LEYLAN Yeni güne gözlerimi oldukça dinç bir şekilde açmıştım ama yatağın içinde on dakika telefon aramıştım. Ferhad ile konuşurken uyuduğuma inanamıyordum. Sonunda telefon yatağın altından çıkmıştı ama bulana kadar da canım çıkmıştı. Oraya gitmesini nasıl başarmıştı hiçbir fikrim yoktu. Resmen ilk telefon konuşmamızda rezil olmuştum. Üzerimi giyindikten sonra ilk işim Ferhad’a mesaj çekmek olmuştu. “Kusura bakma, uyuyakalmışım,” diye yazdım. Merdivenleri inerken cevap gelince anında açtım. “Nefesini dinlemek de yetti.” Vay canına. Tökezledim. Neredeyse şaşkınlıktan merdivenlerden düşecektim. Bir gün Ferhad’ın bu hale geleceğini söyleseler asla inanmazdım. Bana davranışını falan, her şeyi bir kenara bıraksam bile, hiç böyle romantik olabileceği aklımın ucundan geçmemişti. Kahvaltı s

