26. Bölüm: Sessiz Yangının Çığlığı
Konağın uzun koridorları gün batımının solgun ışıklarıyla daha da kasvetli görünüyordu. Zeynep’in odasından yayılan sıcak buhar, ıslak saçlarının yeni kurulandıktan sonra bile hâlâ soğukluğu içinde taşıdığını hatırlatıyordu. Sahra, kızının yüzünü okşarken içindeki korku bir türlü dinmiyordu. Küçük bir düşüş, basit bir kayma… ama ya Yiğit orada olmasaydı?
Bu düşünce bile yüreğini titretmeye yetiyordu.
Zeynep battaniyenin altında hafif hafif titrerken, Sahra onun alnına elini koydu. Ateşi yoktu ama korkuya bağlı o ince ürperti hâlâ devam ediyordu. O anda kapı hafifçe aralandı. Elif, avucunda küçük bir su kabıyla içeri girdi.
“Anne, Zeynep’e su getirdim.”
Sahra gülümsedi. “Aferin sana kızım. Yavaşça bırak şuraya.”
Elif kabı masaya koyduktan sonra odanı
