-Şeyda
Çaresizce oturduğum yerden boş duvarı seyrederken kapı yavaşça açıldı ve içeriye Alican girdi. Onu gördüğüme şaşırmıştım ama ne konuşacak gücüm ne de bir tepki verecek halim vardı... Sadece öylece baktım yüzüne.
" Kitabı bitiremedim ama istiyorsan alabilirsin... " dediğimde o ciddi ifadesi ile kapıyı kapattı ve yanıma gelip baş ucumdaki sandalyeyi kendine doğru çekip oturdu. Sonra ellerini birleştirdi ve duruşunu dikleştirerek şöyle bir bakındı yüzüme. Sanki beni sorguya çekecekmiş gibi görünüyordu.
" Belkide bitirmemen en mantıklısıdır. Benden nefret etmeden önce kitabımı senden almam daha hayırlıdır ama bunun için gelmedim. Nasıl olduğunu merak ettim. " dediğinde düşündürmüştü beni. Kitabın sonu kötü bitiyordu belkide ve o yüzden kendine kızacağımı düşünmüş olmalıydı. Ama daha
