ภารกิจสำคัญของนักเขียนที่ข้ามเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณคือการเป็นผู้ช่วยมารดาหลหนีจากบิดาไร้หัวใจ! แม่ทัพหานชางเหยียนแห่งแคว้นลู่ถูกฝ่าบาทบีบบังคับให้ต้องแต่งงานกับเมิ่งสืออีบุตรสาวของเจ้าเมืองอวีที่เขาเพิ่งพิชิตศึกมาได้เพื่อควบรวมเมืองอวีเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นลู่ แม่ทัพหานมีความแค้นกับคนสกุลเมิ่งด้วยในอดีตคนสกุลเมิ่งได้สังหารท่านปู่ของเขาในสงครามจนตายแต่เขาไม่อาจปฏิเสธฝ่าบาทได้แม้ว่าเขาจะเกลียดชังคนสกุลเมิ่งจนเข้ากระดูกดำ ในระหว่างทางกลับเข้าเมืองหลวง เขาถูกลอบสังหารและได้เมิ่งสืออีช่วยชีวิตเขาเอาไว้และในวันนั้นพวกเขาก็ได้เข้าหอกันด้วยความไม่ตั้งใจและหลังจากนั้นก็ปฏิบัติตัวอย่างเย็นชากับนางและยังยกลู่ลี่สตรีที่มารดาหมายหมั้นปั้นมือให้เป็นภรรยาของเขามาเป็นฮูหยินรองและทำให้เมิ่งสืออีบอบช้ำใจอยู่หลายครั้งเพราะนางได้ปักใจรักในตัวเขาตั้งแต่แรกพบ แต่ใครจะรู้ว่าการนอนด้วยกันเพียงครั้งเดียวในครานั้นก็ทำให้เมิ่งสืออีตั้งครรภ์บุตรสาวขึ้นมาโดยคาดไม่ถึง เพราะความเย็นชาของหานชางเหยียน เมิ่งสืออีต้องอยู่ในจวนโดยที่ตัวนางไม่เป็นที่ยอมรับของคนในครอบครัวเขา นางยังถูกแม่สามีลู่ลี่รวมทั้งบ่าวไพร่รังแกอยู่เสมอ กระทั่งหานชางเหยียนต้องออกรบอีกครั้งเมิ่งสืออีก็คลอดลูกออกมา นักเขียนไส้แห้งที่มีชีวิตอย่างยากลำบากเจ้าของผลงานหนังสือ "เอาชนะใจชายด้วยมารยาร้อยจริต" ตกใจตายเพราะยอดขายจำนวน10ล้านเล่มที่เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อน ได้ย้อนเวลากลับมาเกิดในร่างทารกน้อยแต่แม้ว่าจะเกิดมาเป็นบุตรสาวท่านแม่ทัพ แต่เธอก็ได้สัมผัสกับชีวิตที่ยากลำบากเพราะบิดากลับรังเกียจมารดาของเธอเหลือเกินจนทำให้คนในจวนแม่ทัพต่างรุมรังแกมารดาผู้อ่อนแอไร้ทางสู้ของเธอโดยเฉพาะอนุนามลู่ลี่คนนั้น ชีวิตนักเขียนไส้แห้งของเธอกำลังจะกลายเป็นเศรษฐีแท้ ๆ แต่กลับยังไม่ได้เสวยสุขก็ต้องตายและดูท่าทางแล้วอนาคตของเธอต้องตกต่ำอย่างแน่นอน ในฐานะนักเขียนผู้เชี่ยวชาญเรื่องการเอาชนะใจชาย แม้จะอยู่ในร่างของหานฉินอ้ายเด็กน้อยไร้เดียงสาแต่อ้ายอ้ายคนนี้จะทำทุกอย่างเพื่อให้มารดาของเธอสุขสบาย

เมื่อย้อนเวลามาอยู่ในยุคโบราณที่ผู้ชายล้วนมีสามภรรยาสี่อนุ จื่อรั่วอิงจึงมองหาบุรุษที่จะทำให้นางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและได้รู้ว่ามีอ๋องผู้หนึ่งไร้ภรรยาและตาบอดเขาคือคนไม่มีใครเอา"สวรรค์ให้ทางรอดข้าแล้ว"

"เทกันแล้วจะกลับมาเยกันอีกทำไม? สวย เริศ เชิด คือฉัน อย่าคิดว่าจะมาฟันกันได้ง่าย ๆ อีก!" ตัวอย่างบางตอน "ซี๊ด นาชาของพี่เสียวหัวมากเลยค่ะ เก่งจังเลย ซี๊ด" เขาตวัดลิ้นเลียรัวเร็วทิ่มแทงเข้าไปในรูฉ่ำอีกทั้งยังดูดยอดเชอรี่ของเขาขบเม้มเบาๆ ใช้สองมือแหวกกลีบของเธอและดูดจนนาชาสั่นสะท้าน "อ๊า ซี๊ด ทรมานค่ะใกล้จะเสร็จแล้ว อ๊า" นาชาถูกเควิลจับขายกสูงและเลียจนใจแทบจะขาด เธอดิ้นพล่านภายใต้ปลายลิ้นของเขาและดูดกลืนความใหญ่โตของเขาจนเควิลครางในปาก กระทั่งเควิลใกล้จะสุขสมเขาขยับตัวลุกขึ้นแล้วสวมถุงยางอย่างคล่องแคล่ว จับนาชาให้หันหลังยกขาของหญิงสาวขึ้นสวนกระแทกเข้ามาอย่างแรง นาชาแอ่นก้นเข้าหาเขาครั้นถูกกระแทกรุนแรงก็พลันรู้สึกจุก เขาโน้มตัวลงมาหาเธอสองมือโอบรอบร่างบอบบางแล้วยึดเต้านมทั้งสองข้างเป็นหลัก กระแทกเข้ามาอย่างเร็ว นาชาเสียววาบกรีดร้องออกมาเมื่อถึงจุดสุดยอด "อ๊า ซี๊ดดดดด อ๊าาาา" เควิลจับนาชามาดูดปากรุนแรงแล้วซอยสะโพกถี่ขึ้น ในที่สุดก็ปลดปล่อยออกมา "อ๊า อร่อยมากมันมากคนดี" นาชาหอบหายใจถูกเควิลโอบกอดจนจมเข้าไปในอกของเขา ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ถอนตัวเองออกมาจัดการกับถุงยางอย่างว่องไว เมื่อเห็นว่านาชาเปียกไปแล้วอีกทั้งมองดูนาฬิกาก็เห็นว่าตอนนี้ตีหนึ่งกว่าจึงเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อคลุมมาให้เธอ นาชาเห็นเขาใส่ผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวเดินออกมา เธอมองรูปร่างของเขาแล้วอดหน้าแดงไม่ได้ ให้ตายเถอะเธอไม่ชินกับความหล่อล่ำแน่นไปทุกส่วนของเควิลเลยสักครั้ง เควิลนั่งลงสวมเสื้อคลุมให้นาชาพร้อมกับค่อย ๆ เช็ดผมให้เธอ คนบ้าแล้วนาชาจะตัดใจได้ยังไง สู้พี่ใจร้ายกับนาชาไม่ดีกว่าเหรอ เควิลชอบทำตัวเหมือนแฟนแต่กลับถอยห่างจากเธอทุกครั้งที่เธอเข้าใกล้ คนประเภทนี้น่ารังเกียจที่สุดสำหรับนาชา "ไม่เป็นไรค่ะชาทำเองค่ะ" หญิงสาวแย่งผ้าเช็ดตัวไปจากมือของเขา เควิลไม่ยินยอมเขาจุ๊ปากเบา ๆ "อยู่นิ่ง ๆ เพราะพี่นาชาถึงเปียกแต่พี่เห็นนาชาเปียกฝนแบบนั้นแล้วอดไม่ได้" "พี่อย่าทำเหมือนเป็นแฟนนาชาเลยค่ะ" เธอต่อว่าเขาเสียงเรียบ ๆ "พี่เป็นแฟนอยู่ไม่ใช่เหรออีกสองวันถึงจะไปงานเลี้ยง หลังงานเลี้ยงถึงจะเลิกเป็นแฟนตอนนี้ยังไงก็ต้องดูแลกันก่อน" นาชาเม้มปากรู้สึกเจ็บปวดในอก ใช่สิเธอกับเขามีข้อตกลงกันจะคิดอะไรไปไกลกว่านี้กันเล่า ยัยบ้านาชา แนะนำตัวละคร นาชา : พริตตี้สาวสวยที่ยังหัวโบราณและคงความบริสุทธิ์ของตัวเองเอาไว้ได้แม้จะอายุสิบเก้าปีแล้วก็ตาม จนวันหนึ่งมีเหตุจำเป็นที่ต้องสูญเสียความบริสุทธิ์ให้ผู้ชายคนหนึ่ง และเขาคือผู้จุดไฟร้อนร่านในตัวเธออย่างไม่มีวันสิ้นสุด เธอตกหลุมรักเขาแต่เขากลับไม่คิดจริงจังกับเธอและสุดท้ายทอดทิ้งเธอไปทำให้เธอเสียใจเป็นอย่างมาก และไม่อาจจะลืมความเจ็บปวดครั้งนั้นได้ เควิล : นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งสุดหล่อที่ไม่ชอบการผูกมัด การซื้อผู้หญิงกินคือสิ่งที่เขาทำเป็นประจำ นอนกับพวกเธอแล้วโยนเศษเงินให้ กระทั่งวันหนึ่งเขายอมเสียเงินหนึ่งล้านบาทเพื่อซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์คนหนึ่ง หลังจากซื้อเธอมาเควิลก็โยนเธอทิ้งอย่างไม่ไยดี ไม่สนใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไง แต่แล้วเรื่องของพวกเขาที่ทำท่าว่าจะจบ กลับไม่เป็นเช่นนั้นเมื่อเควิลได้กลับเข้ามาในชีวิตของนาชาอีกครั้ง นาชาจะทำเช่นใดเมื่อใจหนึ่งยังคงเจ็บปวดที่ถูกเขาทิ้งไป ในขณะที่อีกใจก็ยังรักเขาเหลือเกิน

