Prologue Si Sara may de castro ay isang batang mapag mahal sa pamilya...mahal na mahal nya ang mama Liza nya dahil ito nalang ang myron sya..kahit kasi ang mga kamag anak nila ay hinde sila pina pansin dahil sila ay mahirap lang.sa edad na 14.si Sara ay masipag at matalino sa klase nila.....ngunit dumating ang isang malungkot na pang yayari sa buhay nya...nang pumanaw ang kanyang ina. Hinde alam ni Sara kung anong gagawin dahil sya ay bata pa,my mga kamag  anak na tomolong para mailibing si Liza,ngunit kinuha nila ang bahay na syang tinitirahan ni Sara, dahil ito raw ay kabayaran sa pera na ginastos sa pag pa libing,na pilitan si Sara na umalis nalang, dahil ayaw naman ng mga kamag anak ng mama nya sa kanya,baka raw malasin sila. nag pa laboy laboy si Sara,kahit saan saan lang sya nag papalimos,hangang sa naka rating sya sa my simbahan ng quiapo church ,nag dasal si Sara ng maimtim sa simbahan. na Sana my maawa sa kanya at siya ay kupkupin at alagaan,habang sya ay umiiyak my ale na nag tanong sa kanya,eneng bakit ka umiiyak?my problema kaba?biglang nahinto ang pag iyak ni Sara,at sya ay sumagot...wala po kasi akong mauuwian na bahay dahil patay na po ang aking ina, sabay iyak ulit ni  sara habang naka yuko,,,sumagot naman ang matanda.kung gusto mo sa bahay ko nalang ikaw tumira,dahil ako lang naman ang mag isang nakatira Doon...biglang huminto ang pag Iyak ni sara at sabay ngiti...talaga po patutuluyin nyo po ako sa bahay mo? Ngumiti din ang matanda...oo naman dahil sa ganda mo na yan baka mapa hamak ka dito.maraming kumukuha ng mga batang babae dito at ginagawang GRO.kaya sumama ka sa akin magiging ligtas ka sa bahay ko.mula ngayon ako na ang bagong nanay Liza mo,pag ka Sabi ni Liza kay sara bigla itong yumakap sa kanya....salamat po nanay Liza....tuwang tuwa si Liza dahil mukhang malambing ang ampon nya ..ano pala ang pangalan mo eneng ? Ako po si sara may de Castro 14 years old po nay....natawa si Liza dahil completo ang sagot nito sa tanong nya...sige mula ngayon.sara ang itatawag ko sayo at nanay Liza naman sa akin ...tuwang tuwa si sara dahil my nanay na sya ulit...Napa tingin si sara sa dala nitong mga sampaguita at nag tanong....ahh nanay Liza tinda nyo ba iyan?sagot naman ni nanay Liza kay sara...opo anak ito ang magiging hanap buhay natin, dito ko kinukuha ang pinang bibili ko ng gamot at pag kain,..tango ang sagot ni sara sabay kuha sa mga paninda....nanay Liza ako na po ang mag alok nito para po ma ubos agad at maka pag pahinga ka na,tuwangl tuwa si Liza dahil mukhang mabait na bata itong si sara....oh sige ikaw bahala...kaya ginalingan ni sara ang pag benta ng mga sampaguita at ito nga ay na ubos agad...tuwang tuwa ang mga bumili sa kanya dahil ang ganda ng ngiti nya..at .mukha raw siyang Korean girl....tama sila dahil ang papa ko ay Korean at ang nanay ko naman pinay....pag balik ko kay nanay Liza nagulat sya dahil ubos na ang mga paninda ko..aba magaling ka pala mag tinda anak.puri ni nanay sa akin...opo nay sanay po ako sa pag titinda.wow talaga..dahil wala na tayong paninda uuwi na tayo ng maaga,tara na para makita mo na ang bahay nating dalawa.kaya agad kung I ayos mga gamit ni nanay para umowi na,bago ako umalis binolong ko kay papa God...maraming salamat po sa pag tupad sa aking hiling......nakita ko ang pag tingin at matamis na ngiti ni nanay sa akin.....sabay Sabi sa akin,,,,tama yan anak marunong ka dapat mag pasalamat sa ano mang biyaya na binigay nya sayo...maliit man oh malaki....kaya naka ngiti kong sagot kay nanay opo nay.tandaan ko po ang sinabi nyo po sa akin....oh tara na uwi na tayo...pag ka rating namin sa munting tahanan ni nanay agad na kami kumain ..Sabi ni nanay ito ang bahay ko pag pasensyahan mo na at itoy maliit lang anak....naka ngiti kung sagot kay nanay Liza....okay nga po ang ganda ang mahalaga po mag ka sama tayo nay.at hinde tayo na uulanan,,,,ngumiti din sa akin si nanay...mabait kang bata sara Sana hindi ka mabago ng mapag larong mundo....somagot naman si sara pangako nay.hinde po ako mag babago.. .naging masaya silang kumain dalawa