ALP
“Eee ne yapıyoruz bu iti?” diye sordu Oflaz abi. “Öldüreceksek niye iyileştiriyoruz amına koyayım? Bir çukur kazalım gitsin.”
“Katil miyiz biz abi?” diye sordum nefes nefese! Adamı koltuğa yatırmış, doktorun gelmesini bekliyorduk.
“Evet,” dedi sıradan bir şey söylermiş gibi.
Doğru! Ben değildim ama o katildi.
“Yok abi! En azından ben değilim.”
“Hastayım abine! Önce iyi edip, sonra sikecek herhalde!”
“Öğrenmek istediği şeyler var.”
“Vardır eminim.”
“Leyla mı yaralamış? Bu kız yanlış kişiyle birlikte yemin ederim. Tam benim kalemim.”
“Abim duymasın! O kalemi bir yerine sokar sonra.”
O sırada doktor geldi. Konu da kapanmış oldu. Leyla bence tam abimin dişine göreydi. Abimin hayatındaki enerji ihtiyacını karşılıyordu.
Doktor yarayı incelerken, Oflaz abi de durumu kısaca anlattı