อยากหนีก็หนีไป แต่ถ้าฉันตามเจอเมื่อไหร่ รับรอง! เธอได้ทรมานกว่าเดิมแน่..!! LEE ZONMIN ชายหนุ่มลูกครึ่งเกาหลี ชีวิตแสนมืดมนผลักดันให้เขาต้องดิ้นรน กว่าจะมีวันนี้ได้ ... เจ้าของคาสิโน เว็บพนันออนไลน์ ร้านสักชื่อดัง ชื่นชอบและหลงไหลรอยสักเป็นชีวิตจิตใจ "ถ้าคิดจะหนีก็หนีให้รอด!!" BUA YONHWA หญิงสาวลูกครึ่งสุดแสนน่ารักชีวิตครอบครัวอบอุ่น มีเพื่อนที่รักมากหนึ่งคน ได้ทุนการศึกษาไปเรียนต่อต่างประเทศ... แต่ชีวิตกับพลิกผัน " ฉันไม่รู้จักคุณ!!"

กว่าจะเจอรักแท้เธอก็โดนเทจนเกือบจะปิดตายประตูหัวใจ แผลที่หายยากที่สุดคือบาดแผลจากความรู้สึก สุดท้ายแล้วคนบางคนก็เป็นเพียงแค่คนรู้จักที่หลงเหลือในความทรงจำเท่านั้น เรื่องนี้เป็น 1 ในชุดสามสาวพริตตี้เพื่อนรัก ประกอบไปด้วย เรื่องที่ 1 คนสวยขาของประธานจอมโหดหื่น (นาชา เควิล) เรื่องที่ 2 แผนร้ายลวงรักประธานคลั่งรัก (ลูกเกด ลูเซียโน่) เรื่องที่ 3 Friends with benefits เพื่อนกันอันตราย (กุ๊กไก่ อชิ)

หนานอิงบุตรสาวของอนุของท่านเศรษฐีสกุลหนานที่มีพรสวรรค์ในเรื่องการคิดค้นเครื่องหอม นางและมารดาจึงได้รับความโปรดปรานจากบิดาเกินหน้าเกินตาฮูหยินใหญ่และบุตรสาวของนาง จึงสร้างความเกลียดชังให้แก่ฮูหยินใหญ่เป็นอย่างมาก วันหนึ่งหนานอิงถูกฮูหยินใหญ่จ้างโจรจับตัวไปแต่ถูกกองทัพของซู่อ๋องลู่หนิงหวังและอวิ๋นอ๋องหานเซียวช่วยเหลือ นางถูกวางยากำหนัดทหารจึงจับนางโยนขึ้นเตียงของสองอ๋อง สุดท้ายนางกลายเป็นสตรีของพวกเขาแต่คนทั้งสองกลับไม่ไยดีจึงได้ทิ้งนางเอาไว้ในสภาพปางตาย ทหารคิดว่านางคือโสเภณีที่โจรป่าจับตัวมาจึงนำนางไปส่งที่หอนางโลมโดยทิ้งเงินรางวัลที่ปรนนิบัติท่านอ๋องเอาไว้ก้อนหนึ่ง แม่เล้าเข้าใจผิดคิดว่าพวกเขาต้องการให้นางสั่งสอนหนานอิงเพื่อปรนนิบัติท่านอ๋องจึงรับนางเอาไว้เพื่อฝึกสอน นางเกือบตายแต่ได้อ้ายเจิงที่เก่งด้านการแพยท์และเป็นคนสนิทของสองอ๋องช่วยเอาไว้เพราะนางอาจมีประโยชน์ในวันหน้า สองอ๋องถูกฮ่องเต้บังคับให้สมรสแต่พวกเขาไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับการเมือง กระทั่งอ้ายเจิงเสนอว่าให้พวกเขาแต่งงานกับหนานอิงเพื่อบังหน้า หนานอิงฟื้นขึ้นมาและต้องการกลับบ้านแต่ปรากฎว่าบิดาของนางกลัวเสื่อมเสียชื่อเสียงจึงไล่นางออกจากบ้าน ท่านแม่ของนางกลับถูกฮูหยินใหญ่บงการให้คนไปฆ่า หนานอิงเกือบตายเพราะฮูหยินใหญ่ต้องการฆ่านางเช่นกันแต่ในวันนั้นสองอ๋องกลับมาช่วยนางเอาไว้

