BUĞLEM YAREN ' DAN
Sabah uyanmış , kahvaltımızı yapmıştık . Uzun zamandır gitmediğim bir işim vardı ; daha doğrusu gidemediğim . . . Oysa dün işe dönecektim . İşimi , yoğunluğunu , o koşturmayı özlemiştim . Ama belli ki bir süre daha dönemeyecektim .
Telefonu elime aldığımda, Buğra ’ dan mesaj vardı :
“Yarın akşam , resmi olarak seni istemeye geliyoruz .”
Uzun süre ekranla bakıştım . Bu mesajı nasıl karşılamam gerektiğini bilmiyordum . İçimin bir yanı heyecanla kıpır kıpırken , diğer yanım sessizce fısıldıyordu :
"Ya Cansu Yelman ?"
Dün sabahki aramasından sonra ondan bir iz yoktu . Belki de bu sessizlik beni daha da tedirgin ediyordu .
Her şeyin iyiye gidiyor oluşu garip bir huzursuzluk yaratıyordu içimde . Sanki bir yerlerden tehdit sızacakmış gibi . . .
Buğra’ya cevap yazmadım
