27. Bölüm: Ateşle Kapanan Kapılar
Koridorda yankılanan ayak sesleri uzaklaşırken, Sahra’nın yüreğindeki çarpıntı bir türlü dinmedi. Devran’ın söyledikleri beyninde keskin birer bıçak gibi dönüp duruyordu.
“Ya seni bu evden ayırırlar. Çocukları da alırlar.”
Bu cümle, Sahra’nın göğsünde nefes almasını zorlaştıran bir düğüm gibi duruyordu.
Ama bir başka cümle daha içini yakıyordu:
“Bu… seni korumak için.”
Sahra, kapının yanında bir süre kıpırdamadan durdu. Avludan gelen sesler çok uzaktanmış gibi geliyordu. Konağın duvarları üstüne üstüne yürürken, içindeki fırtınayı durduramıyordu. Nihayet derin bir nefes aldı, odasına döndü. Kapıyı kapatırken parmaklarının titrediğini fark etti.
Zeynep hâlâ uyuyordu. Elif, kardeşinin yanında sessizce oturuyordu.
“Anne?” diye fısıldadı Elif.
“Bir şe
