Her şey sapa sarmıştı. İki dağın arasında kalmış, yüreğim kor ateşlere dönmüştü. Asla kırılmaz dediğim kalbim Kartal tarafından cehennemin en kor elevlerine atılmıştı. Ben yenilmiştim. Hem de sevdiğim adamın kollarında... Ben hayata veda etmiştim en olmayacak adamın kollarında. "Yeter."diye bağırdım. "Yeter artık yeter. Senden nefret ediyorum. Senden iliklerime kadar nefret ediyorum Kartal Karadağlı." Yanına yaklaşıp yüzüne baktım. Sert çehresi şah eser değerinde bir bakanın bir daha bakmak isteyeceği türdendi. Ben seni severken senden nefret ettiğimi söylüyor olmak benim için ne kadar zordu biliyor musun? Bir damla yaş süzüldü gözlerimden. Kulağına ulaşıp, "Bir gün bana bu yaptıklarının bedelini sana ödeteceğim."diye fısıldadım. ❄️❄️🖤 İmkansız bir aşk hikayesi değildi onlarında. Asla olmayacak iki ruhun şehvetli dansıydı. Onlar kadere yenik düşmüş birer ruhtan ibaretti sadece. Aşk mı kazanacaktı yoksa güç mü, şehvet mi ağır basacaktı yoksa edilen yeminler mi? Herkesi Gece ve Kartal'ın doruksuz hikayesine bekliyorum. Bir şans verirseniz çok sevinirim.

Bir savaş vardı, ve herkes o savaşın kaybedeniydi.Eva Kumru Soykan, en dipsiz kuyuda bile cehennemi iliklerine kadar yaşıyordu.4 Yaşında babasını kaybetti. 13 yaşında kaçırılıp türlü işkenceler yaşadı. 2 yıl esir kaldı.15 yaşında deli hastanesine atıldı. En zoru da bunlar olurken hiç kimse ona inanmadı. Acı dolu bir hayat hikayesiydi onunkisi. Asla mutlu sonu olmayacak düşüncesi vardı. Kaybediyordu Eva, hem de yaşadığı her gün biraz daha kaybediyordu.****************************Tenimin altında kızgın bir volkan vardı. Gün geçtikçe yanan beni biraz daha ölmek için yalvartan bir volkandan ibaretti. Her hücrem biraz daha yanıyordu. Kavruldukça, kalbimin derinliklerinde haykırdığım isim beni biraz daha yokuşa itiyordu. Artık nefessiz kaldığımı hissediyordum. Ölmek... Galiba güzeldi, ama ecelinle ölmek güzeldi galiba. Karan'ın kana bulanan elleri arasında ölümü istemek bile bana acizlik gösterisinden başka bir şey gelmiyordu. Güçlü olmam gerekiyordu. Buradan bir gün çıkma hayali ile yanıp tutuşan bedenim. Belki de bir gün Gölge'yi görme umudu ile biraz daha ayakta kalabiliyordu.