Sude
Konağa girer girmez odamıza çıktık. Evin kadınları mutfaktaki yemek işlemleriyle uğraşırken ortalıkta pek kimse yoktu. Olanlara da başımla selam verip alelacele odaya girmiştim tabi ardımdan da Baran. Bence anlamıştı gerginliğimi.
“Cihanla konuşmam lazım da çıkacağım ben şimdi. Sende yemek vaktine kadar keyfine bak. Sofrada buluşuruz.” cevap beklercesine gözlerime baktı.
“Tabi. Tamam olur.” Gerginlikten saçmalamıştım. Aslında bir de çıksa da duşa girsem diye düşünüyordum. Kapıyı örtüp çıkınca oh çektim. Dolabın kapaklarını açıp bana ait olduğunu anladığım tarafından diz altında biten ama vücudumu tamamen saracağını düşündüğüm esnek kumaşlı, bej renkli bir elbise çıkardım. Evin içinde pijama terlik dönemi başlamadan bitmişti. Köylü dediği o kız bu evde layd olarak salınacaktı. Hem
