PARS
İlk şarkı biterken bir alkış tufanı koptu. Her ağızdan bir övgü dökülüyordu. Bense sahneye çıktığı andan beri gözlerimi ondan alamıyordum. Viskimden bir yudum alırken bakışlarım sahnenin hemen kenarında, ofise giriş yapan kısımda Oflaz'ı buldu.
Bacak bacak üstüne atmış, yine kollarını göğsünde bağlamış, tepkilerden memnun bir şekilde Leyla'yı süzüyordu.
Hatta süzmüyor, gözleriyle yiyordu resmen. Viski bardağı neredeyse elimde parçalanacaktı.
“İyi akşamlar, hepiniz hoş geldiniz, sefalar getirdiniz. Bu gece Hakim'de ilk sahne aldığım gece. Güzel övgüleriniz için teşekkür ederim.”
Artık sesine aşina olduğum için ilk günler sinirlerime dokunan sesi, şimdi beni rahatsız etmekten çok uzaktı.
“Eminim bu sahnede Hakim Bey şarkısı birçok kez söylenmiştir,” dedi gülerek. “Hâkim’deyiz