วิญญาณสาว ไม่ยอมขึ้นสวรรค์ เพื่อตามหาคนรักในอีกภพชาติหนึ่ง เมื่อเจอเขาเธอจึงต้องอ่อยเขาทุกวิธี เพื่อที่จะให้เขารักเธอให้ได้ สองมือของโจวเจี๋ยหลุนถอดเสื้อกันฝนของเจ้าอี้เฟยออกอย่างรวดเร็ว เขาโยนลงพื้นอย่างไม่ไยดีแล้วจูบเธออย่างหื่นกระหาย  ลิ้นร้อนที่สอดเข้ามาในโพรงปากทำให้เจ้าอี้เฟยถึงกับสั่นระริก เธอสัมผัสได้ถึงความกระหายและความคิดถึงอย่างบ้าคลั่งของผู้ชายคนนี้ และยังมีความโกรธกรุ่นที่เขาจงใจทำโทษเธอด้วยจุมพิตรุนแรง เจ้าอี้เฟยอ้าปากโต้เขาคืนด้วยปลายลิ้น เมื่อเขาดูดลิ้นเธอและริมฝีปากอย่างแรงเจ้าอี้เฟยก็ตอบสนองเขาด้วยวิธีเดียวกัน "อ๊า เฟยเอ๋อร์" หญิงสาวไม่รู้ว่าเขาอุ้มเธอขึ้นมาตอนไหนรู้แต่ว่าตอนนี้ขาสองข้างของเธอเกี่ยวกระหวัดเอวสอบเขาไว้แน่น เธอและเขาต่างแลกลิ้นดูดดึงซึ่งกันและกัน คล้ายกับว่าเวลาในตอนนี้ได้หยุดหมุนไปแล้ว เริ่มต้นจากจุมพิตหนักหน่วงรุนแรง เขาเปิดปากเธอด้วยปลายลิ้นร้อนแล้วล่วงล้ำเข้ามาภายใน ดูดดื่มตักตวงความหอมหวานด้วยความหื่นกระหายอย่างไร้การควบคุม เขาทั้งกัดริมฝีปาก ดูดดึงพัวพันเรียวลิ้นจนหญิงสาวรู้สึกคล้ายกับกำลังล่องลอยอยู่บนสรวงสวรรค์ แผ่นหลังของเธอที่แนบติดกับประตู โจวเจี๋ยหลุนสอดมือโอบรอบร่างของเธอแล้วอุ้มเจ้าอี้เฟยไปที่โต๊ะทำงานตัวหนึ่ง บนโต๊ะว่างเปล่าและสะอาดสะอ้าน "เฟยเอ๋อพี่ทนไม่ไหวแล้ว" เขาถอดกางเกงยีนของเจ้าอี้เฟยพร้อมกับดึงกางเกงในของหญิงสาวลงมาด้วย โจวเจี๋ยหลุนไม่เคยคิดว่าตัวเองจะสติหลุดจนกระทั่งควบคุมไม่อยู่มาก่อน แต่หญิงสาวคนนี้กำลังทำให้เขาคลั่ง "พี่เจี๋ยหลุนคะ อ๊า" ขาทั้งสองข้างของเธอถูกเขาแยกออกแล้ววางไว้ด้านข้าง ถ้าโน้มตัวไปข้างหลังใช้สองมือยันโต๊ะตัวนั้นเอาไว้ อ้าขาจนกว้างเมื่อโจวเจี๋ยหลุนก้มต่ำลงมา เขาแบลิ้นแล้วเลียกลีบเนื้ออวบของเธอที่กำลังเบ่งบานรับลิ้นของเขา ตวัดเลียตุ่มเสียวอย่างชำนาญและหื่นกระหายเป็นอย่างยิ่ง "สี่คืนแล้วที่ไม่ได้เจอกันดูเฟยเอ๋อร์จะคิดถึงลิ้นพี่มาก" โจวเจี๋ยหลุนใช้สองนิ้วแยกพูเนื้อออกจากกัน แล้วชำแรกลิ้นเรียวเลียจนทั่วกลีบ ดูดตวัดเลียจู่โจมที่ปุ่มเสียวสีแดงสดของหญิงสาว "อ๊า หอมจังเลย สวยจังเลยคนดีของพี่" เรื่องย่อ เจ้าอี้เฟยวิญญาณร้อน ติดตามโจวเจี๋ยหลุนข้ามพบข้ามชาติมาเพื่อพบเขา กระทั่งวันที่เฝ้ารอคอยมาถึง เธอหาเขาพบในที่สุด เธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของเฉียนเฟยเฟย หญิงสาวอาภัพที่ถูกถอนหมั้นอีกทั้งยังป่วยจนตาย เฉียนเฟยเฟยไม่สามารถไปผุดไปเกิดได้จนกว่าเธอจะรู้ความจริงว่าใครกันแน่ที่จ้องทำร้ายเธอ เจ้าอี้เฟยจึงต้องช่วยเฉียนเฟยเฟยในการตามหาตัวฆาตกรร้าย และในขณะเดียวกันเธอก็ได้พบกับโจวเจี๋ยหลุน คุณหมอที่รักษาเฉียนเฟยเฟย และยังเป็นลูกชายของป้าหลิวซือซือเพื่อนรักของแม่ของเธอในอดีตชาติอีก ในที่สุดข้าก็เจอพี่แล้ว ข้าไม่มีวันยอมปล่อยพี่ไปที่ใดเป็นอันขาด!!!

องค์หญิงหลิวอี้เฟยถูกส่งตัวไปแต่งงานกับอ๋องชราต่างแคว้นโดยไม่เต็มใจยังถูกคุมตัวโดยหัวหน้าองครักษ์ผู้เหี้ยมโหดที่คิดสังหารนางเพราะนางดันไปรู้ความลับดำมืดของเขาโดยบังเอิญ ด้วยความกลัวตายนางจึงคิดหนี!

เพราะคำมารดาโจวหลิวหยางต้องรับกูหลี่เอ๋อร์เป็นพระชายาทั้ง ๆ ที่เขามีสตรีที่อยู่ในใจขณะที่กูหลี่เอ๋อร์มีใจให้กับเขาตั้งแต่ยังเด็กเขาและนางจะทำเช่นใดเมื่อหนึ่งคนมีใจอีกหนึ่งคนกลับเฝ้าคำนึงหาถึงผู้อื่น

สตรีผู้นี้เป็นอสรพิษแม้เขาอยากหลีกเลี่ยงแต่ไม่อาจขัดราชโองการชีวิตคู่เริ่มต้นกลับไม่ได้แย่อย่างที่คิด อสรพิษน้อยผู้นี้นับวันยิ่งทำให้เขาประหลาดใจ

ใบหน้าของนางแดงก่ำด้วยสายตาที่ทำให้นางเสียวซ่านทั้งนิ้วที่ลูบลงต่ำไปยังหน้าท้องและกระทั่งหยอกเย้ากับหน่อหวานของนางอยู่ในขณะนี้ก็ทำให้นางยิ่งรู้สึกเสียวสยิว“อ้า ทนไม่ไหวอีกแล้วเพคะ”

จวนแม่ทัพใหญ่แห่งนี้เต็มไปด้วยราคะร้อนซ่อนรัก

วิญญาณฮองเฮาชั่วร้ายต้องเข้ามาอยู่ในร่างสตรีอ่อนแอเพื่อทำความดีชดใช้ความผิดที่เคยก่อเวรกรรมของนางกลับไม่สิ้นสุดเมื่อของแถมที่นางได้รับนั้นคือคู่หมั้นที่วิปริตเย็นชาและยังเป็นโรคประสาทบ้าตัณหาผู้หนึ่ง!

ดาราสาวหลิวฉูฉู่ย้อนเวลามาอยู่ในร่างของฮองเฮาซึ่งเป็นแม่เลี้ยงใจร้ายขององค์ชายที่สุดท้ายต้องตายตอนจบเพราะวางยาเด็กน้อย หลิวฉูฉู่ต้องหาทางเปลี่ยนชะตาพิชิตใจลูกน้อยและสามีฮ่องเต้ให้ได้"ข้ายังไม่อยากตาย”

นางถูกคู่หมั้นโยนทิ้งให้ผู้อื่นโดยไม่ไยดีจนอับอาย เขายังประกาศก้องไม่เกี่ยวข้องกับนางอีก เหตใดยามนี้เขาจึงพยายามเข้ามาวุ่นวายกับนางนักไสหัวไปให้พ้นเจ้าคนเสเพลข้าไม่มีวันหลงกลสนใจเจ้าเป็นอันขาด! อ้ายเจิงพยายามตามตื้อนางไม่เลิก ทว่าอาฉีอย่างไรก็ไม่ยอมให้อภัยเขาที่เขาเคยทิ้งนางไป!

