Haftasonu evde oturmuş, çok önemli bir işimi hallediyordum. İyice konsantre olmuş, kendimi kaptırmış ve dış dünyadan soyutlanmıştım. Bu mühim işimi bir an evvel halletmem gerekti. Çalan telefonla ekrana baktım ve gözlerimi devirdim.
"Efendim?"
"Emanetini nereden alırsın?"
"İşim başımdan aşkın Hakan, araba jantına bırak işte. Akşam bir ara alırım."
"Haftasonu da mı laboratuvardasın? Haftasonları evde olduğunu sanıyordum."
"Evet haftasonu ve evdeyim ama meşgulüm."
"Güzel... Geliyorum."
"Mens dönemimdeyim Hakan."
"Ben değilim."
"İyi sen bilirsin."
Ateşli torbacımın adını nihayet öğrenmiştim. Mens dönemimdeydim ve haftasonuydu. Bu yüzden evde kalıp dinlenmeyi ve öldürüleceğimi bilmediğimden, kullanacağımı zannettigim yeni sezonun renk paletlerinden makyaj alışverişi yapıyordum. Gündü
