Erna çocukça davranmak ya da ağlayıp insanlara rahatsızlık vermek istemiyordu. Yüzünü sertçe ovarak yıkadıktan sonra aynadaki aksine baktı. Ağlamak üzere gibi görünüyordu ve dudakları titriyordu. İnsanların onu sevmesini bekliyor değildi. Gerçekten! Kendi öz amcası bile onu istememişti. Ahu’ya ya da başka birine içerlemeye mecali yoktu. Nisan’a da öyleydi. Onu sevmesini beklemiyordu. Ona iyi davranmasına bile gerek yoktu. Ama az önce yüzünde gördüğü o ifade ve parazit deyişi tüm duvarlarının aşıp kalbini kıracak kadar sertti.
Neden ondan bu kadar nefret ediyordu ki?
Böyle düşünmenin işini zorlaştıracağını fark ederek derin birkaç nefes aldı, ardından yüzünü ve ellerini kuruladı.
Kaçıp gitmek istiyordu ama bunu yapamazdı. Sonuçta bu evde çalışıyordu ve Dağhan Bey işe gidecekti. Annesiyle
