Aşk Bir Hayâl-Bedel

"Acılarının yuvasına hoşgeldin Leyla!" Karşımda ki adam iki elini açıp bana arkasında ki konağı işaret ederken söylemişti bu lafları. Asla ağlamayacak ya da onlardan korkmayacaktım! Beni güçsüz gördükleri an üstüme gelmekten vazgeçmezlerdi. Ben Leyla Bozkurt'tum. İfadesiz gözlerle karşımda ki imam nikahlı kocama baktım.Dişini geçireceği bir av bulduğu için oldukça mutluydu ama gözlerinin ardında ki soğuk intikam kemiklerimi bile üşüttü. Buraya adım attığım ilk andı ama o nefretini göstermekten çekinmedi. Welat Zana. Kalbime, ruhuma, varlığıma göz dikmiş kocam. Beni bitirmeden durmayacaktı biliyordum.Hatta sadece o değil tüm Zana aşireti bana düşman olacaktı.Ama yanıldıkları birşey vardı ki ben asla boyun eğen bir kadın değildim! Koyu gözleri, esmer tenine uyumlu kopkoyu saçları ve kalıplı bedeni ile üzerime doğru gelen Welat,tam dibimde durup etrafta ki insanları umursamadan konuştu. "Odaya çık ve beni bekle!Aldığınız kana karşılık bana bir kan vereceksin!" Korku, kalbimi deli gibi attırırken onun bana nefretle bakan gözlerine baktım. Hareket etmediğimi gördüğünde beni kolumdan yakaladı ve hızla konağın kapısına doğru çekiştirdi.Bedenim, uyguladığı güç karşısında bir tüy gibi gidiyordu arkasından. İçeri girip merdivenleri beni peşinde sürükler vaziyette çıktı.Ondan kurtulmak isteyerek kolumu çekiyordum ama çok güçlüydü. "Bırak beni!Ne yapıyorsun!?" Üst katta ki bir odanın kapısını açtı ve beni de beraberinde o odaya soktu.Sertçe tuttuğu kolumdan yumuşak bir yüzeye fırlattı güçsüz bedenimi.Korku dolu gözlerim tepemde dikilen adama kaydığında yatakta olduğumu fark ettim. "Madem kabul ettin evlenmeyi şimdi gereğini yap ve soyun!"