocam biz bıktık artık sürekli üstünlük taslama şiddete kadar gidiyor."

"Biliyorum bunu düşünüp ailenizle toplantı yapacağım."

Zil çaldığında müdürün odasına gittim. Kapıyı çaldığımda sesini duyunca içeri girip konuyu anlatınca onay vermişti.

"Çok iyi düşündünüz?"

"Veli toplantısında umarım sorun çıkmaz."

"Sanmam çünkü onlarda şikayetçi elimden geleni yapıyorum."

"teşekkür ederim bunun önüne geçmenin zamanı geldi."

Odadan çıkarken hafta sonu toplantı için çocuklara haber verildi. Okul çıkışında Tarık yoktu. İşinin uzadığını söylemişti. Emir peşimden geliyordu. Aynı mahallede oturduğunu bilmiyordum. Onun durumuna da üzüldüm. Hem çalışıp hem de okuyor.

Eve geldiğimde yemek kokusu geldi. Ceren boynuma sarıldığında gülümsedim.

"Hoşgeldin abla."

"Hoşbulduk canım."

Ceren nefes almadan üniversite de yaşadıklarını anlattı. Hatta bir genç çocukla tanışmıştı. Yüzü domates gibi kızarmış utanıyordu.

"Ceren utanmana gerek yok yetişkin kızsın bu duygular gayet normal."

"Kalbim onun yanında çok hızlı atıyor."

"Benimde öyle."

Yemeğe geçerken kapıdan giren sevgilime baktım. Tarık bir anda dayıma haftaya ailesinin geleceğini ve nişan hazırlıklarına başlamasını söyledi. Ben sadece olaya şaşkınca bakıyordum. Dayım onay verdiğinde içimi bir heyecan kaplamıştı. Fakat bir yanım eksikti. Annem ve babam yanımda değildi...

Bölüm sonu