Gear of love วิศวะครองใจ

@ผับ J&S ภายในผับกึ่งบาร์ชื่อดังที่เป็นที่รู้จักของเหล่าวัยรุ่นและวัยทำงาน ใครที่อยากเต้นอยากขยับร่างกายก็มีโซนผับพร้อมดนตรี EDM ให้โยกย้าย ส่วนใครที่อยากมาดื่มชิว ๆ พูดคุยนินทาชาวบ้านก็มีโซนนั่งชิวโดยมีเสียงดนตรีสดบรรเลงคลอ ๆ ไป ซึ่งในวันนี้ทั้งสี่หนุ่มเลือกที่จะนั่งโซนบาร์ชิว ๆ ผิดจากครั้งก่อนที่จะเลือกเข้าโซนผับหรือไม่ก็จ่ายเงินเปิดห้อง VVIP ไปเลย ใช้เงินแก้ปัญหาคือทางออกที่ดีที่สุด “มึงโทรตามไอ้ขุนดิ มันบอกว่าจะถึงตั้งแต่สี่ทุ่มละ ตอนนี้จะเที่ยงคืนละไอ้เหี้ย...ถ้าไม่มากูจะกลับไปนอน!” มังกร หนุ่มติดห้อง รักสันโดนเอ่ยบอก ภูผา หนุ่มติดเที่ยวติดเพื่อน พร้อมใช้ศอกสะกิดเพื่อนรักให้รีบเร่งโทรตามไอ้คนที่บอกว่าอยากเมาแต่ก็ไม่โผล่หัวมาสักที “ไอ้เทโทรตามแล้ว มึงก็ใจเย็นดิ ออกมาดื่มกับเพื่อนวันเดียวงอแงจะกลับห้อง ทำตัวเป็นเด็กเดี๋ยวกูจับตีก้นแม่ง” ภูผาว่าพร้อมกลอกตามองบนอย่างเอือมระอา ก็นาน ๆ ทีมังกรจะออกมาดื่มกับเพื่อน ไม่รู้ว่าที่อยู่แต่ในห้องนี่เพราะติดห้องหรือแอบซุกสาวไว้ในห้องแต่ไม่ยอมบอกเพื่อนก็ไม่รู้ “มึงกลัวห้องหายรึไง?” เทวา หนุ่มนักรักเอ่ยถามเพื่อนสนิทพลางเลิกคิ้วสูงอย่างต้องการคำตอบ “ไม่ได้กลัวหาย แต่กูจะกลับไปเล่นเกม” มังกรไหวไหล่อย่างไม่หยี่ระก่อนจะกระดกแก้วเครื่องดื่มสีอำพันลงคอจนหมด เพราะสำหรับมังกรแล้วการออกมาดื่มแล้วฟังเพลงแบบนี้เป็นเรื่องที่ไร้สาระ หากอยากดื่มก็แค่ซื้อมากินที่ห้อง หรือถ้าอยากฟังเพลงก็เปิดในยูทูป ไม่เห็นจะต้องมาร้านนั่งดูผู้คนมากมายส่งสายตาหว่านเสน่ห์ให้แบบนี้เลย แม่งโคตรเสียเวลา “แม่ง! ติดเกมจัด” ภูผาบ่นเบา ๆ พลางส่ายหัวพลัน “ใครจะเหมือนมึง ติดHee ไอ้เหี้ย!” “เอ้า! ไม่มีให้ติดก็หุบปาก ไม่ต้องอิจฉากูครับ” คนมีแฟนแล้วว่าเย้ยหยันพร้อมยืดอกชูคอทำเหมือนตัวเองอยู่เหนือกว่า มังกรเห็นอย่างนั้นก็เค้นหัวเราะในลำคอ ยอมรับว่าไอ้เรื่องอิจฉาก็มีอยู่บ้าง แค่เหงาเป็นครั้งคราวแต่ก็ไม่เคยคิดจะผูกมัดกับใคร คนอินโทรเวิร์ตอย่างเขาไม่อยากเสียเวลาชีวิตกับการศึกษาใครสักเท่าไหร่ พรึ่บ!! สองเพื่อนรักยังทะเลาะกันไม่เสร็จอยู่ ๆ ก็มีเสื้อช็อปวิศวะสีเลือดหมูโยนลงมาระหว่างกลางของทั้งสอง