EPISODE 2

1504 Words
Lungkot at sakit ang nararamdaman ko at para bang sasabog ang aking dibdib sa sakit. Tumakbo ako palayo sa restaurant at  umiyak nang umiyak sa garden kung saan ako madalas  ibinuhos ang luha ko. Hindi ko namalayan ng may biglang lumapit sa akin at hinaplos ang aking likod. Napatingin ako rito at inabot na panyo. “Hey, shhh… stop crying,” pagpapatahan niya sa akin. Hindi ko alam ang nararamdaman ko pero napatigil ako at napayakap sa kanya na halos hindi ako makagalaw. “Tahan na, sige ka papangit ka bakit ka umiiyak? May problema kaba?” pabiro niyang tanong sa akin. “ Sir Dave, wala po ito okay lang po ako.” Agad akong nahiya sa aking ginawa bigla ako bumitiw ng yakap at halos mamula sa hiya. “ Sir D-Dave, ano pong ginagawa ninyorito?” nahihiya kong tanong sa kanya. “Well like what you did before from leaving me here, I stay here nagbakasali na babalik ka,” aniya. Nanlaki ang mata ko sa gulat, sa sinabi niya at halos napatulala sa kanya, nilapitan niya ako at itinaas ang aking mukha tinitigan niya ako na parang ayaw niyang mawala sa aking tabi. Nang nahimasmaan ako nag-aya naman ito maglakad kung saan malaya kaming dalawa na makapag-usap. Dinala ko siya sa may tabing dagat na madalas ko rin tambayan doon ko nakita ang mga ngiti niya na halos natunaw ako ang guwapo talaga niya, napatigil na naman ako at napatulala sa kanya. Kung magkakanobyo man sana ako ay sana siyana lang, humahanga ako sa taglay niyang kagwapuhan at napaka- bait niya sa akin. Kung sabagay hindi naman natin maaaring diktahan ang puso kung sino ang mamahalin nito. “Zia this place is so amazing, mas naging maganda ito dahil nakilala kita, if I can only stay here forever I will,”  masayang sabi niya. Napakaganda naman talaga sa lugar na ito lalo na kapag papalubog ang araw. “Opo Sir Dave napakaganda sa lugar na ito,” sang-ayon ko sa sinabi ni Sir Dave. Nagmadali na ako nagpaalam at bumalik sa restaurant ilang oras din ang trabaho ko mga five-thirty ng umalis ako sa restaurant.   Maraming guest din ang masayang nagsasayaw at nag-iinuman sa mga oras na ito masyadong maingay sa lugar kung saan sila naroon. Nagulat ako at nakita ko naroon pa rin si Dave malayo ang tingin niya at bakas sa mukha niya ang saya. Ito na naman ako tuwing nakikita ko siya iba ang nararamdaman ko. Kinapa ko  ang panyo sa aking bulsa iniabot ko sa kanya at madali ako nagpasalamat. “Sir Dave maraming salamat po pala sa pag-comfort ninyo kanina pasensya na po,” sabi ko. Hindi ko alam kung narinig niya ako kasi ang naririnig lamang namin  ay ang tunog ng tubig dagat na humahampas sa bato ang alon. At ang simoy ng hangin na talaga naman nakawiwili. “ Zia, you are here,”nakangiti niyang tugon sa akin. May hawak siyang bote ng alak tinitigan ko siya at umawang ang aking bibig mamula-mula ang kanyang mukha at ang kanyang mata ay malambing na tumingin sa akin. Iniwas ko ang tingin ko dahil sa hiya na aking nararamdaman.  “Sir Dave maiwan ko na po kayo,” paalam sa kanya. At iyon ang huling araw na nakita ko si Dave sa resort.   After 7 years   Dave POV   Sariwang-sariwa pa rin sa aking alaala ang nakaraan para bang kahapon ko lang. Ang ganda niyaay tulad ng isang anghel na nakilala ko sa Boracay. Ewan ko ba pero hindi siya maalis sa isipan ko minsan nga siya ang naiisip ko sa tuwing may kasama akong babae na nakikilala ko sa mga bar anong nangyayare sa akin. Damn! Hindi ko rin alam kung bakit ko siya pinahanap at mas lalong hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko para sa kanya. f**k it’s been 5 years and I can’t forget her. Nakatanggap ako ng tawag mula sa Pilipinas isa sa mga privte investigator ko. Santos: Sir, sorry if it takes too long to look for her. Me: Really? 