เมิ่งลี่เฟยคือชายเอกของอ๋องเจ็ดเต๋อลู่หานผู้ปรีชาสามารถ เขารูปงามทว่าเย็นชา เพียงเพราะสมรสพระราชทานที่ฝ่าบาทต้องการให้เขาเกี่ยวดองกับสกุลเมิ่งเพื่อคานอำนาจของมหาเสนาบดีเมิ่งผู้นั้น อ๋องเจ็ดเต๋อลู่หานจึงจำใจต้องรับสตรีที่หยิ่งผยองและวางอำนาจเข้ามาเป็นชายาเอกด้วยความจำใจ ทั้ง ๆ ที่ตำแหน่งนี้เต๋อลู่หานตั้งใจจะมอบให้ชายารองของเขาผู้อ่อนหวานนามเฉียนมี่ หนึ่งสามีผู้เกลียดชัง หนึ่งภรรยาที่จำใจแต่งกับคนที่ตนเองไม่ได้รักเมื่อมาอยู่ร่วมกันจึงคล้ายประดุจเป็นเชื้อไฟที่กำลังเผาไหม้คนทั้งสองให้ดับสิ้น ทว่าในความเกลียดชังนี้ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ค่อย ๆ เบ่งบานขึ้นโดยที่คนทั้งคู่ไม่รู้ตัวทว่าเรื่องราวจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามค่ะ

มัดกล้ามท้องของเขาเป็นลอนสวยกำลังทาบทับหน้าท้องแบนราบของเธอเอาไว้ สะโพกแกร่งขยับกระแทกร่างของเธอไม่หยุด จันทร์เจ้าครางออกมาด้วยความเสี่ยวซ่าน ในขณะที่มือเรียวของเขากำลังขยำหน้าอกขาวเนียนลูกใหญ่ทั้งสองข้างของเธอไม่หยุด ก่อนที่เขาจะไต่ริมฝีปากลงมาดูดเม้มฟอนเฟ้นจนเธอครางสยิวออกมา เขาแยกขาของเธอออกจนกว้างด้วยการใช้เข่าของเขาดันออก และกระแทกแท่งยาวของเขาเข้ามาในร่างกายของเธอ จันทร์เจ้ารู้สึกจุกจนพูดไม่ออกทั้งยังรู้สึกอึดอัดจนเธอดิ้นหนีและแทบจะผลักเขาออก "ใจเย็น ๆ สักครู่เธอจะรู้สึกดีขึ้น จันทร์เจ้าคนดีผ่อนคลายนะคะ" เสียงนุ่มนวลของเขาทำให้เธอหยุดดิ้น เขาจูบปากของเธออย่างชำนาญทั้งยังกวาดลิ้นไปทั่วโพรงปากหวาน จันทร์เจ้ารู้สึกผ่อนคลายและในตอนนี้เองที่เธอได้สัมผัสความรู้สึกที่ไม่เคยได้ลิ้มรสมาก่อน "อ๊า สะ เสียว อื้อ"

หลี่เจี่ยซินสาวน้อยร่างบางหน้าสวยแต่ดันมีพลังที่แข็งแกร่งอยู่ในตัวเอง เธอต้องดูแลกิจการโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ต่อจากพ่อที่เสียชีวิต แต่เธอมีหนี้สินมากเกินไปโรงเรียนกำลังจะเจ๊ง ในขณะที่เธอกำลังเครียดอยู่นั้น บังเอยเธอได้ช่วยเฉินเฟยอวี๋ และตกลงรับจ้างเป็นคู่หมั้นปลอม ๆ และยังอยู่ในฐานะบอดี้การ์ดให้กับเขา เฉินเฟยอวี๋เป็นหนุ่มหน้าตาดี รูปร่างสูงล่ำ แต่ดันเป็นเกย์ และต้องการคนมาทำหน้าที่เป็นแฟนปลอม ๆ ของเขาเพื่อบังหน้าคนอื่น หลี่เจี่ยซินตกลงรับงานในขณะที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขามีฝาแฝด จนวันหนึ่งเกิดเรื่องเดือดร้อนเพราะเขาไม่มีความสามารถจนถูกคนในบริษัทเล่นงาน จนเฉินเฟยอวี๋ต้องขอให้หลิวไห่พี่ชายของเขาช่วยเหลือ หลิวไห่สวมรอยเป็นเฉินเฟยอวี๋โดยที่หลี่เจี่ยซินไม่รู้ และหลิวไห่ก็ต้องตกตะลึงเมื่อหลี่เจี่ยซินคือผู้หญิงในคืนหวานที่ข่มขืนเขาในคืนหนึ่งและเขากำลังตามหาเธอแทบพลิกแผ่นดิน ที่แท้เธอคือคู่หมั้นปลอม ๆ ของน้องชายนี่เอง เอาล่ะในเมื่อหาตัวคนที่ย่ำยีศักดิ์ศรีของเขาเจอแล้ว เพื่อไม่ให้เสียชื่อประธานมาเฟีย หลิวไห่จะทำให้หลี่เจี่ยซินได้รู้ว่าเล่นกับไฟแล้วเธอจะเป็นยังไง ตัวอย่างบางตอน หลิวไห่อยากจะบ้าตายเมื่อหลี่เจี่ยซินกำท่อนเนื้อที่กำลังลุกขึ้นสู้เอาไว้แล้วร้องขึ้นมาอย่างตื่นเต้น "ที่รัก ดูสิมันสู้มือของฉัน เธอไม่ต้องกินยาแล้ว ดูสิมันเด้งออกมาแบบนี้" หลิวไห่ร้องขอชีวิต "หลี่เจี่ยซินปล่อยฉันเถอะ ได้โปรดฉันไม่อยากทำให้เธอเสียใจ" หลี่เจี่ยซินมีหรือจะเชื่อฟัง เธอก้มลงปิดปากของเขาด้วยปากของเธอ มอบจูบดูดดื่มหวานชื่นจนเขาเผลอไผล ทั้งยังพูดปลอบโยนหลิวไห่ดุจเขาคือเด็กน้อยคนหนึ่ง "อย่ากลัวเลยที่รัก ฉันหวังดีกับเธอนะดูสิมันสู้มือฉันแล้ว เรามาลองไปด้วยกันนะ ฉันสัญญาว่าจะอ่อนโยนกับเธอ" "หลี่เจี่ยซิน ไม่นะ อื้อ อ๊า ไม่ หลี่...เจี่ย...ซิน...อ๊า"

"ซี๊ด เลขาของผมแฉะไปหมดแล้วที่รัก อ้าขาออกกว้าง ๆ ให้ลงโทษฐานที่ยิ้มให้คนอื่นซะดี ๆ" เอพริลปกปิดตัวตนภายใต้หน้ากากเลขาเชยเฉิ่มจนวันหนึ่งตัวตนอันร้อนแรงของเธอถูกเปิดโปงด้วยเจ้านายของเธอเอง ตั้งแต่นั้นมาเขาแทบไม่ปล่อยให้เธอห่างตัวห่างเตียงของเขาอีกเลย

