“Karanlığın içinden bir ses yükselir… Sessizlik bile onu duyar.” Gökyüzü kırıldığında, ışık artık parlak değildir. Bir zamanlar rüya olan dünya, şimdi fısıltılarla konuşuyor. Her kelime bir sır, her nefes bir yemin taşıyor. Bir kız… Kaderi, susturulmuş yıldızların yankısında saklı. Bir adam… Gözlerinde altın bir cehennem parlıyor. Ve aralarında — geceyle gündüzü ayıran o ince çizgide, sevda kadar tehlikeli, ölüm kadar güzel bir bağ örülüyor. “Fısıltı”… Kimin sesi olduğunu anladığında, çoktan geç kalmış olacaksın.