LEYLA
Gece serinliği bu kez şansın benden yana olduğunu haykırırcasına yüzüme çarptı.
Defalarca kez yakalandığım için bu kez işi şansa bırakmaya niyetim yoktum. Bu yüzden gücüm yettiğince koştum. Ayakkabılarım yoktu, ayaklarım çıplaktı, yer yer çakıllar tenime batıyordu.
Arkamdan bir ses gelir mi diye kulak kesildim ama ses yoktu. Belki de yığıldığı yerde kalmıştı. Belki de ölmüştü.
Panikle ellerime baktım.
“Aman Allah'ım ne yaptım ben?”
Gerçeklik sert bir dalga gibi bedenime çarptı. Ölmüş olabilir miydi? Yok canım! Öldürecek kadar zarar vermiş olamazdım. Tek derdim kaçabilecek zaman yaratmaktı.
Kalkıştığım olayın dehşetini sanki yeni idrak ediyordum. Şuurumu yeni yeni kazanırken ağlamaya başladım. Ben ne yapmıştım? Lanet olsun ben birine nasıl zarar vermiştim?
Önemli değil ded
