-ŞEYDA
"Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz
Alıpta başını gitmek istersin
Karanlık sokaklar kör sağır dilsiz
Ey sevda kuşanıp yollara düşen
Bilesin bu yollar dağlar dolanır
Yare ulaşmadan düşersen eğer,
Yarına sesinin yankısı kalır..."
Gözlerimi büyük bir korkuyla açarken adeta nefes nefese kalmıştım ve sırılsıklam terlemiştim... Korkuyla bakıyordum etrafıma. Çok kötü bir kabus görmüştüm... Miraç, doktor Miraç'ı görmüştüm rüyamda... Cabir onu öldürüyordu, kollarımda ölüyordu, kollarımda! Allah'ım şükürler olsun rüyaymış, ne korkunç bir rüya ama... Elim kalbimdeydi ve adeta kendimden geçmiştim. Boğuluyor gibiydim ve hıçkırıklarıma engel olmak için elimle ağzımı kapattım çünkü Yan tarafımdaki koltukta Erdem yatıyordu... Derin derin nefes almaya çalışırken
