Arkama bakmaya korkuyordum.
Nefeslerim ciğerlerimi patlatacak kadar acı vermeye başladığında bile sadece önüme bakıp, koşmaya devam ettim. Korku ve panik tüm bedenimi istila ederken olanca gücümle ağaçların arasında yalpalayarak adımlarımı hızlandırdım. Sık ağaçların arasından tökezleyerek ilerlemeye çalışırken kuru dallar bedenime kamçı gibi çarpıyordu.
Peşimde beni kovalayan iri hayvanın varlığı saf dehşetle titrememe neden oldu.
Acı içinde kalan bacaklarım, beynime itaatsizlik ederek yavaşlamaya başladı. Gücüm öyle tükenmişti ki, minik bir adım bile atabilmek sanki tüm dünyayı sırtımda taşımak kadar zordu. Kuruyan boğazımla zar zor nefes alıp kendimi önünde durduğum ağacın gövdesine yasladım.
Titreyen bacaklarıma giden tüm enerji hatları çatırdayarak koptu. Kuru yaprakların üstün
