เมื่อการไปกินโจ๊กร้อนๆ หลังปาร์ตี้ของหนุ่มหล่อนามว่า "เซียน" กับผองเพื่อนในครั้งนี้  ต้องทำให้เขาพบเจอกับคนที่ทำให้หัวใจเขาหลอมละลายอย่างคาดไม่ถึง สาวน้อยในชุดกระโปรงยาวสีขาวที่ออกมาใส่บาตรพร้อมคุณแม่ในตอนเช้า กับพวกเขาที่ออกจากผับด้วยสภาพเมามายได้ที่  ช่างเป็นพรหมลิขิตที่สรรค์สร้างปั้นแต่ง เหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหนาด เอ๊ย!! ใบหยก “ผ้าแพรเอาโจ๊กไปเสิร์ฟพี่เขาสิลูก” เธอชื่อ “ผ้าแพร” สินะ น่ารักชะมัด เหมือนแมวน้อยเลยแฮะ  เรื่องราวอลหม่านของหนุ่มหล่อที่อยากพิชิตใจสาวน้อยในมหาลัย พร้อมกับผองเพื่อนที่คอยสนับสนุนหรือคอยป่วนไม่รู้แน่ชัด เขาจะใช้วิธีไหน ผลจะออกมาอย่างไร ไปพบกับความน่ารักในเรื่องนี้ได้ใน “พิชิตใจยัยแมวเหมียว” พร้อมแจกจ่ายความน่ารัก หวานซึ้ง รอยยิ้มมิตรภาพ อบอุ่นละมุนหัวใจ  และความขำขัน จนปอดโยกไตวายตับสะบัด ได้ ณ บัดนี้ ************ “ใครจะกล้าว่าพี่เซียนล่ะคะ ก็พี่เซียนทำถึงขนาดนี้หนูรู้แล้วค่ะว่าพี่เซียนชอบหนูมากขนาดไหน” เธอยิ้มหวานดูชอบใจ ผมหลับตาถอนหายใจอย่างโล่งอก “เฮ้อ~” “...!” ทว่าขณะนั้นแก้มของผมข้างหนึ่งถูกสัมผัสกับอะไรบางอย่างที่นุ่มๆ ผมลืมตาขึ้นมาด้วยความแปลกใจ เห็นปากเล็กๆ ของสาวน้อยกำลังประทับอยู่บนแก้มของผม “เอ่อ...” ผมพูดอะไรไม่ออก เธอยิ้มทำหน้าทะเล้นราวกับเห็นผมเป็นแมวน้อยอะไรแบบนั้น “นี่พี่โดนขโมยหอมแก้มเหรอ?” ผมถามหน้ายิ้ม “ไม่ได้ขโมยซะหน่อย หนูทำตอนเผลอต่างหากล่ะ” เธอแก้ตัวน้ำขุ่นๆ แต่ทำไมผมชอบวะ “...” ในขณะที่เธอกำลังจะพูดต่อ ไม่รู้ทำไมมือของผมมันถึงได้ไวกว่าความคิด คว้าเอวบางดึงเข้ามาแนบชิดเห็นแววตาสั่นไหวของเธอดูจะทำตัวไม่ถูก ผมก้มหน้าลงไปจูบสัมผัสริมฝีปากเธอแผ่วเบา รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายตัวแข็งทื่อ ผมโอบกอดเธอไว้ทั้งสองข้างอย่างแนบแน่น มองดวงตากลมโตที่ตอนนี้เกือบจะเท่าไข่ห่าน ช่างน่าค้นหานัก “...”