LEYLA
Ben şimdi ne yapacağım diye düşünürken imdadıma Pars yetişti.
“Yaşıyor. İyileşecek,” diye bilgi verdi. “Ama sonrası ne olur bilmiyorum.”
Babasıyla bakıştı. Kocam diye demiyorum feriştahı gelse tanımayacak gibiydi.
Aykut iyiydi. Katil değildim. İster istemez rahat bir nefes aldım. En başından beri benim ellerimde ölsün istememiştim zaten. Tek derdim kendimi kurtarmaktı.
Fikret baba sessizliği tercih etti ama Pars'ı karşısına alıp sağlam bir konuşma yapacak gibi görünüyordu.
“Daha var mı Dilek anne?” diye sızlandım dikkatli bakışmaları kesmek için.
“Az kaldı canım,” diye mırıldandı. Sök sök bitmemişti arkadaş.
“Sen kremi sürdün mü?” diye sordum Pars'a. Beni başıyla onaylarken bakışları ayaklarımdaydı. Yüzünü buruşturdu. O kadar da kötü değildi ya. Bence ucuz atlatmıştım. Hel