นิยาย แนว ย้อนเวลา กลับชาติมาเกิด อ๋องโหด ผู้คลั่งรัก หญิงสาวที่ย้อนเวลามาจากอนาคต ตัวอย่างบางตอน เมื่อเห็นหลิวซือซือหยุดนิ่ง โจวเจ๋อฮั่นพลันยกยิ้มชั่วร้ายเขาไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยเป็นแน่ เขาเป็นบุรุษเมื่อมีสตรีที่เขาพึงใจในอ้อมกอด อีกทั้งโหยหานางมาเนิ่นนานเหตุใดเขาต้องรอช้า สตรีผู้นี้เขาต้องทำให้เป็นของเขาจนหมดกาย ไม่เว้นที่ว่างเอาไว้ให้นางได้คิดถึงผู้อื่นแม้แต่น้อย อ๋องหมาป่าใช้ปลายนิ้วหยอกเย้าตุ่มไตสีชมพูแผ่วเบา ลิ้นอุ่นของเขาไล้เลียดูดกลืนอกอวบอย่างหิวกระหายสลับไปมาทั้งสองข้าง เขาผละออกจากเนินเนื้อ ลูบไล้ต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องนวลเนียน วันนี้เขาจะประทับจุมพิตให้นางเป็นของเขาทุกส่วนไม่ละเว้นแม้แต่ที่เดียว เมื่อคิดถึงเจ้าโจรชั่วที่บังอาจสัมผัสร่างของหลิวซือซือ จุมพิตของชินอ๋องก็ดุดันขึ้นสิบส่วนด้วยความโมโห เขาดูดกลืนหลิวซือซือที่หน้าอกอวบจนเกิดเป็นรอยเขียวช้ำไปหมด ปากของท่านอ๋องขยับเลื่อนต่ำลงตามมือ ทิ้งรอยช้ำเพื่อสร้างอาณาจักรไว้ทุกพื้นที่ที่ปากเขาสัมผัส หลิวซือซือสะดุ้งเฮือก เมื่อปากร้อนผ่าวสัมผัสหน้าท้องแบนราบของนาง มือร้อนของท่านอ๋องเลื่อนต่ำลงจนถึงปากถ้ำสวาท เขาหยอกเย้าความเป็นหญิงของนางด้วยนิ้วที่ชำนาญอย่างแผ่วเบา สร้างความเสียวกระสันให้หลิวซือซืออย่างไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิต ท่านอ๋องใช้มือดันก้นกลมกลึงขึ้นเพื่อให้แก่นกายของนางหยัดเหยียดให้มือเขาสัมผัสส่วนเร้นลับอย่างเต็มที่ นางกัดริมฝีปากแน่นไม่ยอมเปล่งเสียงครางออกมาให้ขายหน้า แต่ขัดใจท่านอ๋องยิ่งนักเขารุกรานนางด้วยนิ้วอีกครั้งก่อนกดปากและลิ้นของตัวเองตามลงไป ปากถ้ำสวาทของหลิวซือซือชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเสน่หา คราวนี้ท่านอ๋องรุกรานด้วยลิ้นอุ่นของเขาเอง หลิวซือซือเขินอายกัดปากของตนเองข่มเสียงร้องครางเอาไว้ คนผู้นี้เก่งกาจเกินไปแล้วไม่ว่าจะสัมผัสตรงที่ใดสามารถสร้างความทรมานให้นางได้จนนางแทบขาดใจ เขาไม่ปล่อยให้นางได้คิดบัดนี้สมองของหลิวซือซือขาวโพลน ในใจก็ปลงตกกับชะตาตนเอง ร่างกายของเขาผู้นี้ช่างแสนยั่วยวนใจสตรีให้เตลิด หลิวซือซือกำผ้าปูที่นอนแน่น จิกเล็บลงไปด้วยความรู้สึกร้อนลิ้นอุ่นยังไล้เลียถ้ำสวาทของนางอยู่ ลิ้นของเขารุกรานว่องไวหนักขึ้น ลิ้นเลียแทบทุกซอกส่วนของปากถ้ำแสนหวาน เพื่อบังคับให้นางเปล่งเสียงร้องครางออกมา "ท่านอ๋องได้โปรดหยุดเถอะเพคะ ซือซือเหมือนจะขาดใจเพคะ" เรื่องย่อ เพราะอุบัติเหตุรถยนต์ หลังจากฟื้นขึ้นมาหลิวซือซือพบว่าตัวเองได้ย้อนเวลากลับไปยังอดีตเสียแล้ว ด้วยความคิดถึงแม่สุดหัวใจเธอจึงพยายามทุกวิถีทางที่จะกลับไปยังโลกเดิมที่จากมา เรื่องไม่ง่ายเช่นนั้นเมื่อเธอถูกจับให้แต่งงานกับท่านอ๋องผู้น่าหวาดกลัวผู้หนึ่งโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง อีกทั้งยังถูกบุคคลลึกลับคอยไล่ล่าโดยที่ตนเองไม่รู้ว่าได้ทำความผิดอันใดไว้ ด้วยความหวาดกลัวจับใจ สิ่งที่หลิวซือซือคิดได้ในตอนนี้คือ หนีไปให้ไกลที่สุด!! โจวเจ๋อฮั่นน้องชายร่วมอุทรเพียงคนเดียวของฮ่องเต้ บุรุษผู้หล่อเหลาเย็นชายากเข้าถึงและยังเป็นยอดนักรบผู้เกรียงไกร ในวังหนึ่งเขาบังเอิญได้พบสตรีผู้หนึ่งและเกิดต้องตาต้องใจนางเข้า แต่นางผู้นั้นกลับหวาดกลัวและพยายามหนีเขาจนสุดกำลัง "เจ้าจะหนีไปที่ใดได้ในเมื่อใต้หล้านี้ล้วนอยู่ในกำมือของข้า"

ลูกเกดเงยหน้าขึ้นมองเขาดวงตาใสแจ๋วจ้องมองมายังน้องชายของเขาด้วยความสนใจ ในตอนนี้ลูกเกดไม่มีเสื้อคลุมติดตัวมีเพียงชุดชั้นในชิ้นเล็กสองตัวที่ปกปิดร่างกายอย่างหมิ่นเหม่ ลูเซียโน่ใช้มือกุมน้องชายเอาไว้เห็นเธอจ้องคล้ายเป็นอาหารก็นึกถึงถุงยางอนามัยที่ลูกเกดยัดเข้าปาก และแล้วความคิดเขาก็ถูกต้องเมื่อหญิงสาวเลียปากแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดพลางชี้นิ้วมาที่ท่อนเอ็นของเขา "สมชายนิสัยไม่ดีแอบกินไส้กรอกยักษ์คนเดียวนิสัยเลวแบบนี้เราไม่ชอบ เอามาแบ่งเราเลยนะ" พูดจบเธอก็กระโจนเข้าหาไส้กรอกยักษ์ของเขาทันที

เคนคู่หมั้นของริกะจังนอกใจเธอไปแอบคบกับผู้หญิงอีกคน ริกะจังจับได้แต่ก็อดทนไว้เพราะรักเขา วันหนึ่งเธอไปงานเลี้ยงรุ่นได้พบแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว แต่ใจของริกะอยากจะเอาคืนเคนเธอจึงเผลอใจให้กับแฟนเก่า ตัวอย่างบางตอน "ผมใส่แล้วนะ" "อื๊อ เร็ว ๆ หน่อยสิคะเสียวจะแย่แล้ว อ๊า อ๊า" ชายหนุ่มหล่อเหลาคนหนึ่งคล่อมร่างของหญิงสาวสวยผิวขาวหุ่นดี หน้าอกตูมอย่างช้า ๆ ในขณะที่มือเรียวบีบหน้าอกของตนเองคลายความอยากพร้อมทั้งเลียปากอย่างกระหาย "ขอลิ้นหน่อยสิคะที่รัก อยากดูดลิ้นจัง" เธอออดอ้อน แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนั้นจะไม่ใส่ใจคำขอ เขากระแทกร่างลงมาไม่กี่ครั้งก็ฟุบลงบนหน้าอกของเธอ "ผมขอโทษนะครับ คงเหนื่อยเกินไปหน่อยเสร็จเร็วเลย" ริกะผู้ที่เพิ่งเริ่มบทรักถึงกับหัวเราะในลำคอ เธอกล้ำกลืนความอยากของตัวเองเอาไว้ได้แต่พยักหน้าอย่างยอมรับ "ไม่เป็นไรค่ะ พักนี้งานคุณยุ่งไม่ได้พักเลยนี่คะ ฉันเข้าใจ" เป็นความเข้าใจมาเกือบสามเดือนแล้วสำหรับเธอ ริกะนอนมองเพดานเมื่อ เคน คู่หมั้นหนุ่มนอนหลับไปแล้ว ในขณะที่น้องสาวของเธอยังชื้นแฉะและเธอยังต้องการอยู่มาก ในที่สุดหญิงสาวก็ลุกขึ้นเปิดลิ้นชักคว้าดิลโด้อันยักษ์แล้วถ่างขาของตัวเองออก เธอเปิดระบบสั่นค่อยยัดดิลโด้เข้าไปข้างในช้า ๆ ทันทีที่ปลายดิลโด้สัมผัสเนื้อสาวก็ทำให้ริกะถึงกับสั่นระริกแล้วครางออกมา "อ๊า เสียวจังเลย อ๊า ที่รักของริกะเสียวจังเลย อยากเลียจังเลย อ๊า" ถึงริกะจะครางเสียวขนาดไหน คนที่นอนหมดสภาพอยู่ข้าง ๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น เธอยัดดิลโด้เข้าไปลึกขึ้น มือข้างหนึ่งบีบนมตัวเองแล้วเขี่ยหัวนมใบหน้าดูทรมานเป็นอย่างยิ่ง สิ่งที่เธอคิดในตอนนี้กลับไม่ใช่ใบหน้าของแฟนนุ่มที่กำลังจะแต่งงานกัน แต่กลายเป็นใบหน้าของ ฮาจิ แฟนเก่าสมัยมหาวิทยาลัยที่เลิกกันด้วยเหตุผลที่เธอก็จำไม่ได้ เธอคิดถึงบทรักที่ถึงอกถึงใจของเขา คำเตือน ไม่เหมาะสำหรับเยาวชนอย่างสิ้นเชิง เพราะเต็มไปด้วยเนื้อหาร้อนแรง แสบถึงทรวง

"หยางเอ้อหลางข้าต้องหย่ากับเจ้าให้ได้ อ๊า ซี๊ด อื้อ หยางเอ้อหลาง หยุดนะ นี่เจ้า กำลังทำสิ่งใดกับ..ข้า..ซี๊ด" หลินฮุ่ยหมิน องค์หญิงสิบสาม มีความลับที่นางจะกลายร่างเป็นสัตว์ในทุกวันพระจันทร์เต็มดวงที่ปกปิดมาตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อมีสมรสพระราชทานลงมาให้แต่งกับหยางเอ้อหลางแม่ทัพหนุ่ม นางขอให้เขายกเลิกสัญญาแต่งงาน แต่ทว่านอกจากเขาไม่ยินยอมยกเลิกแล้วยังเร่งวันสมรสเข้ามาอีก "ได้ในเมื่อแต่งได้ ข้าก็หย่าได้เช่นกัน หยางเอ้อหลางเขียนหนังสือหย่าให้ข้าซะดี ๆ" ตัวอย่างบางตอน "ท่านคิดจะใช้อาวุธของท่านกับสตรีอื่นนอกจากข้าหรือ" น้ำเสียงของนางเกรี้ยวกราดยิ่ง นางรูดกายลงไปด้านล่าง ใช้นิ้วมือดีดอาวุธขนาดใหญ่ของเขาที่แข็งชันเด้งอวดสายตาอยู่ตรงหน้า หยางเอ้อหลางถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนนางดีดนิ้วเรียวเข้าที่ตรงนั้นแรงๆ ด้วยต้องการทำโทษให้เขาหลาบจำ "ไม่เคยคิด ไม่เคยเลยข้าสาบาน" เขากลืนน้ำลายลงคออีกใจนึกหวาดกลัวว่าภรรยาจะตัดส่วนนั้นของเขาทิ้งหรือไม่ "ดี เช่นนี้ก็ดี" มองจ้องมองตรงนั้นเขม็ง นิ้วเรียวยาวลูบหัวของมันแผ่วเบาราวกับเป็นของล้ำค่า "หมินเออร์ปรานีมันบ้าง" เขาเอ่ยเสียงแหบ ปากสั่นระริกเมื่อเห็นว่านางกำลังเลียปากชุ่มฉ่ำของตนเอง เขาอยากกดศีรษะเล็กนั้นลงให้ย่ำยีอาวุธของเขาเหลือเกิน แต่เพราะตนเองต้องแสร้งโดนมัดอยู่จึงได้แต่รอคอยด้วยความทรมาน "สามีท่านเป็นของข้า ของงามๆของข้า" นางเอ่ยจบพลันแลบลิ้นเลียส่วนปลายอีกทั้งยังกัดหนักๆลงไปที่ตรงนั้น "อ๊า หมินเออร์" เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ภายในกายของเขานั้นแทบปริแตก หลินฮุ่ยหมินใช้มือโอบรอบอาวุธของเขาไว้ หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อรู้ว่ามือเดียวของนางไม่พอโอบรอบ จึงใช้สองมือประคองมันเอาไว้แล้วเริ่มรูดดึงช้าๆ สัมผัสของนางที่โอบล้อมค่อนข้างรุนแรงตามอารมณ์ที่ต้องการลงโทษเขา ความฉ่ำชื้นไหลออกมาจากปลายยอดอวบ องค์หญิงสิบสามใช้น้ำลื่นใสของเขาละเลงไปจนทั่วโคนใหญ่ เขาครางแหบโหยด้วยสุขล้ำ ปากร้องซี๊ดเมื่อนางขยำมันเบาๆ "ข้าจะลงโทษท่าน" หยางเอ้อหลางร้างครางเสียงต่ำเมื่อนางอ้าปากกว้างแล้วดูดกลืนเขาเอาไว้ทั้งลำ ปากเล็กๆ ของนางกลับสามารถยัดความใหญ่ยักษ์เข้าไปจนหมด องค์หญิงสิบสามใช้สองมือกุมลำของเขาเอาไว้แน่นเพราะฤทธิ์สุราทำให้สติของนางนั้นหลุดลอย ได้ยินเพียงเสียงครางแหบโหยของสามีที่กระตุ้นตนเองให้ฮึกเหิม เรื่องย่อ องค์หญิงสิบสามหลินฮุ่ยหมิน เป็นองค์หญิงตกกระป๋องเติบโตขึ้นมาในตำหนักเทพ มีความลับลึกลับที่ไม่อาจบอกผู้ใดได้ นั่นคือในทุกวันพระจันทร์เต็มดวงนางต้องกลายร่างเป็นสัตว์ต่าง ๆ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มที่มีชีวิตรอดจากสงครามเพียงคนเดียวของสกุลหยาง เมื่อกลับมาจากชายแดนตั้งใจเกษียณอายุออกจากราชการเพื่อใช้ชีวิตในจวนอย่างสงบกับท่านย่าของเขา เขามีคู่หมายคือองค์หญิงใหญ่หลินฉี ที่ฝ่าบาทกำลังจะพระราชทานสำรสให้ แต่จับพลัดจับผลู เกิดอุบัติเหตุไม่คาดฝัน ทำให้เขาล่วงเกินองค์หญิงสิบสามต่อหน้าธารกำนัล ฝ่าบาทจึงทรงยกองค์หญิงสิบสามให้เป็นภรรยาของเขาอีกคน แย่แล้ว!!! สิบสาม เจ้าไม่สามารถแต่งงานได้ หากคนผู้นั้นล่วงรู้ความลับของเจ้า คงคิดว่าเจ้าคือปีศาจ อาจจะสังหารเจ้าให้ตายในดาบเดียว องค์หญิงสิบสามจึงดิ้นรนสุดชีวิต เพื่อที่ไม่ต้องแต่งงานกับแม่ทัพหยางผู้นั้น

