Duru babasının kızı olduğunu sakinlikle cevaplarla kendini belli etmişti.
“Hayır baba uyuyordum sen bağırınca uyandım.” demiş ve sesinin kısıklığını bile ayarlamıştı.
Kendimi yatağın altında en köşeye çekmiş cenin pozisyonunda Bora’dan gelecek cevabı beklerken nefesimi tutmuştum. Bora aradığım cevabı korktuğu olmamış gibi derin rahatladığını belli eden bir nefes verince ben de tuttuğum nefesi usulca bıraktım. Benim burada olmam onu korkuyordu çünkü hayatında değer verdiği tek insan onun kötülüklerinin bedeli olabilirdi. Kendisi de biliyordu ama hala pislikleri yapmaya devam ediyor oluşu ona asla ama asla acımamam gerektiğini bir kez daha göstermiş oldu.
“Pekala balkabağım tekrar özür dilerim. Uyumaya devam edebilir misin peki?” derken sesi gerçekten de suçlu gibi çıkmıştı.
Duru yata
