Kulağımda kulaklıkla müzik dinlerken kış bahçesinde oturmuş kitap okuyordum. Okuldan çıkarken Ufuk tatlı ısmarlıyarak gönlümü almak isteyince itiraz etmedim. Eşkiden olsa koluna vurur sakalaşırdım oda elini acıtıyorsun diye kızardı. Gerçekten değişiyor muyuz? Pars'da kimseyi umursamadan yakın davranırdı oysa ama şimdi kalabalıkta dikkat mi ediyordu? Herkesle iyi olsunlar diye çabalarken bilemezdim ki uzaklaşıcağımızı, üç kişlik hayatımızı özlüyorum bazen.
Okul bi haftalık kamp düzenliyor, sınav stresinden uzaklaşmak için ormanlık alanda hobbit evlerde kalınıcakmış, herkes gitmeyi planlıyor da ben meçhul tabii...
Eve gelince yarın ki son sınava çalıştıktan sonra Zeynep'le Ufuk geç olmadan eve gitmişlerdi. Pars'da odasına çıkınca bende kış bahçesine oturdum.
Müzik kesilip telefonuma mesaj