​ฝูจื่อหรงก้มหน้าวูบลงมาบดริมฝีปากกับโจวเจ้าเว่ยเบาๆ แต่เจ้าเว่ยต้องการมากกว่านั้น หญิงสาวแลบลิ้นออกมารอรับ นางเป็นฝ่ายสอดความอ่อนนุ่มเข้าไปภายในปากของเขาแทน แม้มือจะยังไม่มีแรงมากนักแต่การยึดเหนี่ยวใบหน้าเขาไว้กลับไม่เป็นปัญหา หญิงสาวบดริมฝีปากสามีอย่างเร่าร้อน "ถอดเสื้อผ้าให้ข้า จื่อหรงถอดให้ข้ามันร้อนเหลือเกิน" เจ้าเว่ยปากสั่นร้อนรนเพราะทนกับความรู้สึกเสียวซ่านที่รบกวนจนรู้สึกทรมานในทุกสัมผัสของเขา พรางนึกขัดใจตนเองที่สิ้นไร้เรี่ยวแรงแม้กระทั่งเสื้อผ้าของตนเองยังไม่มีปัญญาถอด "เจ้าเว่ยของข้าอย่าได้รีบร้อน เราจะค่อยๆสัมผัสและมีความสุขด้วยกัน" ฝูจื่อหรงจุมพิตปากบาง พลางถอดอาภรณ์ของนางอย่างทะนุถนอม "พี่เต้ข้าไม่เข้าใจ เจ้าหลีกเลี่ยงข้ามาตลอดเหตุใดถึงยอมโดยง่าย หากข้ามีแรงมากกว่านี้คงได้ปลุกปล้ำเจ้าไปหลายครั้งแล้ว" เจ้าเว่ยกล่าวพลางพยามยามใช้มือคว้ามังกรตัวใหญ่ไว้ในมือจนสำเร็จ อารมณ์ความต้องการเพิ่มทวีขึ้นโดยที่เจ้าเว่ยไม่อาจระงับอารมณ์ได้อีกต่อไป เธอกำความใหญ่แน่นแล้วลูบไล้ช้าๆ มันร้อนไปทั่วทั้งฝ่ามือ ภายใจร่างกายและจิตใจของเจ้าเว่ยสั่นระริกด้วยความร้อนและไฟปรารถนา ในที่สุดฝูจื่อหรงก็ถอดอาภรณ์ออกจากร่างบางได้สำเร็จ เจ้าเว่ยดูเหมือนจะมีแรงขึ้นมาเล็กน้อย นางยังกำมังกรยักษ์แน่นไม่ยอมปล่อย นางเลียริมฝีปากเมื่อมองร่างมันจนฝูจื่อหรงรู้สึกลำคอแห้งผาก รู้สึกอยากกดศีรษะของคนตัวเล็กลงแล้วยัดมังกรเข้าไปในโพรงปากให้นางได้สมปรารถนาเสียเดี่ยวนี้ "ปล่อยมันก่อนเจ้าเว่ย เจ้าต้องไปอาบน้ำ" เขากระซิบเสียงแหบพร่า พยายามแกะมือเล็กที่กอบกำมังกรของเขาอยู่ เจ้าเว่ยต้องปล่อยอย่างอดเสียดาย ใบหน้าของนางฟ้องความต้องการออกมาจนฝูจื่อหรงนึกขัน แนะนำตัวละคร เรื่องย่อ โจวเจ้าเว่ย องค์หญิงแห่งแคว้นเหลียง ทายาทของเผ่าบุปผาขึ้นชื่อว่าเป็นโฉมงามล่มเมือง คนของเผ่าบุปผาเป็นเผ่าที่ถือกำเนิดมาจากเทพเซียนรูปโฉมงดงามแต่ต้องคำสาปเรื่องของความรัก หากพวกเขามีความรักจะไม่สมหวังและตายอย่างอนาถด้วยความรักนั้น ฝูจื่อหรง ฮ่องเต้แคว้นชินที่มีเบื้องหลังการครองอำนาจโดยการสนับสนุนของมหาเสนาบดีฟางอี้จวิ้น รูปโฉมงดงามจนทำให้แข้งขาสตรีอ่อนระทวย เรื่องสตรีสำหรับเขาเป็นเพียงเพื่อมีไว้สนับสนุนบัลลังก์ให้มั่นคงเท่านั้น คนทั่วราชสำนักรู้ดีว่าเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดของมหาเสนาบดีฟางอี้จวิ้น กระทั่งวันหนึ่งเขาต้องแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีกับองค์หญิงผู้ลึกลับผู้หนึ่ง ที่เข้ามาพังทะลายกำแพงหัวใจที่เขาตั้งเอาไว้ และ นางผู้นั้นยังทำท่าคล้ายกับว่าไม่อาจอยู่กับเขาได้อีก สตรีผู้หนึ่งซึ่งมีความลับบางประการซ่อนอยู่ โจวเจี๋ยหลุน พี่ชายฝาแฝดขององค์หญิงโจวเจ้าเว่ยโจวเจ้าเว่ยองค์หญิงผู้สามารถเดินทางข้ามมิติได้โดยใช้ขลุ่ยเพรียกบุปผาซึ่งเป็นขลุ่ยวิเศษในการเดินทางข้ามมิติ โจวเจ้าเว่ยเป็นสตรีของเผ่าบุปผาอันลี้ลับ ต้องคำสาปที่ไม่สามารถมีความรักได้ หากนางมีความรักจำเป็นต้องเจ็บปวดจนถึงแก่ความตาย เพราะเหตุนี้โจวเจ้าเว่ย และ โจวเจี๋ยหลุน พี่ชายจึงต้องออกเดินทางเพื่อตามหาวิธีแก้คำสาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด และ พวกเขาไม่อาจเปิดเผยความลับนี้ให้ ฝูจื่อหรงล่วงรู้ได้ (เรื่องนี้เป็นนิยายภาคต่อของต้องมนต์บุปผาค่ะ)

