NAZENDE SEVGİLİM (MAHALLE)

4. Bölüm

Keyifli okumalar

Tarık Gürkan

Odamda oturmuş çay içmeye başlamıştım ki gelen bağırma sesiyle ayağa kalktığım gibi hızlıca dışarı çıktım. Efsun’un annesi yerde baygınlık geçirmişti. Yanına giderek nabzını kontrol ettim. "Öyle bakacağınıza ambulans çağırın." diyerek bağırdım. Sanırım annesi hastaydı. Ambulans geldiğinde onu sedyeye yatırdılar. Efsun’un uzaktan koşarak geldiğini gördüm. İçim paramparça oldu. Önce babası sonra annesi bu kız buna nasıl dayanacaktı. Ambulans hareket ederken bende aracıma atladığım gibi hastaneye varmıştım.

Acilen müdahale odasına koydular. Efsun ve Ceren perişan haldeydi. Gözyaşları sicim sicim akarken içimden bir şey kopmuştu. Doktorun çıkması ve söylediği cümle karşısında donup kaldım. Annesi vefat etmişti. Efsun önce bir tepki vermedi. Sadece gözyaşları akıyordu. Ceren ise susmuştu. Bazen susmak bir çok şeyi anlatabilirdi. Efsun’un doktora bağırdı. "Yalan söyleme yalan annem yaşıyor.." diyerek bağırdığında dayısına baktı. Bakışları öfkeyle, "Annem yaşıyor." dedi.

Efsun’un yanına gitmek istedim. "Annem gidemez bana söz verdi." diyerek bağırdı. Efsun sinir krizine girdi. Yutkundum çünkü bu gerçekten onun için çok zordu. "Hayır.. Hayırr yalan söyleme yalan anneee gitme..." diyerek ağladığında Ceren gözyaşları içinde ağlarken, "Abla annem yok" dedi. Ceren ağlıyordu. Onun yanına giderken bana bakıp, "Tarık abi biz ne yapacağız?" diyerek sordu. Derin bir nefes çekerken, "Dayanacaksın ablana destek olacaksın." dedim.

Bana sarıldığında hıçkırıkları arttı. Efsun sinir krizine girdiğinde sakinleştirici iğne yaptılar. Hala uyuyordu. Odaya kardeşini götürdüğümde dayısının bakışları beni bulmuştu. "Tarık sen burada kal geliyorum." dediğinde gözyaşları akıyordu. Başımı salladığımda odadan çıktı. Efsun’un gözleri açıktı. Ama bomboş tavana bakıp, "Tarık" diyerek seslendiğinde yanına geldim.

"Efsun nasıl oldun?" diyerek sorduğumda yüzüme baktı. "Tarık sende beni bırakma olur mu?" diyerek sordu. Derin bir nefes alırken elinden tuttum. "Asla bırakmam bundan sonra beraberiz." dedim. Gözyaşları akarken elimle silerken yenisi ekleniyordu. "Sen dinlen biraz geleceğim." dediğimde kolumdan tutup, "Gitme." diyordu. Sanki o an zaman durmuştu. Ceren bize baktığında yanımıza gelip, "Sende gitme." diyordu. Gözlerim dolarken Yasin amca içeri girdi. Yutkundu.

"Dayı" dediğinde gözleri doldu. "Kızım." dedi. Derin bir nefes almıştı. "Cenaze işlemleri yaptım." dedi. Başka bir şey diyemedi. "Siz bana onun emanetisiniz annenin vasiyeti mesleğine devam et Ceren de üniversite sınavına girecek" dedi. Tek kelime edemedi. "Yasin amca anneme haber veririm yardım eder." dedim.

"Allah razı olsun oğlum." diyerek çıkmıştı. Telefonu elime aldığım anda annemi aradım. Durumu anlatırken ağlamaya başladığında yardım edeceğini söyledi. İkisinin asla yalnız kalmasına izin veremezdim. Ceren yanıma geldiğinde elindeki telefonu bana gösterdi." Bütün puanı yüksek almışım anneme diyemedim." dediğinde gözyaşları akmıştı. Ona sıkıca sarılıp, " Hisseder." dedim. Akşam saat 20.30 olmuştu. Yemeği odaya getirdiğimde zorla yemesini sağladım.

"Tarık ben o eve nasıl girerim." dediğinde gözleri tekrar doldu. "Efsun biliyorum çok zor ama güçlü durmak zorundasın." diyerek elini tuttum. "Ceren sınavı kazanmış üniversiteye başlayacak sana ihtiyacı var." dedim. Derin bir nefes alırken, "Hem benim müstakbel eşim güçlü kadındır." dediğim anda gözleri parladı. Bunu içimden geldiği gibi söyledim. Ona karşı hislerimi içimde tutmak istemedim. Yemekten sonra ikisi de uyumuştu.