ภูผาเงยขึ้นมองอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะแจกกล้วยให้เพื่อนรักที่คลานออกจากท้องแม่มาด้วยกัน (ฝาแฝด) “Kวย!” “เอาไปเสื้อมึงเนี่ย! เหม็นฉิบหาย” ขุนเขา หนุ่มหัวร้อนพูดน้อยต่อยหนัก เหลือบมองภูผาอย่างไม่พอใจ ก็เพราะภูผานี่แหละที่ทำให้เขามาถึงช้า ต้องวนรถกลับไปเอาเสื้อช็อปที่ภูผาลืมทิ้งไว้ที่สนามบาส กว่าจะยูเทิร์นได้แถมยังติดไฟแดงอีก ชีวิต! แม่งโคตรหงุดหงิด จะแดกเหล้าก็ไม่ได้แดกเพราะไอ้ผาคนเดียว! “ใจเย็ด ๆ เอ้ย! เย็น ๆ ครับเพื่อน” เทวาเห็นว่าขุนเขาหงุดหงิดก็รีบขยับกายพร้อมดึงให้คนที่ยืนอยู่นั่งลงทันที เดี๋ยวศึกสองพี่น้องจะเกิดอีก ศึกนี้ห้ามยากสะด้วย กูด่ามึงเถียง คนกลางอย่างเทวาหัวจะปวด “ทำไมมานั่งโซนหน้าเวที?” ขุนเขาว่าพร้อมพยักพเยิดหน้าไปยังเวทีขนาดเล็กข้าง ๆ ตัวเองที่มีนักร้องกำลังขับร้องเพลงเศร้าอยู่ “ไอ้เทมันบอกอยากนั่งชิว” ภูผาบู้ยปากให้เทวาอย่างโยนความผิด “ชิวเชี่ยไร!! นั่งใกล้ขนาดนี้แก้วหูกูจะแตกก่อนเมาไหม?” คนมาทีหลังบ่นเพื่อนที่ไม่ได้ดั่งใจ บอกว่าอยากนั่งชิวแต่เลือกนั่งหน้าเวทีเลยเนี่ยนะ “เอ่อน่า! มึงอย่าเรื่องมาก ไม่ได้ใกล้ขนาดนั้นสักหน่อย” เทวาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ พูดขึ้นพร้อมยัดแก้วเครื่องดื่มใส่มือหนาพลางส่งสายตาบอกเป็นนัยว่า แดกไปแล้วหุบปากสะไอ้สัตว์ “ไม่ใกล้เชี่ยไร แค่ไอ้ผาคุยกับไอ้มังกรเสียงแม่งก็ลอดเข้าไมค์แล้ว กูพนันได้เลยว่าพรุ่งนี้แม่งเจ็บคอเพราะแหกปากคุยกันเนี่ยแหละ!” ภูผาและมังกรหันหน้ามามองตากันอย่างอ้ำอึ้ง มันดังขนาดนั้นเลยหรอวะ “มโนไอ้เวร!” มังกรว่าพร้อมหยิบของแกล้มเข้าปาก ขุนเขาเพียงยกยิ้มรับอย่างไม่ใส่ใจ “ก็จริง อยากชิวขนาดนั้นทำไมมึงไม่เปิดห้อง VVIP วะ?” “โอ้ย! ไอ้ขุน! มึงอย่าเยอะ มาช้าแล้วยังเสือกเรื่องมากอีก” “ช้าเพราะมึงนั่นแหละ!! ถ้ากูไม่วนรถไปเอาเสื้อให้มึงก็มาถึงตั้งนานแล้ว” “วานนิดวานหน่อยทำเป็นทวงบุญคุณ ทีมึงยืมถุงยางกูแล้วไม่คืน กูยังไม่ทวงสักคำเลยไอ้เวร!” “มึงอยากได้ถุงยางที่กูใช้แล้วหรอ?” ขุนเขาเลิกคิ้วพร้อมยกยิ้มมุมปากยียวนใส่ภูผา “โสโครก” ภูผาส่ายหัวเป็นพัลวันอย่างรับไม่ได้ อย่าบอกใครนะว่ามึงคลานตามกูออกจากท้องแม่อะ กูอายคน “ว่าแต่มึงเถอะ จะเที่ยงคืนละยังไม่กลับ? แฟนมึงไม่งอนจริงดิ” มังกรใช้ศอกสะกิดแขนภูผาเบา ๆ เอ่ยถามอย่างฉงนใจ เพราะดึกป่านนี้แล้วแต่ไอ้เพื่อนตัวดีก็ไม่มีทีท่าจะกลับสักที ผิดวิสัยคนมีแฟน “มึงไม่ต้องหาเพื่อนกลับเลยไอ้มังกร! พวกกูรู้ไปถึงไส้ถึงพุงมึงแล้ว!” ขุนเขาว่าอย่างรู้ทัน ก็ไอ้เพื่อนตัวดีมันกำลังหาเพื่อนกลับห้องโดยคิดจะใช้ภูผามาเป็นข้ออ้าง เป็นแบบนี้หลายครั้งและก็โดนจับได้ทุกครั้ง มังกรจิ๊ปากอย่างหัวเสียที่แผนล่มไม่สำเร็จอีกตามเคย “จิ๊! แม่ง!” “เปลี่ยนมุกใหม่นะเพื่อน มุกนี้แม่งโคตรเก่า” มือหนายกขึ้นตบบ่าเพื่อนอย่างปลอบประโลมก่อนจะพากันหัวเราะลั่นอย่างมีความสุข คงจะมีแต่มังกรคนเดียวแหละมั้งที่ยิ้มแทบไม่ออก “ไอ้ผา! เอวาโทรมา” ทว่ายังไม่ทันได้สุขอย่างจุใจ โทรศัพท์ของเทวาก็ดังขึ้น พอหยิบมาดูก็พบว่าเป็นน้องสาวของตัวเอง ซึ่งตอนนี้เป็นแฟนสาวของภูผา “ฉิบ! หายย” ภูผาเลื่อนสายตามองหน้าจอโทรศัพท์เทวาก่อนจะอุทานออกมาเบา ๆ แล้วรีบหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูก็พบว่าข้อความจากแฟนสาวยังค้างอยู่หน้าแจ้งเตือนเขาตั้งแต่ตอนเย็น ลืมไปสนิท! ลืมบอกเอวาว่ามาดื่มกับเพื่อน “มึงไม่ได้บอกเอวาหรอ?” คนเป็นพี่ชายฝ่ายหญิงเอ่ยถามพลางขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อข้อความที่น้องสาวส่งมามีเนื้อความว่า ‘ถ้าพี่อยู่กับเพื่อนพี่ ฝากบอกด้วยนะว่าไม่ต้องกลับห้อง’ เป็นข้อความสั้น ๆ แต่กลับทำให้ชายหนุ่มตัวชาวาบไปทั้งตัว ปกติแล้วหากเอวาจะถามถึงภูผา เธอก็จะพูดชื่อตรง ๆ หรือไม่ก็ถามว่า พี่ภูผาอยู่ไหม บลา ๆ ทว่าครั้งนี้เธอกลับแทนตัวแฟนหนุ่มว่า เพื่อนพี่...ฟังดูช่างห่างเหินจนน่าใจหาย “กูลืม” ภูผาว่าเสียงอ๋อยราวกับคนกลัวความผิดก่อนจะรีบก้มหน้าพิมพ์ข้อความตอบกลับแฟนสาวอย่างร้อนรน “กูว่ามึงต้องกลับแล้วแหละ” คนล่อจะกลับรีบพูดแทรกพร้อมชะโงกหน้าไปมองข้อความที่เพื่อนกำลังพิมพ์เรียงความสารภาพและสำนึกผิดกับแฟนสาว “กูเคลียร์แปบ พวกมึงกินก่อนเลย” ภูผาโบกมือปัด ๆ อย่างขอไปที พลางเลื่อนมือหนาไปหยิบแก้วเครื่องดื่มสาดลงคอจนหมดก่อนจะหันมาจดจ่อกับโทรศัพท์