Olup bitenden haberi olmayan Hiram, nihayet cesaretini toplayıp açık açık konuşmaya karar verdi. En fazla geri çevrilirdi bunu kaldırabilir miydi bilmiyordu ama böyle de ne zamana kadar bekleyecekti ki. Eğer küçücük de olsa bir umut varsa onun peşinden gidecekti. Öğleye doğru konağı aradı.
"Kızım ben Hiram, Zilan hanımla görüşebilir miyim?"
"Tabi Hiram Bey, bir saniye bekler misiniz?" dedikten sonra bir süre telefonun başında bekledi Hiram çok geçmeden de beklediği sesi duydu.
"Alo"
"Zilan Hanım merhaba"
"Hiram Ağa merhaba, hayır mı?"
"Hayır inşallah müsaitseniz benim sizinle konuşmak istediğim bir konu vardı."
"Tabi müsaitim buyrun."
"Yani mümkünse yüz yüze."
"Ferman burada değildir diye mi?"
"Yok Zilan Hanım, konunun Ferman'la ilgisi yok."
"Anladım e buyrun konağa gelin o zama