Ceren uykusunda sayıkladı. "Abla bırakma beni." dedi. Efsun yataktan kalkıp onun yanına uzandı. Saçlarını okşadığında ikisinin Üstünü örttüm. Koltuğa oturup gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

....

Sabaha karşı erken saatlerinde uyanmak zorunda kalmıştım. Derin bir nefes alırken Efsun’un bana bakıyordu. Gözleri kızarmış ayakta duracak mecali yoktu. Ceren'in de ondan farkı kalmamıştı. İçinde fırtınalar kopuyordu. Eve gidene kadar konuşmadım. Ne diyebilirim ki acısı tazeydi. Mahallenin önünde durunca araçtan inerken eve giremedi. Gözyaşları akarken annem destek olmuştu. "Hadi kızım." dedi. Derin bir nefes almıştı.

İçeride kadınlar olduğu için giremedim. Cenaze öğlen arası gelecekti. Özge uzaktan sinsice sırıtırken bir şeylerin peşinde olduğunu düşündüm. Yanıma bir kaç kişi gelirken bana bakıyordu. "Abi Ceren'in arkadaşıyız nerede?" diyerek sordu. Ceren kapıdan çıkarken gördüğü kızlara sarılıp ağlamıştı. "Biz yanındayız her zaman." dediler.

Kapıya gelen taksi aracı durunca Şükran Teyze inmişti. Köyde olduğu için ne olduğunu kimse söylemedi. Ceren koşarak ona sarılıp, "Şükran Teyze geldin." dediğinde gözyaşları akıyordu. Şükran Teyze dolmuş gözlerle bakmıştı." Gelirim tabii yavrum annenin emanetine sahip çıkacağım." dedi. Etrafa baktığında, "Ablan nerede?" diyerek sorduğunda, "İçeri girdi iyi değil." demişti. Valizi alıp eve bırakırken evin içinde bağırma sesleri geliyordu.

Hızlıca içeri girdiğimde Efsun öfke patlaması yaşıyordu. Özge'nin saçlarına yapışarak dayak atmaya başladı. "Bana bak kızım elimde kalacaksın." diyerek bağırdı. Özge alayla konuştu. "Annenin yanına gelip seni kötüledim." dediğinde gözleri öfkeden deliye döndü. "Annemin yanına gidip ne söyledin?"diyerek sordu. Özge pişkinlikle," Senin Tarık’ın yatağına girdiğini. "dediğinde gözlerim yanıyordu. Bir insan bu kadar mı, kötüydü. Şükran Teyze ona bakarken yüzüne tükürdü.

" Senin utanman yok mu? İftira atma kızıma kimin ne olduğunu gayet biliyorum. "diyerek bağırdı. Onun sesini duyanlar şaşkınca bakıyordu." Cenaze gününde ne yapmaya çalışıyorsun? O ananın yanına geleyim bir çift sözüm var. "dediğinde Özge arkasına bakmadan gitmişti. Efsun yere yığılacakken kolundan tuttum.

" Sakın başın eğme dik duracaksın. "dediğimde başını salladı. Odaya girdiğinde hıçkırıkları kulağıma kadar gelirken içim yanıyordu. Saate baktığımda öğlene az kalmıştı. Cenaze kapıya geldiğinde arkasından gitmiştik. Efsun ve Ceren'in gözyaşları akarken feryatları yürekleri parçaladı.

" Anne ben sensiz ayakta duramam. Beni yarı yolda bıraktın." dedi. Ceren diz çökerken gözyaşları aktığında, " Anne sınavı kazandım. Ama sana diyemedim şimdi yanımda yoksun." dedi. Yasin amca omzuna dokundu. "Kızım." dediğinde Efsun’un bakışları dayısına dönmüştü. "Biraz kalalım dayı." dedi.

Annesinin mezarına yattığında içimde kıyametler kopmuştu. Annem ve babam eve doğru giderken bende kızların yanına gittim. Ceren bana baktığında ayağa kalkmıştı. Efsun ayağa kalktığında aniden bayılmasıyla endişeyle kucağıma alıp araca koydum. Üzüntü ve stresten bayılmıştı. Ceren korkuyla bakarken hızlıca sağlık ocağına gitmeye çalıştım.

"Tarık abi." diyen kıza baktığımda, "Endişe etme iyi olacak" dediğimde sağlık ocağın önünde durunca tekrar kucağıma almıştım. Ceren korkuyla eve koşarak dayısına seslendi. "Yenge, dayı." diyerek ağlarken Yasin amca dışarı çıkarken gözleri kıza bakıyordu. "Ne oldu kızım?" diye sorduğunda, "Ablam bayıldı." dedi.

