Gölge

*Hani bazen sürekli duyduğunuz seslere karşı kulağınız artık alışkanlık kazanır ve onu sanki artık işitmezsiniz, tıpkı aynı kokuya maruz kalan burnunuzun belli bir süre sonra kokuyu algılanmaması gibi. Ancak bilirsiniz ki o ses ya da koku ordadır lakin yalnızca siz hissetmediğinizi sanarsınız. Şimdi bir ses ya da koku düşünün ki; ne yaparsanız yapın kulağınız ve burnunuz buna alışmayı reddediyor, her duyduğunda ya da kokladığında sanki ilk kez yaşıyormuş gibi size bütün duyguları tattırıyor. İşte bu cehennemde sesler ve kokular asla eskimez, onlara asla alışamazsınız. Her an ilk günkü gibi sizi dehşete düşürür...* Çığlıklar.. Sessizliği yırtarak , nefesleri kursakta bırakırcasına çığlıklar... Adım adım ,nefes nefes kovalayan çığlıklar... Her bir hücrede yankılanıp tekrar eden bir eko oluşturan iblis vari çığlıklar... Tüyleri diken diken eden , duymak yerine ölmeyi tercih ettiren türden çığlıklardı bunlar. Ruhunun en derinliklerine işleyip,sonra ordan çıkmak için etini kemiğinden ayırmak istercesine yırtınan çığlıklar. Demir parmaklıklardan olabildiğince uzaklaşmaya çalışarak duvarın en dibinde o sesleri yok etmek istercesine kulaklarını zorluyordu. Dehşet... Hiçbir kelime yetmiyordu deliliğin pençesine kapılmış ,hayvansı yakarışların hâlâ aklı yerinde olanlar üstünde bıraktığı etkiyi anlatmaya . Parmaklarını öylesine zorluyordu ki ,kulak zarını delmek ,belkide kulağını kökünden koparmak istiyor gibiydi... Hiçbiri bu dehşeti dinlemek kadar korkunç olamazdı gerçi,hiçbir şey o kadar acı veremezdi... "Bıraaaaaaaakkkkkkkkkk!! AAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!" Çıkan çığlık, boğazını yırtarak ,ses tellerini parçalayarak ,akla hayale gelmeyecek bir acı senfonisi taşıyordu . Aniden ses kesildi,her şey öyle sakin ve suskundu ki bir an cidden sağır olduğunu düşündü . Belki de kulak zarını gerçekten patlatmış veya kulaklarını söküp atmıştı. Lakin ne yazık ki öyle değildi. Hala duyabildiğini tüyleri ürperince fark etmişti. Kendisine gelenin sesleri yükselmişti çünkü. Ayak sesleri ... Korku filmi değildi... Metal kilidin tıngırtıları... Kötü bir rüya da değildi ... Burası bir cehennemdi, hiçbir acının sınırı olmayan ,akla hayale sığmayan iskencelerin hayat bulduğu ,şeytanın dahi kaçtığı o yerdi ... Sesler giderek yakınlaşıyordu... Yoksa kulaklarında hissettiği o şey sadece korkudan deliye dönmüş kalbinin acı dolu yakarışları mıydı. Ama hayır ... Öyle olması için tanrıya dua etti ,ama değildi ,bunu her zerresinde hissedebiliyordu... "Kalbini tut, hiç bırakma ,sen güçlüsün,inan bana..." Yine o ölüm çağrısı... Cehennem türküsü... Ne zaman bir bedeni gölgesinden ayırmaya gelse, hep bu şeytanın dahi duymamak için kulaklarını kesip attığı o vahşet çağrısını okurdu... "Beni öldür!" Bir anlık sessizlik ... "Keşke o kadar merhametli olsaydım..." Kafasını sağa sola doğru salladı . "Kalbini tut,hiç bırakma ,sen güçlüsün, inan bana ..." Korku muydu kulaklarını sağır eden yoksa sesi artık çıkmıyor muydu emin değildi ,tek bildiği haykırışlarının onun gibi başka bir bekleyenin ruhunu parçalara ayırdığıydı... #Deney Detayları: Denek kollarından ve bacaklarından makineye bağlanır, makine onu yüz üstü yere bakacak şekilde düzeltir, üst tarafta çölün güneş ışığını içeri yansıtan mercekler bulunur, bu mercekler ışığı içeri yansıttıktan sonra ışık ana mercekte birleşerek deneğe yönlendirilir. Işık kısa vadede çok yakıcı değildir ancak zamanla deneği yavaş yavaş eritir, amaç acıların ortaya çıkardığı ana vücut sıvısının bir kapta toplanmasıdır. Bu kap Mısır' da yapılan kazılar sonucunda bulunmuş, gizemi hala çözülememiş bir işleve sahiptir. Bu kap içine konulan varlıkların özünü emerek, tekrar bir canlı yaratmakta, Mısırlıların deyimiyle onları gölgelerinden ayırmaktadır. Bu çok uzun bir süreçtir, deneğin direnme durumu göz önüne alınarak deney devam ettirilmelidir. Ancak çok güçlü bir ruh deneyi başarıyla tamamlayabilir. Denek gölgenin sahibidir, bu deneyi geçebilenlere saygı duymak ve denek ile gölge arasında durmamak önemlidir. Denek ölürse gölge özgür olur, denek hayattayken gölge sadece bir kukladır. Her kim denek hayattaken gölgeyi kontrol etmeye çalışırsa, sonsuza dek lanetlenir.#