Mekânın içerisine girerken, devasa bir bahçeye açılan bir köprüden geçtik. İleride, birçok ağacın altına kurulmuş ahşap masalar sıralanmıştı. Ortadan geçen dere, sesi ve kokusuyla adeta büyüleyiciydi. Köprünün sonunda bizi bir görevli karşıladı.
"Merhaba efendim, rezervasyonunuz var mı?" diye sordu. "Eğer yoksa sizi biraz misafir edebilirim, yer açılana kadar."
Başımı çevirip etrafa baktığımda bekleyen sekiz masa dolusu insan olduğunu gördüm. Gerçekten de adından söz ettirdiği kadar meşhurmuş demek ki.
Serkan kendinden emin bir şekilde konuştu: "Evet, rezervasyonumuz var. Serkan Güçlü adına olması lazım."
Görevli listesine göz attıktan sonra başını onaylarcasına salladı. "Evet, gördüm. Buyurun, arkadaşımız size masanızı göstersin."
Az ileride duran hanımefendi yanımıza yaklaştı ve gül
