CELESTİA

Keyifli okumalar "Lütfen, ben değildim ben bir şey çalmadım!" Parmak uçlarımdan çıkan alevler yerde yılan gibi kıvrılarak ayaklarına ulaşmıştı ama o hala inkar ediyordu. "Off sıkılmaya başlıyorum itiraf et artık." derken uzun tırnaklarımı seyrediyordum. Bugün siyah yerine kırmızı ojemi mi sürseydim? "Yemin ederim! Ben çalma-" son sözleri çığlıklarına karışırken arkamı dönüp arabama doğru ilerledim. Arabanın kapısını açıp son kez arkama baktım, alevler her yanını sarmış onu yavaşça öldürüyordu. Çığlıklarını duymazdan gelerek arabama bindim ve oradan uzaklaşmaya başladım. "Hallettin mi?" gergince bana bakan Nova'ya baygın gözlerle baktım. "Sence? Kim benim mekanımda hırsızlık yaptıktan sonra elini kolunu sallayarak dolaşabilir?" "Bilmiyorum Dora bu yaptığın konseyin kulağına giderse hiç iyi olmaz." "Ah, o bunaklar bana hiçbir şey yapamaz." Masada duran şişeye uzanıp bardağıma biraz daha içki doldurdum. Her ne kadar umursamıyor gibi davransam da olay çoktan konseyin kulağına gitmiştir. Her yerde kulakları vardı sanki. Ne yapmam gerektiğini düşünürken mekanın kapısı sertçe açıldı, içeri siyah üniformalı iki asker girerken gözlerimi devirdim. Hiç vakit kaybetmemişlerdi. "Dora Celestia!" ikisi aynı anda konuştuğunda ne kadar ürkütücü olduklarının farkındalar mıydı acaba? "Selam gençler. Ah! Kusura bakmayın henüz açmadık mekanı." "Konsey sizi bekliyor prenses." Hadi canım. Gözlerimi devirerek ayağa kalktım, göz ucuyla Nova'ya baktığımda korkuyla askerlere bakıyordu. "Nova geç gelirsem mekan sana emanet." dedim. Nova rahatlığım karşısında biraz sakinleşse de hala endişeliydi. Askerlerin yanından geçerek arabama doğru ilerledim. "Dora Celestia, bu taraftan." Arkamı dönüp açtıkları portaldan geçtim. Hızlı adımlarla konsey odasına yürürken, kapıdaki askerler mızraklarıyla beni durdurdu. Evet, 'mızraklarıyla'. Konsey kendini hala orta çağda sanıyor olmalıydı. Sol kaşımı kaldırarak askerlere ürkütücü bir şekilde baktım. Birbirlerine emin olamayan gözlerle baksalar da kapıyı açmadılar. Uzun, siyah saçlarımı tek elimle geriye attım ve "Tam olarak neyi bekliyorsunuz?! Yoksa siz de ateşimle tanışmak mı istersiniz?" dedim. Elimde oluşturduğum ateş onlara doğru yol alırken kapı açıldı. Konsey başkanı adımı söylerken sertçe bana bakıyordu. "Dora Celestia! Gösterin bittiyse içeri gel." Gösteri? Ah ihtiyar bunak, sen buna gösteri diyorsan.. Elimi yumruk yapıp ateşi söndürdüm ve büyük odanın ortasına doğru yürüdüm. Karşımda bana kızgın gözlerle bakan konsey başkanı ve diğer konsey üyelerine baktım. Tahtı andıran koltuklarına kurulmuşlardı. Ortadaki koltuk konsey başkanına ait olduğunu belli edercesine diğerlerinden daha büyük ve gösterişliydi. Konsey üyeleri iki yüz yaşından büyüklerdi. İki yüz yaşından küçükler o koltuklarda oturamazdı. Ben ve Nova henüz yirmi yaşımızdaydık. "Beni bu kadar özlediğini bilseydim daha önce gelirdim Abaris."dedim alayla. Abaris sinirle konuşmadan önce sözlerime gülen ikizlere tersçe baktı. İkizler konsey üyeleri arasında kesinlikle favorimdi. "Alay etmeyi kes Dora! Bugün bir Elementum