เซียนจิ้งจอกเก้าหางคิดยั่วจอมมารให้เป็นทาสรักแต่นางกลับต้องครางภายใต้ร่างกายของจอมมารเสียเอง เล่ห์สวาท ทาสรักจอมมาร (ตัวอย่างบางตอน) เสียงลมหวีดหวิว หิมะโปรยปรายต้นไม้ขาวโพลน อากาศด้านนอกหนาวเหน็บ ภายในห้องมืดมิดดูหนาวเย็นจนเสียดแทงกระดูก แต่ความเป็นจริงหาได้เป็นเช่นนั้น จิ้งจอกน้อยผู้งดงามส่งเสียงครางกระเส่าอ้าปากหอบหายใจ สลับกับต้องอ้าปากต้อนรับความใหญ่โตดูดกลืนปีศาจยักษ์จนมิดลำ ดวงตาสีดำเข้มของบุรุษผู้หนึ่งส่องประกายแผดเผาราวกับมีเปลวไฟอยู่ในนั้น ในขณะที่ลิ้นของเขากำลังโลมเลียความงดงามของกลีบบุปผาด้วยความโหยหิว เขาดูดกลืนนาง นางกลืนกินเขาสองร่างแนบชิดสองใบหน้าซุกอยู่ตรงกลางระหว่างขาเรียวของกันและกัน หญิงสาวดูดกลืนกัดกินอย่างที่เขาต้องการ ศีรษะเล็กถูกเขากดเข้าหาลำตัว เขากดนางจนรู้สึกเจ็บแต่ยิ่งรู้สึกนางก็ยิ่งรับรู้ตัวตนของเขา จอมมารผู้โหดร้ายป่าเถื่อน ดุดันน่าหวาดผวาสำหรับผู้อื่นกำลังปรนเปรอนาง มอบรสสวาทด้วยความชำนาญของลิ้นสีแดงอ่อนนุ่ม ปลายลิ้นของเขาดุจไฟทำลายล้างแห่งอเวจีทุกครั้งที่เขาจ้วงปลายแหลมลงมาดูดกลืนติ่งไตจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายเซียนจิ้งจอก ฮวาเย่ห์หยวนถึงกับสะดุ้งครวญครางเสียงแหบพร่าร้องขอชีวิต ปลายนิ้วเรียวแทรกเข้าสู่กลีบบุปผาอย่างไร้ความปรานีเขาบี้บดขยี้ทั้งปากและมือรุนแรง บุปผาบวมเป่งเต้นเร้าตอดรับสัมผัส โพรงสวาทฉ่ำเยิ้มฮวาเย่ห์หยวนบิดกายเร่าร้อนเมื่อเขาดันนิ้วเข้าไปภายใน นางอ้าปากกว้างขึ้นไล้เลียหัวบานใหญ่โต ปลดปล่อยความทรมานของตนเองด้วยฟันและลิ้นที่ละเลงทั่วทั้งโคนจรดปลายปีศาจร้าย "อืม อ๊า" จอมมารครางเสียงต่ำแสยะยิ้มพึงใจเมื่อเจ้าจิ้งจอกน้อยร้อนเร่า ยาของเขายิ่งกว่ายาวิเศษสัมผัสนางตรงจุดก็ทำให้นางตื่นกระหาย เขาปลุกสัญชาตญาณสัตว์ป่าของนางขึ้นมา เร่าร้อนโหยหาสิ่งที่อยู่ในกายเซียนอันมืดมิดความต้องการคู่ครองที่จิ้งจอกน้อยไม่รู้ตัว ฮวาเย่ห์หยวนลืมเลือนทุกสิ่งราวกับโดนมนต์เสน่ห์ของจอมมาร นางแยกขากว้างต้องการให้เขากลืนกินจนทั่วร่างอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่นางก็ต้องการกลืนเขาเช่นกัน เพียงปลายลิ้นที่เขาโลมเลียฮวาเย่ห์หยวนก็อ่อนระทวยอ้าปากดูดกลืนทุกสิ่งที่เขายัดเยียดเข้ามาให้ หลงใหลร่างกายและจิตวิญญาณของผู้เป็นหนึ่งในหมู่มาร แนะนำตัวละคร ฮวาเย่ห์หยวน เป็นเซียนที่งดงามที่สุดในสามโลกเพิ่งบำเพ็ญตบะเป็นเซียนได้เพียงไม่กี่วันได้รับคำสั่งจากเง็กเซียนฮ่องเต้ให้ทำหน้าที่อันสำคัญ คือการยั่วยวนจอมมารผู้โหดเหี้ยมให้หลุ่มหลงเพื่อยุติสงครามระหว่างแดนสวรรค์และแดนมาร ข่าวลือความร้ายกาจเขานั้นช่างน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง มีสตรีจากแดนสวรรค์เคยถูกส่งไปทำภาระกิจนี้นับไม่ถ้วน สุดท้ายก็ถูกโยนของจากแดนมารด้วยสภาพสะบักสะบอม นางเดินทางมาที่แดนมารด้วยความหวาดกลัว และโชคดีของนางคือ นางได้รับความช่วยเหลือจากบุรุษผู้งดงามหล่อเหลาที่สุดในสามภพ นาม อาเซี่ยน ที่ช่วยให้นางได้พบกับจอมมารผู้โหดร้ายและอาเซี่ยนยังหาวิธีช่วยนางยั่วยวนจอมมารผู้นั้นได้สำเร็จในที่สุด นางจะทำเช่นไรในเมื่อหัวใจของนางมอบให้อาเซี่ยน แต่ ร่างกายของนางกับโหยหาจอมมารผู้โหดเหี้ยมและต้องการเพียงร่างกายของนางเท่านั้น!!!

"พี่เจี๋ยข้าอยากได้อีกจุมพิตเพิ่มพลังของท่าน" ฉีเย่ว์กล่าวงึมงำบนริมฝีปากของเขา นางเป็นฝ่ายดูดกลีบปากของหยางเจี๋ยเบา ๆ ซุกไซร้ซอกซอนแหย่ลิ้นเข้าไปในปากของเขา สัมผัสอ่อนนุ่มในคราแรกเริ่มโหมกระหน่ำร้อนแรงมากขึ้น ฉีเย่ว์ปลดสายรัดเอวของเขาออกสอดมือล้วงเข้าไปในกางเกงของหยางเจี๋ยพบเนื้อร้อนของเขาแข็งแกร่งขึ้นเต็มลำ นางขยำแรง ๆ พร้อมกับรูดมือเบา ๆ "อ๊า คนดีของพี่" หยางเจี๋ยมือหนึ่งประคองศีรษะของนางให้แนบชิดกับปากของเขาอีกมือล้วงเข้าไปในสาบเสื้อของนาง ฉีเย่ว์ไร้อาภรณ์กางกั้นด้านในนางใส่เพียงเสื้อคลุมนอนสีขาวเท่านั้น เขาลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของนางไล้นิ้วลงไปจนถึงแก้มก้มแล้วขยำเบา หนัก สลับกัน "พี่เจี๋ยให้ข้ารักท่านเถิด" ฉีเย่ว์กัดปากข่มเสียงครางเอาไว้ นางดึงกางเกงของเขาออกโดยมีหยางเจี๋ยคอยช่วยเหลือ นางขึ้นคร่อมเขาอย่างกระหายไม่บัดนี้ตื่นอย่างเต็มตาในขณะที่ควงเอวควบขี่เขาเป็นจังหวะ หยางเจี๋ยขยับรับจังหวะที่องค์ราชินีของตนเองควบขี่ เขาเด้งสะโพกขึ้นรับนางมือดึงผ้ารัดเอวของนางออกแล้วทิ้งไว้ด้านข้าง แหวกสาบเสื้อของนางแล้วผวาศีรษะขึ้นมาอ้าปากดูดรับเนื้ออวบของนางที่กระเด้งเป็นจังหวะ ฉีเย่ว์ดันร่างของตนเองเข้าหาปากเขามือช่วยประคองศีรษะของหยางเจี๋ยให้แนบชิด หยางเจี๋ยดูดปทุมถันคู่งามอย่างกระหาย เสียงหอบหายใจของฉีเย่ว์สั่นสะท้านหัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอก เขาคือหัวหน้าหน่วยจู่โจมที่ตายในสงคราม และได้ย้อนเวลากลับมาหลายร้อยปีกระทั่งฟื้นขึ้นมาในร่างเด็กน้อยนาม หยางเจี๋ย เด็กผู้อาภัยจากตระกูลใหญ่ ที่บิดาและมารดาถูกใส่ความว่าทุจริตจนต้องจบชีวิตลง หยางเจี๋ยเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูให้เติบโตในจวนราชครู สหายของบิดา และที่นี่เขาได้พบกับเด็กน้อยผู้หนึ่งนาม ฉีเย่ว์ ธิดาของท่านราชครูฉีผู้สูงส่ง พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ความใกล้ชิดทำให้เขาหวั่นไหว หยางเจี๋ยจะทำเช่นไรเมื่อได้พบว่า ตัวเอง ตกหลุมรักคุณหนูผู้สูงส่งจนหมดหัวใจไปเสียแล้ว เขารักนาง ต้องการทำให้นางตกเป็นของเขา และทำลายขวากหนามทุกอย่างที่ขัดขวางให้หมดสิ้นไป เพื่อนางเพียงคนเดียว