Efsun’u sedye üzerine yatırdığım zaman da koluna serum bağladım. Hala sayıklıyordu. Gözleri kapalı olmasına rağmen gözyaşları akıyordu. Elimle silerken saçlarını okşadım. Yasin amca endişeyle gelirken, "Neyi var?" diyerek sordu. "Üzüntüden bünyesi zayıf düştü." dediğinde gözleri doldu. "O zaten dayanamaz." dedi. Ceren ablasının elinden tutarken, "Hep yanında olacağım." dedi.

Tam o sırada Efsun gözlerini açmıştı. Derin bir nefes çektim. O korku benim kalbimin tam ortasına düşmüştü. Yasin amca onun haline baktığında içi giderken saçlarını okşadı. "Kızım iyi misin?" diyerek sorduğunda başını salladı. Konuşacak mecali yoktu. Ablasının haline üzülen Ceren'in bakışları bana dönerken, "Tarık abi seninle konuşmak istiyorum." dedi.

Odamı gösterdiğim zaman içeri girdiğimizde bana bakıyordu. Sesinde üzüntü ve öfke vardı. "Özge anneme gidip ablamın seninle yattığını hamile kalıp kürtaj olduğunu ve bir sürü şey söylemiş." dediğinde gözlerimi kapattım. Gözyaşları sicim sicim akarken, "Annem fenalaşmış ama yardım etmemiş arkasını dönüp gitmiş." dediğinde şaşkınlık içinde kalmıştım.

Sevgi teyze fenalaşırken arkasını dönüp gitmiş miydi? Bu kadar kötü olabilir mi? Yoksa gerçek yüzünü bugüne kadar saklamış mıydı? Kafamın içinde binlerce soru geçerken Yasin Amca bize seslendi. Sesin gelmesiyle odadan çıktığımda Efsun’u eve götürmek istedi. Bir kaç ilaç yazarken, "Yasin amca bunları kullansın vitamin eksikliği olduğu için bünyesi zayıf düşüyor." dedim.

Kağıdı eline alıp çıkarken teşekkür etmişti. Ceren bakışları bana dönerken başını salladı. Bu işi halletmenin zamanı gelmişti. Araca binerken Özge'nin evin önüne geldiğimde şaşkınca bakıyordum. Şükran Teyze onları evden çıkarmıştı. Bütün eşyaları dışarı çıkarmışlardı. Araçtan indiğim gibi içeri girdim.

"Şükran teyzeciğim halletmişsin." dediğimde bana bakıyordu. "Hallettim oğlum." diyerek güldü. Ona bakarken, "Bu evi benim için kimseye verme." dedim. Bana gülümserken, "Hayırdır ne yapacaksın?" diyerek sordu. "Şöyle ki Müstakbel eşim için alacağım senden." dediğim anda gözleri parladı. "Yoksa sen." dedi.

"Efsun için alacağım." dedim. Özge öfkeyle üstüme atladı. "Asla mutlu olmanıza izin vermiyorum." diyerek bağırdı. Alayla bakarak, "Sen gerçekten kötü bir kadınsın sana kadın demeye bile dilim varmıyor. Bir insana iftiralar attın. Annesinin ölümüne sebep oldun." dedim. Gözleri dehşete düşmüştü. "O kadın acıyla yığıldığında yardım etmedin." dedim.

"Banane bundan öldüyse öldü. Hem zaten ölecekti umrumda değil." dediğinde öfkeyle yüzüne bir tokat attığımda yere düştü. "Bir daha seni buralarda görürsem gözünün yaşına bakmam." dedim. Şükran Teyze yüzüne karşı tükürdü. "Seni rezil defolup gidin mahalleden." diyerek bağırdı. Anahtarı aldığında beraber çıkmıştık durumu anlatırken habere sevindi.

Eve geldiğimde annem ve babamla konuştum. Biraz daha zaman geçsin sonra isteyelim dediklerinde derin bir nefes almıştım. Yerime geçerek uzandığım da telefonum çalmasıyla ekrana bakıyorum. Efsun’un aramasını beklemiyordum. Sesi hala ağlamaklı gelirken sorduğu soruyla şaşkınca kalmıştım.

"Tarık benimle evlenir misin?" diyerek sordu. Bu kız bana evlenme teklifi mi, ediyordu. Acısından ne dediğini bilmiyordu. Annesinin vasiyeti buydu. Bana olan hislerini tahmin edebiliyorum ama zamanla herşey düzelecekti. "Sana sözüm olsun eşim olacaksın. " diyerek telefonu kapatıp uyumuştum.

Bölüm sonu