öldürdün. Üstelik öldürdüğün adam Ignis Krallığından." Bağırarak konuşması sinirlerimi bozuyordu. "Ben bugün bir hırsız öldürdürdüm Abaris. Mekanıma girmeye cüret etmesi yetmezmiş gibi bir de tılsımımı çaldı. Zaten cezası ölümdü." Aniden ciddileşmemle gerilen Abaris birkaç saniye duraksadı. "Bir prensesin eşyasını çalmasının cezası elbette ölümdür Dora ama Ignis Krallığı onu yargılayıp gereğini yapmalıydı sen değil. Bu kadar düşüncesiz olmayı bırak artık! Sen küçük bir çocuk değilsin. Celestia Krallığının kraliçesi olacaksın. Bu kadar düşüncesiz ve pervasız bir çocuğun kraliçe olacağına inanamıyorum!" "Yeter Abaris haddini bil! O koltukta ben istediğim için oturuyorsun. Karşında kim olduğunu unutma ve kendine gel." Sinirle söylediklerimden sonra askerlere seslendim. "Abaris'e Saray zinadanına kadar eşlik edin. Artık konsey başkanı değilsin Abaris. Bir süre zindanda kal ve benimle nasıl konuşacağına dair biraz düşün." Hırsla diğer konsey üyelerine döndüm. "Sizin göreviniz beni yargılamak değil, kraliçeliğimi ilan edene kadar Celestia Krallığı'nı yönetmektir. Size yetki vermem bana saygısızlık yapabileceğiniz anlamına gelmez!" En sağda sessizce oturan Luna'ya döndüm. "Artık konsey başkanı sensin Luna. Aura'ya söyle senin yerini o alacak." Abaris askerler tarafından odadan çıkarılırken sinirle bana bağırıyordu. "Yanlış yapıyorsun Dora! Çok yanlış yapıyorsun!" Derin bir nefes aldım ve konsey üyelerine döndüm."Ee kızlar baş başa kaldık." İkizler gülerek bana bakıyorlardı. Birbirlerine çok benzeseler de Sanes sarı saçlıyken, Lanes mavi saçlara sahipti. Karakterleri de en az saçları kadar farklıydı. Lanes çok zeki ve güçlü bir kadındı. Sanes ise merhametli ve iyimserdi. Fazla iyimser. İki yüz yirmi yaşında olmalarına rağmen akranım gibi gözüküyorlardı. Yirmi beş yaşında yaşlanma yavaşlayıp bir süre sonra dururdu Elementum ve Cadılarda. Dışarıdan bir müdahale olmadığı sürece bu iki ırk da sonsuza dek yaşayabilirdi. Lanes gücünü Ay'dan alırken, Sanes Güneş'ten alırdı. Anneleri onlar doğduktan hemen sonra dönemin konsey üyeleri ve annemle beraber güçlü bir büyü yapıp güçlerini Ay ve Güneş'e bağlamıştı. Beş diyarda da ikiz bebekler çok nadir dünyaya gelirdi. Dünyaya gelen cadı ikizlerin güçleri Ay, Güneş, veya Gezegenlere bağlanırdı. Sanes ve Lanes normal bir cadı gücündelerdi. Fakat Sanes gündüz Lanes ise gece daha fazla güçlenirdi. İkisi güçlerini birleştirdiklerinde ise on cadının gücüne ulaşabilirlerdi. Yüz yıl önce yaşanan Büyük Savaş'ta Ignis Krallığı için güçlerini birleştirmişlerdi. Savaşın seyri onların sayesinde değişmişti. "Abaris bunu çoktan hak etmişti Dora."dedi, Lanes. Abaris ile hiçbir zaman anlaşamamıştı. "Pek sevmesem de Abaris'in böyle gitmesine üzüldüm." Sanes'in üzgünce söylediklerine göz devirdim. Luna araya girerek "Dora, her ne kadar Ignis Krallığı dostumuz olsa da bu olay hiç iyi olmadı. Ceza almanı isteyeceklerdir."dedi. "Hiçbir şey olmayacak Luna, güven bana. Şimdi mekana dönmeliyim bir şey olursa bana haber verin."dedim. Arkamı döndüm ve sağ elimi öne uzatarak fısıldadım. "Urgente"