DİLA
Sözleri havada ince bir tülle asılı kaldı.
“Benimle dans eder misin?”
Bir an nefesim kesildi. Sarp’ın sesinde alışık olduğum o sert kıvrım yoktu, kenarları yumuşamış, neredeyse… nazikti diyebilirdim.
Elini uzattı.
Birkaç saniye tereddüt etsem de elini tuttum. Sahnede yavaş bir parça çalıyordu. Parkenin üzerine çıktığımızda, bir koridor gibi iki yana açıldı kalabalık.
Sarp elini belime koydu ve beni kendine doğru çekti. Ne hissedeceğimi bilmiyordum. Hala Sarp’a karşı öfkeli olsam bile şu an tek düşünebildiğim güzel koktuğuydu. Burnumu boynuna gömüp derin derin içime çekmek isteyeceğin türden bir kokusu vardı.
“Dans ediş şeklin tanıdık geliyor,” dedi.
“Hayır,” dedim kaşlarımı çatarak. “Aksine hiç bilmem.”
“Bir ileri iki geri, tıpkı bana olan tavırların gibi…” Dudakları gü
