บทที่ 1.1 หมาล่าเนื้อ

921 Words

บทที่ 1.1 หมาล่าเนื้อ ครืดๆ ครืดๆ ‘หมาล่าเนื้อ’ ทันทีที่เห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามา หญิงสาวก็คว่ำหน้าจอมือถือลงกับโต๊ะทันที ถ้าไม่ติดว่าครั้งที่แล้วพลั้งปากพูดอะไรแบบนั้นออกไป เรื่องมันคงไม่เป็นอย่างนี้ พูดแล้วก็อยากจะตบปากตนเองให้บวมไปเลย ‘ขอโทษนะคะ แต่ถ้าพี่เป็นหมัน…ฉันจะรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับพี่เองแล้วกันนะ’ “ให้ตายสิ ไม่น่าพูดแบบนั้นออกไปเลย” คิ้วสวยขมวดเข้าหากันด้วยความเครียด เสียงบ่นที่ดังออกมาจากปากทำเอาคนในห้องสมุดพากันหันมามองเธอเป็นตาเดียว ทับทิมยิ้มแห้งแล้วยกมือไหว้ขอโทษขอโพยทุกคนที่รบกวน คนที่โทรเข้ามาก็คือ ‘ลีออน’ สมาชิกอีกคนของแก๊ง 4BB ผู้ชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าโคตรหล่อ โคตรรวย โคตรเอา (ใจ) เก่ง และโคตรสารเลว ใช่แล้วล่ะ อ่านไม่ผิดหรอก หนุ่ม ๆ กลุ่มนี้ไม่มีชื่อดีกันสักคน มีแต่ชื่อเสียเพราะต่างก็เป็นพวกชอบหลอกฟันสาวแล้วทิ้งอย่างไม่ไยดี ปัญหาก็คือเขาดันเป็นฝาแฝดกับ ‘ลีโอ’ ผู้ชายที่ข้าวหอมแอบชอบมาตลอด และตอนนี้คู่นั้นก็กำลังมีปัญหากันเพราะความลับที่เพื่อนรักของหล่อนสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศได้ถูกเปิดเผยอันเนื่องมาจากความไม่ระวังตัวของทับทิมเอง… ซึ่งคนที่จับได้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย แต่เป็นลีออนที่บังเอิญมาได้ยินบทสนทนาตอนหญิงสาวคุยกับข้าวหอมผ่านโทรศัพท์เพื่อแสดงความยินดีเรื่องทุนจนกลายเป็นเรื่องราววุ่นวายใหญ่โต สองคนนั้นก็เลยเลือกจะจบความสัมพันธ์กันเพราะเพื่อนซี้ของเธอเลือกที่จะไม่ไปต่อเพราะทนเจ็บปวดไม่ไหวอีกต่อไป ทับทิมเองก็เพิ่งเคยเจอกับลีออนและผองเพื่อนตัวเป็น ๆ แค่สองครั้งเท่านั้น ครั้งแรกคือที่โรงอาหารตอนลีโอโผล่มาช่วยข้าวหอมจากสาว ๆ ของตนเอง ส่วนลีออนก็มาช่วยเธอจากพวกชายโฉดที่ผู้หญิงคนนั้นพกมาด้วย ส่วนครั้งที่สองก็คือตอนทำความลับแตก… และมันคือจุดเริ่มต้นของความฉิบหายวายป่วงในชีวิตตอนนี้! อีตาบ้านั่นไปเอาใบรับรองแพทย์จากโรงพยาบาลพร้อมใบลงบันทึกประจำวันจากสถานีตำรวจ แถมด้วยคลิปหลักฐานว่าหล่อนทำร้ายร่างกายเขาด้วยการเตะผ่าหมากจน ‘ส่วนนั้น’ อักเสบไม่สามารถใช้การได้ไปหลายวันมาบีบบังคับให้ทับทิมต้องยอมตกเป็นเบี้ยล่าง ‘อยู่นี่นี่เอง ฉันตามหาเธอเสียทั่ว’ ดวงตากลมเบิกกว้าง ปากคาบเส้นบะหมี่ที่เพิ่งคีบเข้าปากค้างเอาไว้ด้วยตกใจไม่น้อยที่ลีออนมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าในโรงอาหารที่ปกติไม่เคยเจอ ‘พะ…พี่มีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ’ ‘มีแน่!’ พูดเสียงเข้มแล้ววางเอกสารสองแผ่นลงตรงหน้าทับทิม มันเป็นสำเนาของใบรับรองแพทย์และบันทึกประจำวันจากสถานีตำรวจ! ‘นี่มัน…’ ‘ใบรับรองแพทย์ยืนยันว่าฉันบาดเจ็บจากการประทุษร้ายของเธอ รวมถึงใบลงบันทึกประจำวันที่อาจเปลี่ยนเป็นใบแจ้งความข้อหาทำร้ายร่างกายเมื่อไหร่ก็ได้แล้วก็นี่…หลักฐานชิ้นสำคัญที่จะมัดตัวเธอจนดิ้นไม่หลุด’ ลีออนเปิดคลิปหลักฐานที่ลงทุนโปรยเสน่ห์นักศึกษาที่ไปทำงานเป็นบรรณารักษ์อยู่ในห้องสมุดให้ช่วยหามาให้ มันคือฉากตอนเขาโดนทับทิมเตะเข้ากลางกล่องดวงใจเพื่อวิ่งหนีตอนถูกจับได้เรื่องสอบชิงทุนของข้าวหอม ‘พี่ต้องการอะไรคะ ทำแบบนี้กับฉันทำไม จะแก้แค้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นพี่ก็มาเตะฉันเลยดีกว่า’ หญิงสาวลุกขึ้นเดินอ้อมโต๊ะไปหาอีกฝ่ายพร้อมกางขาเตรียมพร้อมให้ลีออนทำคืนให้จบเรื่อง ‘เธอจะบ้าเหรอ ตรงนี้ของผู้หญิงมันหอมหวานจะตายไป ฉันทำใจให้ทำร้ายไม่ลงหรอกนะ’ ‘พูดจาน่าเกลียด!’ ถอยหลังหนีไปสองก้าวพลางมองเขาด้วยสายตาสยอง ในหัวคิดแต่เรื่องที่ต่ำกว่าสะดือลงไปเท่านั้นสินะ สูงกว่านั้นคงจะลำบากเกินไป ‘ถ้าเธอไม่อยากต้องมีคดีติดตัวจนกลายเป็นปัญหาในการฝึกงานปีหน้า ก็ต้องทำตามที่ฉันสั่งเท่านั้น บอกไว้ก่อนเลยนะว่าค่าเสียหายที่ทำให้ส่วนนั้นของฉันใช้งานไม่ได้หลายวันมันแพงมาก’ ‘พี่จะบอกว่า…พี่ใช้งานส่วนนั้นทุกวันเลยเหรอคะ’ กัดฟันถามออกไป ถ้าไม่ติดว่าก่อนหน้านี้เคยอาละวาดและมีเรื่องกับจิ๊กโก๋แถวบ้านจนขึ้นโรงพักไปหลายรอบทำให้บิดาคาดโทษกาหัวเอาไว้ว่าหากหล่อนสร้างเรื่องอื่นจะส่งไปอยู่ต่างจังหวัดกับปู่ย่าเพื่อดัดนิสัยให้เป็นกุลสตรีล่ะก็… ไอ้บ้านี่โดนต่อยฟันร่วงไปแล้ว! ‘แหงสิ หรือเธอไม่ใช้?” ‘ฉันไม่ใช่พวกมักมากอย่างพี่นะคะ จะได้เอาไปใช้ทุกวัน’ ‘แปลว่าบางวันเธอไม่ฉี่เหรอ?’ คนถูกถามอ้าปากค้าง เขารู้ดีว่าคำว่า ‘ใช้งาน’ ที่หล่อนพูดถึงมันคืออะไร แต่ยังจะมาทำเล่นลิ้นแบบนี้อีก มันน่าตื๊บจริง ๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more