5 years since I ask you to look for her. Santos: Sir hindi po madali hanapin ang taong ayaw po magpahanap Me: It’s your job, though send me all the details thank you. Santos: copy sir It’s already 9 in the morning and f**k! My head is aching, it’s been a warm sexy night with the girl I flirted in the bar. I forgot her name Anne? Anna? Yeah I f**k her I f**k to satisfy my needs but to take it into a serious relationship no it can’t be. Nagmadali akong umuwi from condo to my parent’s house. I swear its not easy living here in England. I really wanted to go back in the Philippines. It’s been 7 years since I left Philippines. When my dad died ako na rin ang namamahala ng business at establishment ng family ko since then. I booked a flight from England to Philippines. “Tom where are you? It’s Dave, I’m in Manila,”  sabi ko kay Tom, nang tawagan ko ito. Excited na akong makita ang bestfriend ko na si Tom. Hindi ko nga alam kung anong nangyari sa kanya after I left. Nang napansin kong umilaw ang phone ko at nakita ang messages ni Santos. Santos: Sir have you received the email that I send you? Dave: Hold on Santos, I’m checking it kadarating ko lang from London. Santos: Okey Sir, let me know if you need anything.     Hinding-hindi ko nakalilimutan ang mukhang iyon na halos araw-araw gusto kong masilayan. Iyong mga ngiti at ang mga mata ng isang anghel na para bang inaakit niya ako. Nakabibighaning boses niya na sabik akong marinig. Lalo na ang mga tingin niya na para bang kinakantahan ako. Sa rami kasi ng mga naging babae ko sa kanya ko lang naramdaman ang ganoon. Me: Santos where did you found her? Santos: Sir dito po sa may Makati sa Diamond condominium. Iyong Zia Ramos po na pinapahanap ninyo ay nagpalit po ng apelyido. Hindi na po siya Zia Ramos kung hindi Zia Smith na po. Napag-alaman  ko rin po na isa na siyang medical intern student at sa Cortez Medical Center po sa may Makati. Ilang taon ko siyang pinahanap. Dahil nung gabi sa resort bago ako umalis umasa ako na makikita ko siya pero walang Zia akong nakita. Ang kasamahan lang niya  sa trabaho na si Joan ang tanging napagtanungan ko ng buong pangalan ni Zia. Halos nabaliw ako sa kaiisip sa kanya noonh nasa London ako. Dahil kahit contact number man lang niya ay hindi ko nakuha. Binuksan ko ang aking drawer at  nakita ko ang mga gamit na iniwan ko 7 years ago. The only thing I have iyong panyo na binalik niya sa akin noong huling beses na nakita ko siya sa tabing dagat. And my old phone where I took a picture of her when we are in the resort all of them are stolen shots. Zia was young and I know it’s not the right time to ask her para ligawan ko siya besides she’s living in Boracay and I’m from manila. I wanted to see her, I really do. I stare at her photos it was stunning intern na pala siya sa isang hospital, at the aged of 25 she have her own car. Napahinto ako nang nakita ko ang mga picture niya she was with a guy. I have no confirmation if that guy is her boyfriend or husband. Tinawagan ko si Santos agad-agad. “Sino iyong lalakingkasama niya palabas ng condominium niya?” tanong ko kay Santos. “Sir, si Mark Cortez po 28 years old. Isa po sa pinakamayaman na business tycoon dito sa Philippines, sa pagsubaybay ko po ay lagi po niyang hatid sundo si Ms. Zia,” sagot naman ni Santos sa akin. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng inis. Napatigil ako nang naisip ko na medyo may edad na pala iyong Mark Cortez na iyon. Pero mas guwapo naman ako at di hamak na mas mayaman ako sa kanya. I can’t believe her, the last time na nag-usap kami she was very innocent at halos walang alam but then time flies 7 years so, I get it. Halos nanlaki rin ang aking mata ko dahil may isang litrato rito na ang suot niya ay dress na halos luwa na ang kanyang katawan. Ang dibdib niya at ang korte ng kanyang katawan talaga naman nakakapangakit. s**t she looks like a goddess. Naalala ko tuloy iyong Zia 7 years ago na halos hindi nakikita ang paa sa haba ng palda. Although 18 pa lang siya noon pero kitang-kita na ang hubog ng kanyang katawan at lusog ng kanyang mga dibdib. Nagagalit ako para bang gusto kong manapak dahil dapat ako yung kasama niya ngayon ako dapat iyong naghahatid at nagsusundo sa kanya.              
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD