Keyifli okumalar
Efsun Kurt
Tarık'ın teklifini kabul ederken dayımın baskın yapmasını beklemiyordum. Neden ona niye sarıldığımı bile bilmezken korkudan tek kelime bile edemedim. Dayım öfkeyle bana bakıyordu. "Efsun benim kız arkadaşım." diyen Tarık’a bakıyordu. "Ne diyorsun sen neyin?" diyerek sordu. "Sevgilim en kısa zamanda istemeye geliyorum." dediğinde gözlerim ona öfkeyle bakmıştı. Bu adam gerçekten beni öldürmek mi istiyordu. Dayım şaşkınca baktığında masaya oturdu. "Anlat bakalım" dediğinde ben sadece şaşkınca baktım.
Sanki az önce bağıran o değilmiş gibiydi. "Özge benim nişanlımdı üç ay sonra düğün olacaktı. Sonra baktım beni aldattı. Kendime gelemedim tam o sırada Efsun karşıma çıktı." dediğinde gözleri bana bakınca kalbim yerinden çıkacak gibi hissetmiştim. "Ertan onu seviyordu ama ben pek sevmedim. Ama sen iyi çocuksun belli." dediğinde neredeyse küçük dilimi yutacaktım. "Ama benden kız almak sandığın kadar kolay değil." dediğinde Tarık gülmüştü. "Ben kolay kolay pes etmem." dedi. Dayımın ayağa kalkmasıyla derin bir nefes almıştım. Başıyla işaret ederken eve doğru gitmiştik
Eve doğru giderken beni yol boyunca azarladı. "Efsun akıllanmadın mı?" diyerek sormuştu. Suratımı asarken dayıma baktım. "Ertan o kadınla sürekli gözüme soka soka gezerken ben ne yapayım." dediğimde gözlerim dolacakken, "Sakın ağlama o şerefsiz için değmez." dedi. Başımı sallarken evin önünde durunca, "İçeri gir benim işim var." dediğinde kendimi eve atarken üç kişi bana baktı. "Efsun bana anlatmak istediğin var mı?" diyerek sordu. Derin bir nefes aldığımda olanları anlattım.
"Tarık benimle görüşmek istedi. Onlar öyle gezerken biz bakmayalım falan tam o sırada dayım baskın yaptı." dediğimde yengem şaşkınca baktı. "Nee Yasin orada mıydı?" diyerek sorunca başımı salladım. "Biraz hesap sordu sonra Tarık aniden dayıma bakıp benim kız arkadaşım istemeye geleceğim." demiştim ki Esma şaşkınca baktı. "Vayy be helal olsun adama." dedi. "Yasin ne dedi sonra diye sordular." Dayım oturup onunla konuştu. Sonra dayım ona benden kız almak kolay değil. "dedi.
" Dayın nerede? "soran yengeme baktım." Bilmiyorum eve gir . "dedi. Bende merak ettim. Odama çıkarken Esma peşimden gelmişti. Herşeyi ona anlatırken şaşırdı." Efsun senin hayatın ama yaşadıklarını sakın unutma hem o da haklı canı yanmış. "dediğinde başımı salladım. Yaşadıklarım yüzünden bu işe girdim. İçime her geçen gün sıkıntı girerken camdan Ertan'ın evine baktığımda biri bana sarılmıştı. Kardeşim bana bakıyordu." Ablam ne yapıyorsun? "diyerek sordu." İçimde daralıyor Ceren ne yapacağımı bilmiyorum. "dedim.
" Abla sana ettikleri ortada hem mutlu olmak senin hakkın değil mi? onlar mahallede cring atarken sen üzülecek misin? "diyerek sordu." Haklısın akıllı bıdığım. "dedim. Elimden tutup salona götürdüğünde dayım yanıma geldi." Otur bakalım karşıma. "dedi. Derin bir nefes alırken karşısına geçip oturdum." Ertan artık rahatsız edemez mahalleden taşınıyor. "dediğinde şaşkınlık içinde kalmıştım." Kovdun değil mi? "diyerek soran yengem dayıma baktı." Sadece konuşmaya gittim ama evi çoktan toplamışlardı. "dediğinde başını salladı.
" Tarık iyi çocuk ama seni kolay kolay vermem. "dediğinde gözlerim ona döndü." Dayı hemen evlilik yapmam biraz zaman geçsin tanıyalım. "dedim. Başını salladığında ona bakıp," Kızdın mı bana? "diyerek sorduğumda," Kocaman kızsın ne yapacağını bilirsin kızmadım. "dedi. Yanına giderek sarılırken Ceren suratını asmıştı." Bu haksızlık ben bugün sınavı geçtim kimse sormadı bile. "dediğinde gözlerim ona döndü." Sahi nasıl geçti sınav? "diyerek sordum.
" Çok güzel hatta kağıdı doldurdum herkes şok oldu. "dedi. Dayımın ona bakmasıyla," Aferim sana. "diyerek tebrik etmişti. Annem yine erken uyumuştu." Doktor ne diyor annen için? "diyerek sordu. Gözlerim dolarken," Tedavi işe yaramadı dayı son zamanları yaşıyoruz " dediğimde çaresizce ağladım. Çok ümitliydim ama elimden bir şey gelmiyordu. İllet bir hastalıkla mücadele etmek zorunda kalmıştı. O hastalık babamı aldığı gibi annemi de alacaktı. Tek ümidim kemoterapi tedavisi olmuştu. Ama doktorun verdiği cevap canımı yakmıştı.
Odama geçerken Ceren benim yatağımda uzanmıştı. "Abla herşeyi duydum." dediğinde gözlerim doldu. "Sana söylemek istedim ama annem izin vermedi." dediğimde başını salladığında yanına uzandığım zaman ağlamıştı. "Sende bırakma beni olur mu?" diyerek sordu. "Hayır asla bırakmam." dedim. Ağlayarak gözleri kapanmıştı. Ama beni bir türlü uyku tutmadı. Cam kenarında oturdum. Telefonu alarak Tarık’a mesaj attım. Anında cevap vermişti. "Uyumadın mı?" diyerek sordu. Derin bir nefes almıştım. "Annen nasıl oldu?" diyerek sordu. "İyi uyuyor." dedim.
"Sesin iyi gelmiyor?" diyerek sordu. Onun bana olan ilgisi hoşuma gidiyordu. Ama tekrar güvenip sevebilir miyim? Bilmiyorum derin bir nefes çekti. "İçinde kıyametler kopuyor biliyorum yaşadıkların kolay değil ama güçlü olmak için bazı acılarla mücadele etmen lazım. "dedi." Biliyorum kardeşim beni bırakıp gitme dedi. "demiştim ki söylediği cümleyle donup kaldım." Efsun ilerde birbirimize karşı bir şey hissedersek evlenirsek eğer. "dediğinde," Evet "dedim.
" Yani o zaman benimle evlenir miydin? "diyerek sordu. Gözlerimi kapatırken içimden geleni söyledim." Evet neden olmasın ki çıktık biz yola "dedim. Zamana bıraktık telefonu kapatıp şarja taktım yatağa geçerken Ceren bana sarılıp uyumuştu. Gözlerim yavaştan kapanırken uyumuşum.
....
Sabah alarm sesiyle uyandım. Saat 07:00 olmuştu. Yataktan kalkıp banyoda rutin işlerimi hallettim. Ceren uyanıp odasına giderek üstünü değiştirip gelmişti. Annem her zaman ki gibi kahvaltı koymuştu. "Anne neden yoruyorsun kendini?" diyerek sordum. "Aç kalmayın." dediğinde ikimizde yanağından öptüğümüzde kahvaltı etmeye başladık bugün onda bir haller vardı. Saate baktığımda hemen kalkıp okula giderken Ceren bana bakıyordu. "Abla annem bu kadar sessiz sakin olmazdı." dediğinde gözleri doldu. "Yorgun ondandır." dedim.
Okula girdiğimde çocuklar beni görünce koşarak gelmişti. "Öğretmenim Ali yine durmadı." diyerek şikayet eden Elif ona dil çıkardı. "Çocuklar çok ayıp" dedim. Ceren dersine giderken bende sınıfa girdim. Öğrenciler yerine geçerken onlarla zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Kaç teneffüs geçmişti. Alp bahçede nöbetçi olmuştu. Gözleri bana bakınca sanki öfkeliydi. Onun ısrarından da bıkmıştım. Zilin çalmasıyla derse devam ederken Ali’nin sesini duydum.
"Öğretmenim iyi misiniz?" diyerek sordu. Derin bir nefes almıştım ki hepsi aynı anda bana baktı. "İyiyim." diyebildim. Zaten küçücük çocuklara ne diyebilirim ki içimde bir sıkıntı vardı. Son dersi bitirdiğimde çantamı alıp çıktığımda veliler çocuklarını almıştı. Alp her zaman ki gibi karşıma çıktı. "Efsun konuşalım mı?" diyerek sordu. "Hayır." diyerek bağıran kardeşim ona öfkeyle bakmıştı. "Seninle konuşmak istemiyor uzak dur." dediğinde gözleri ona bakarken, "Ablanın dili yok mu? Kendisi diyebilir." dediğinde gözleri öfkeden deliye döndü. "Söylüyor ama sen anlamak istemiyorsun." dedi.
Ceren'in kolundan tutup, "Hadi gidelim." dedim. Bugün kimseyle konuşmak istemiyorum bu yüzden eve erken gitmek için uğraşırken Alp aniden kolumdan tutup, "Ne oldu?" diyerek sordu. "Sevgilin mi bekler." dediğinde gözlerim ona döndü. "Alp çek kolunu yoksa bağırırım." dediğimde kolumu bıraktı. Aceleyle eve gitmeye çalışırken evin önüne gelen ambulansa bakıyordum. Hayır korktuğum şey başıma gelmesin diye çok dua ettim. Sedye de yatan anneme bakıyordum. Gözlerim dolarken, "Anneee" diyerek bağırdım. Ceren gözyaşları içinde ağlarken bende dayıma bakıyordum.
"Aniden fenalaşıp bayıldı." dediğinde hastaneye doğru giderken kalbim korkudan atıyordu. Hastane önünde durunca koşarak içeri girdim. Annem hemen müdahale odasına koydular. Ceren gözyaşları içinde saate baktığında ben sakin olmaya çalıştım. Doktorun çıkmasıyla ona bakarken verdiği haberle yerle bir olmuştum.
"Elimizden geleni yaptık ama maalesef kaybettik başınız sağ olsun." diyerek giderken buna inanmak istemedim. "Hayır.. Hayır inanmam annem bırakıp gitti mi? Yalan söylediler değil mi? Dayı söyle annem yaşıyor." diyerek feryat ediyordum. Ceren ve ben tek başımıza kalmıştık kimsesiz öksüz kalmıştık, "Anneee" diyerek bağırdım. Sesimle yer gök ve hastane inledi. Babam gibi annemde gitmişti..
Bölüm sonu