Han bir günden fazladır yoğun bakımın önünde bekliyordu. Yemek yememiş, uyumamış, dinlenmek için bir saniye olsun olduğu yerden ayrılmamıştı. Susmayan telefonu bir kez daha çaldığında arayana cevap verdi. ‘’Reis!’’ dediğinde sesi düşüktü.
‘’Aga, Reyhan’dan bir şeyler duydum ama…’’
‘’Ne duyduysan o.’’ dedi Han.
‘’Öğrenince gelecektim yanına da Reyhan gelme burası çok karışık dedi ne yapayım bilemedim.’’
Genç adam oturduğu yerde başını duvara dayayıp iç çekti. ‘’Doğru söylemiş. Gelsen de yapılacak bir şey yok ben de elim kolum bağlı yoğun bakım önünde bekliyorum. Doktor dinlenmesi için biz uyutuyoruz dedi ama yine de uyuyor işte.’’
Baha ne söyleyeceğini bilmiyordu. ‘’Uzaktayım ama yanına gelmem için bir telefonun yeter mesafe önemli değil biliyorsun.’’
‘’Biliyorum Reis sağ ol.’’
Tele
