Tam yola çıkacakken arkasından seslendim. "Sen ne yapıyorsun burada" durdu. Arkasını döndü. "Tunahan" dedi şaşkınlıkla. "Ne arıyorsun lan burada" diye çantamı attım bir tane geçirdim. Dengesini kaybedip düştü. Yerde eli yüzüne gitti. "Ajan olamadık diye vatan haini mi olacaksın" Yerden destek alarak kalktı. "Ne yapacaktım başka ajan olmamıza izin vermediler ben bu eğitimleri boşa mı aldım" diye o da bana doğru yürümeye başladı. "S.kerim lan eğitimini vatan lan bu şaka mı zannettin" diye bir tane daha vurdum. "annem ne dedi hatırlasana " "Annemi vatan haini ilan ettiler" dedi gözleri dolu dolu olmuştu. "Bu sen değilsin" dedim şaşkınca. Bu o olmazdı kesin mantıklı bir açıklaması olmalıydı. "Bu benim beğensen de, beğenmesen de bu benim" dedi ellerini açıp. "Ajan olmazsam casus olurum" Emirhan ajandı ama yok olmaz bu olmaz. "Emirhan ne iş o ajan değil mi?" dediğimde gülmeye başladı. "Hiçbirşey gördüğün gibi değil ha o da Casus"dedi gülerek.

Koreye mecburi okumaya giden bir Türk kızıyım başıma o kadar çok olay geleceğini tahmin dahi etmezdim bir de sarı çocuk vardı tabi ben ne yaparsam yapayım bir türlü peşimi bırakmamasından tut da sanki kendini birşey zannetmesi de ayrı bir şeydi.

Soğuk hemde çok soğuk bir insandı o. Kabul etmediğim zaman canımı daha çok yakan bu duygu ile yaşamayı başarabilir miydim bilmiyordum. Sevmek hani iyi gelirdi insana. Nerede bunun iyiliği güzelliği...

Kim olduğunu bilmeyen bir kız ona yardım edip gerçeği öğrenmesini sağlayan bir adam. Herkes yaptığının bedelini er ya da geç öder. Bende ödeyenlerden olacaktım. Çünkü casustum, herkesi öldürmek isterken aşık olacağım kimin aklına gelirdi...

Babam Cenk bir büyü ile annemi terk etti ve kendine geldiğinde durumu bize anlattı ben hemen koşarak onların yanına gittim ve kadın lanetibana savurdu çünkü babamın önüne geçmiştim. Evet lanet olsun ki lanetliyim eğer fazla heyecanlanırsam fazla gülersem ya da fazla eğlenirsem bu kadın ki onu elime geçirdiğimde ağzını burnunu kıracağım beni lanetiyle ele geçirecek. Biz ikiziz size şaşırtıcı bir şey daha söyleyeyim mi biz büyücüyüz de...

. Başımı kaldırıp geleni görünce gözlerim kocaman oldu. Gülerek Baş Hekim'in yanına geçti. "Hastanemizin Yeni sahibi Drako Eymen Yalçınhan" Drako mu? Hadi Eymen'i anladım da. Acaba annesi ya da babası yabancı mı ki... Başımı yere eğdim. Masada parmaklarımla oynuyordum. "Eymen bey" dedi bir kız. Aha yelloz Aysel. Zaten eski patrona da asılmıştı. Buna asılmasa şaşardım. Hem genç ondan hem de daha yakışıklı. İtiraf etmek gerekirse baya baya yakışıklı adam.