Dışarı çıktığımda gördüğüm manzara karşısında adeta donup kaldım. Demir, aybikenin boğazına yapışmış bir şekilde, etrafında bir sürü kurt vardı. Bu kurtlar, sanki demire saldırmak üzere hazırlanmış gibi görünüyordu. O an, aybikenin sözleri kafama dank etti; demir bu kurtların hedefiydi ve onları durdurmam gerekiyordu.
Bir an için duraksadım, kalbim hızla çırpınıyordu. Acı içinde yürümeye devam ettim, konuşacak gücüm yoktu ama demiri uyarmalıydım. İçimdeki panik ve korku, beni harekete geçirdi. “Demir!” diye bağırdım, sesim umduğumdan daha yüksek çıkmış olmalı ki, etraftaki herkes bir anda dönüp bana baktı. “Ondan uzak dur, amacı seni öldürmek!” dedim, sesimdeki acil ton her şeyden daha net bir şekilde duyuluyordu.
Tek nefeste, sanki bir an zaman durmuş gibi hissettim. Demir’in gözleri,
