TAŞ BASKI (YAKINDA)

Manisa T tipi cezaevinde birbiri ardına sıralanan günlerden biriydi. Gün geceye devrilir, mahkumlar gün sayardı da bitmezdi çileleri. Dündar gün saymıyordu. Çıktığında yapacak hiçbir şeyi yoktu. Ne anası kalmıştı sevinecek ne babası kalmıştı rahatlayacak. Düşmanı çoktu ha! Çıkmasını beklemeye hacet görmeden saldırmışlardı kahpece, defalarca. İşte o gün de o kahpelik günlerinden biriydi. Dündar koğuşta oturuyor, elindeki tespihten zikrediyordu Allah'ın adını. Sabır için şarttı, koğuşta da sabır şarttı. Ayağa kalktı, uzun bacaklarının getirisi uzun adımlarla arşınladı yataklı bölümü ve ortak koğuşa çıktı. Koridorda volta atan mahkumların arasından geçti. her türlü insan vardı şu koğuşta. Gözünü kan bürümüş katili de, kader kurbanı da, iftira kurbanı da. Dündar kurban değildi, kurban etmişti. Namus davasına düşmüştü daha on beş yaşında mahpusa, on beş yıldır bitmemişti cezası. Amcası geçen geldiğinde son beş yılı denetimli serbestlikle çıkacağını söylemişti. Avukatlar da destekliyordu, uğraşıyordu. Dündar'ın umurunda değildi. Çıksa ne olacaktı ki? Ne yapacaktı yani? Tuvalete girip ortak alanda elini yüzünü yıkamak için kurnaya uzandı. Tuvaletlerde birileri vardı. İşi biten çıkıyor, işi olan giriyordu. Avuçlarına doldurduğu yüzüne suyu çartı. Birken iki oldu. Üçüncü de ardından bir gümbürtü koptu. Yılların getirisi refleksle döndü. Kalkan bıçağın gümüş ucu sarı ampulün puslu ışığında parladı ve Dündar'ın tam göğsüne indi. Keskin bıçak eti yararken kan fışkırdı. Kalbine saplananın öleceği daha o an belliydi. Dündar, kollarında yatan adama bakakaldı. Az önce hayatını kurtarmıştı kendi ölme pahasına. Soluk soluğa, sanki ölen kendisiymiş gibi çırpındı. Yere yatırdı kendi de oturdu. Kucağına aldığı Muhsin son nefeslerini veriyordu. Can hakkını, son dileğini fısıldadı bir vasiyet gibi. "Kızlarım," dedi hırıltılı sesiyle. "Kızlarım sana emanet Kıraç." Dündar, aldığı emanetle kucağında ölen adama bakakaldı. Can borcunu ödemeye bir ömür yetecek miydi? Can borcu ona kalbinin derin sevdasını getirecekti. O artık yalnız kurt değildi, koruması gerekenler vardı. Selam! Nasılsınız görüşmeyeli. Dreame yazıyorsun buraya yazmıyorsun diyordunuz, var kurgum dedim durdum. Sonunda kapaktı, isimdi ayarladım. Bölümleri ne zaman yazarım bilmiyorum. Şu an Tutkun Beste'ye yoğunlaşmış durumdayım. Ama yazdıkça alıntılar atarım. Bir başlangıç tarihi belirleyince de yazarım. Çok uzatmam, yakında görüşürüz.